ΚΥΡ-ΣΑΒΒΑΣ

O γίγαντας είναι πολύ σκληρός για να πεθάνει

Ο Ολυμπιακός όταν μοιάζει... τελειωμένος είναι που έρχεται και κάνει τη ζημιά
O γίγαντας είναι πολύ σκληρός για να πεθάνει

Γεγονός πρώτο: Ο μπασκετικός Ολυμπιακός είναι η ομάδα των έντονων συναισθημάτων. Μπορεί όταν είναι στα κάτω της να σε κάνει να αγανακτείς, να φωνάζεις, να σιχτιρίζεις, αλλά σίγουρα δεν θα σε κάνει να βαρεθείς ποτέ.

Γεγονός δεύτερο: Ο μπασκετικός Ολυμπιακός είναι μια ομάδα με ιδιοσυγκρασία αουτσάιντερ. Η ψυχολογία του φαβορί τον οδηγεί διαχρονικά σε μια ιλαρότητα και σιγουριά, τις οποίες σχεδόν πάντα πληρώνει.

Η συγκυρία

Οι φετινοί τελικοί βρήκαν τις ομάδες σε εντελώς διαφορετική κατάσταση, αγωνιστική και ψυχολογική. Από τη μία μεριά ένας αήττητος Παναθηναϊκός με πλεονέκτημα έδρας, ψυχολογία στα ύψη και δίψα για «σκούπα», και από την άλλη ένας Ολυμπιακός που πάσχιζε να κερδίσει τον Προμηθέα, με τον προπονητή του να βρίσκεται υπ’ατμόν, και με φίλους και εχθρούς να τον θεωρούν τελειωμένο. Όμως το είπαμε και παραπάνω, αυτά ακριβώς τα παιχνίδια είναι γραμμένα στο DNA της θρυλικής ομάδας του Πειραιά και των παικτών της.

Πλουραλισμός και ψυχή

Ο πρώτος αγωνιστικός παράγοντας που απέβη καθοριστικός για το καρυδάτο μπρέικ του Ολυμπιακού, ήταν ο πλουραλισμός στο παιχνίδι του. 11 από τους 12 παίκτες του αγωνίστηκαν, σκόραραν και προσέφεραν το 100% των δυνατοτήτων τους. Ο Σφαιρόπουλος, με ένα μαεστρικό κοουτσάρισμα, κατάφερε να μετατρέψει το μεγαλύτερο φετινό ελάττωμα της ομάδας του σε ανυπέρβλητο όπλο στο σημαντικότερο μάτς της σεζόν, μέχρι το επόμενο. Τα νεκρά διαστήματα εξαφανίστηκαν και η συνήθως χλιαρή και αδιάφορη “second unit”, απέδωσε συνολικά 39 πόντους, συγκέντρωση και πάθος. Το δυνατότερο στιγμιότυπο της συγκεκριμένης αγωνιστικής συμπεριφοράς του Ολυμπιακού, αποτέλεσαν οι back to back εξαιρετικές επιλογές του τρίτου σέντερ Γιώργου Μπόγρη και ο έξαλλος, σχεδόν ποδοσφαιρικός πανηγυρισμός του.

Ο απογαλακτισμός

Όμως η επιστροφή της σειράς στο ΣΕΦ, δεν αποτελεί το μεγαλύτερο κέρδος του σημερινού αγώνα. Σε μια σειρά τελικών όπου τα σπασίματα της έδρας αποτελούν συχνότατο φαινόμενο, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, τα πάντα μπορούν να αλλάξουν σε σαράντα αγωνιστικά λεπτά ανεξαρτήτως έδρας και συνθηκών. Το σημαντικότερο στοιχείο της σημερινής νίκης για τον Ολυμπιακό, είναι ότι έρχεται με τους σημαντικότερους άξονες του παιχνιδιού του σε μετριότατη, αν όχι κακή, βραδιά. Ο περίφημος «απογαλακτισμός» του Ολυμπιακού, και ιδιαίτερα του επιθετικού παιχνιδιού του, από τους Σπανούλη και Πρίντεζη, έγινε απόψε πράξη περισσότερο από ποτέ. Πλέον το ξέρουν όλοι. Οι προπονητές, οι δημοσιογράφοι, οι παντογνώστες του πληκτρολογίου, και ακόμη καλύτερα οι ίδιοι οι παίκτες του Παναθηναϊκού. Για να πάρουν το πρωτάθλημα, θα βρουν απέναντι μια ψυχωμένη δωδεκάδα επικίνδυνων πολεμιστών, και όχι ένα ασθμαίνον συνονθύλευμα παικτών, που περιμένει τα πάντα από τους δύο μπαρουτοκαπνισμένους αλλά αποκαμωμένους από την κούραση όλης της σεζόν ηγέτες του. Κι αν μέχρι σήμερα δεν το πίστευαν, απόψε το κατάλαβαν με το σκληρότερο τρόπο.

ΥΓ. Για τη διαιτησία θα κάνουμε αναλυτική κουβέντα στο τέλος της σειράς. Η πρώτη πράξη του θιάσου της ΚΕΔ, ήταν αυτό ακριβώς που περιμέναμε. Φάουλ σε κάθε επαφή υπέρ του Παναθηναϊκού, διπλάσιες συνολικά βολές στο παιχνίδι, και σερί 18-0 αναπάντητων βολών στην τέταρτη περίοδο. Μάλιστα, ο φάρος του Ελληνικού μπάσκετ, κυνηγώντας το σκορ στην τέταρτη περίοδο, δεν συμπλήρωσε καν τα πέντε ομαδικά φάουλ.

Διαβάσατε το άρθρο με τίτλο «O γίγαντας είναι πολύ σκληρός για να πεθάνει», όπου αναφέρθηκαν τα παρακάτω #tags (ετικέτες). Για σχετικά άρθρα επιλέξτε #tag.
Post on Facebook Post on X (Twitter) Post on LinkEdin Send this post with WhatsApp Send this post with Viber E-mail Post
Εγγραφείτε στα Σελίδα του του Sportime στην πλατφόρμα των Google news για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
ΚυρΣάββας

Αρθρογραφεί στο Sportime.GR και είναι συντάκτης του άρθρου αυτού.