Το πρώτο βήμα ενός μεγάλου δρόμου

«Στη ζωή υπάρχουν δύο τραγωδίες. Η μία είναι όταν δεν εκπληρώνονται οι επιθυμίες μας και η άλλη όταν εκπληρώνονται». Το παραπάνω τσιτάτο ανήκει στον Όσκαρ Ουάιλντ και αποτυπώνει με γλαφυρό τρόπο τη δυσκολία διαχείρισης της επιτυχίας. Διότι πράγματι η επίτευξη της συμφωνίας με έναν παγκοσμίου εμβέλειας προπονητή όπως ο Ντέιβιντ Μπλατ, αποτελεί μεγάλη επιτυχία για τον Ολυμπιακό.

Kαι όσο παράξενο κι αν ακούγεται, η μεγαλύτερη δυσκολία της υπόθεσης δεν ενέκειτο στην οικονομική υπέρβαση που έπρεπε να κάνει η πλευρά του συλλόγου. Οι διοικητικοί ηγέτες της ομάδας, από τη στιγμή που (ορθότατα) αποφάσισαν να αλλάξουν το μοντέλο της ομάδας σε «προπονητοκεντρικό», ήταν διατεθειμένοι να ξοδέψουν τα χρήματα που συνεπάγεται μια τέτοια κίνηση. Η μεγαλύτερη πρόκληση που είχαν να αντιμετωπίσουν, ήταν να κάνουν έναν προπονητή αυτού του επιπέδου να πιστέψει στο πρότζεκτ του Ολυμπιακού.

Οι συνθήκες

Ένας φιλόδοξος και καθιερωμένος προπονητής όπως ο Μπλατ, ουδέποτε θα αναλάμβανε έναν σύλλογο όπως ο Ολυμπιακός για τα χρήματα, ιδιαίτερα μάλιστα τη στιγμή που Ρώσοι και Τούρκοι επενδύουν κάθε χρόνο πακτωλούς εκατομμυρίων στις ομάδες τους. Ούτε φυσικά θα αναλάμβανε μια ομάδα χωρίς να γνωρίζει τις περιρρέουσες συνθήκες. Ο νέος προπονητής του Ολυμπιακού έχει ξαναδουλέψει στην Ελλάδα και γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις. Γνωρίζει για το προσγειωμένο μπάτζετ, την εξοντωτική φορολογία, τις άδειες κερκίδες του ΣΕΦ. Γνωρίζει το καθεστώς της ΕΟΚ και την καθεστηκυία τάξη του ταλαίπωρου Ελληνικού μπάσκετ. Γνωρίζει ότι για να περάσει από το ΟΑΚΑ σε τελικούς, μπορεί να δει τον βασικό του σέντερ να μένει στο παρκέ για 3 λεπτά. Γνωρίζει ότι μπορεί να δέχεται τεχνικές ποινές επειδή η γραβάτα του θα είναι δεμένη με κόμπο που δεν θα αρέσει στον εκάστοτε Αναστόπουλο. Και στην πραγματικότητα, εκεί κρύβεται η τεράστια επιτυχία της πρόσληψης του. Στο γεγονός ότι ένας προπονητής που πριν δύο σεζόν καθοδηγούσε τον κορυφαίο εν ενεργεία μπασκετμπολίστα του πλανήτη στους τελικούς του NBA, δέχεται να αναλάβει ,στην καλύτερη ηλικία του, έναν από τους πιο ηλεκτρικούς πάγκους του Ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Το πρώτο βήμα

Περνάμε λοιπόν στο δεύτερο μέρος της ρήσης του Όσκαρ Ουάιλντ. Στο σκέλος που έπεται της πραγματοποίησης της επιθυμίας. Η πρόσληψη ενός κορυφαίου τεχνικού δεν αποτελεί αυτοτελώς ένα εχέγγυο επιτυχίας. Είναι μόνο το πρώτο βήμα. Για να μπορέσει να πετύχει ο Ντέιβιντ Μπλατ στον πάγκο του Ολυμπιακού, πρέπει οι εργοδότες του να του εξασφαλίσουν ένα ομαλό περιβάλλον εργασίας από κάθε άποψη. Για αρχή, πρέπει να καταστήσουν σαφές σε όλο τον οργανισμό, ότι εκείνος είναι το απόλυτο αφεντικό της ομάδας, στις επιτυχίες και τις αποτυχίες. Εκείνος παίρνει όλες τις αγωνιστικές και εξωαγωνιστικές αποφάσεις, με την επιβράβευση και την κριτική που αυτές συνεπάγονται.

Ο κάθε παίκτης παίζει όσο κρίνει ο προπονητής του και συμπεριφέρεται με γνώμονα το συμφέρον της ομάδας και όχι τις προσωπικές του φιλοδοξίες ή ματαιοδοξίες. Δευτερευόντως, πρέπει να εξασφαλιστεί ότι στα ικανά χέρια του Μπλατ θα υπάρξει το κατάλληλο έμψυχο υλικό και αυτό δεν εξαντλείται μόνο στους παίκτες. Δεν νοείται για παράδειγμα, ο προπονητής να χρειάζεται στα μισά ματς της σεζόν να εφευρίσκει αγωνιστικές αλχημείες, διότι οι μισοί παίκτες είναι παροπλισμένοι από παιδαριώδη λάθη του ιατρικού τιμ. Τελευταίο και σημαντικότερο, χωρίς ωραιοποιήσεις και περιστροφές. Οι πρόεδροι πρέπει να θωρακίσουν την ομάδα εξωαγωνιστικά, όσο αυτό είναι εφικτό υπό το παρόν ασύδοτο και αυταρχικό καθεστώς, στο οποίο οι μόνοι νόμοι που ισχύουν είναι οι νόμοι του Φάρου. Και ίσως αυτή να είναι η σημαντικότερη αλλαγή που πρέπει να κάνουν οι αδερφοί Αγγελόπουλοι στην κατά τα άλλα απόλυτα πετυχημένη νοοτροπία τους.

 

Το προαίσθημα

Αν θέλετε ένα αυθαίρετο προαίσθημα, ο Μπλατ θα αργήσει να πετύχει στον Ολυμπιακό. Θα χρειαστούν χρόνια για να αφήσει το προσωπικό του στίγμα. Ο Ολυμπιακός ήταν και  παραμένει μια ομάδα που ανήκει ψυχή τε και σώματι στους παίκτες της. Αυτοί, με τα καλά και τα άσχημα τους, την πήραν από την Ευρωπαϊκή ανυποληψία και την έφεραν εδώ που είναι σήμερα. Και αυτό ξεπερνάει τον οποιονδήποτε προπονητή. Όμως οι Αγγελόπουλοι στα δύσκολα θα τον στηρίξουν. Γιατί αυτό υπάγει η φιλοσοφία και το ήθος τους. Και όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου, ο Μπλατ θα φέρει και πάλι τον Ολυμπιακό εκεί που ανήκει.

Στην κορυφή της Ελλάδας και της Ευρώπης.

ΚυρΣάββας

#κατιμαγικο

Είναι έτοιμος για την… αλλαγή;

«Αντίο» της Νταρουσάφακα στον Μπλατ

Μεγάλος διαγωνισμός του Sportime για 15 Subbuteo!