«Χασάπηδες» θα συναντήσει πολλούς, με τέτοια νοοτροπία δεν κωλώνει…

Τι ωραία νύχτα. Ένα Καραϊσκάκης, σχεδόν, γεμάτο να κοχλάζει, ένας «χορτασμένος», αλλά συνάμα και διψασμένος, λαός στα κάγκελα, μία ομάδα να χαίρεσαι να τη βλέπεις. Αν δεν ήταν αυτός ο Σλοβένος «χασάπης», η πρόκριση θα είχε κριθεί, ουσιαστικά, από απόψε. Στην Αγγλία, ο Ολυμπιακός καλείται να προστατέψει ένα σκορ 3-1 υπέρ του και μένει να δούμε τι άλλο θα σκαρφιστεί η UEFA για να αφήσει τον Θρύλο εκτός ομίλων Europa League. Ευτυχώς, έχει κρεμάσει τη σφυρίχτρα του ο Κρουγκ.

Η ομάδα έχει κανονικό προπονητή, δουλεύει σωστά, αποκτά ξανά ταυτότητα στο παιχνίδι της, χτίζεται σε σωστές βάσεις, εκπέμπει υγεία. Πάνω από όλα, όμως, ο Πέδρο Μαρτίνς επαναφέρει τη νοοτροπία στην κατάλληλη τροχιά. Με ανάλογο διαιτητικό «χειρουργείο» (μιλάμε για δύο πέναλτι-μαρς, που δεν έδωσε στον Ολυμπιακό, και το ανύπαρκτο, που καταλόγισε υπέρ της Μπέρνλι), η περυσινή ομάδα θα είχε «παραδώσει πνεύμα» στο δεύτερο ημίχρονο. Στην ανάπαυλα, ο Πορτογάλος τεχνικός ζήτησε από τους παίκτες του το αυτονόητο: να ηρεμήσουν και να μην ασχολούνται με τον διαιτητή. Να είναι ο εαυτός τους και να παίξουν ποδόσφαιρο γιατί από το 32ο λεπτό και έπειτα, χάθηκε η συγκέντρωση και έπρεπε να επανέλθει. Στο πρώτο τέταρτο του δεύτερου μέρους, η Μπέρνλι δεν πήρε… ανάσα. Αραγμένη στα σχοινιά, αναζητούσε τη λύτρωση. Ο Ολυμπιακός μπήκε με τέτοια ορμή στο γήπεδο σε αυτό το διάστημα και η σκληρή αγγλική ομάδα ήταν αδύνατο να αντιδράσει. Και ο εκνευρισμένος Ολυμπιακός από το 32′ μέχρι το 45′, ήταν αυτός που έβγαλε αντίδραση και έδειξε χαρακτήρα, όταν το πράγμα έδειχνε να στραβώνει.

Ο Φορτούνης απέδειξε γιατί είναι ο καλύτερος και πιο χαρισματικός Έλληνας ποδοσφαιριστής στη θέση του. Θυμίζει τον προ τριετίας παικταρά, που αλώνιζε και έκανε πλάκα. Ο Μπουχαλάκης έκανε το παιχνίδι της ζωής του. Αν λεγόταν «Μπουχαλάκιτς», θα πούλαγε περισσότερο. Ο Καμαρά ακόμα καταπίνει χιλιόμετρα στον αγωνιστικό χώρο. Ο Βούκοβιτς δεν έχασε κεφαλιά. Ο Λάζαρος και μόνο που τρέχει στο χορτάρι, μοιράζει πόνο.

Με εννέα νέους ποδοσφαιριστές στην εντεκάδα, ο Μαρτίνς έχει καταφέρει το εξής: ύστερα από τρεις επίσημους αγώνες, τους παίκτες να πίνουν νερό στο όνομά του γιατί είναι δίκαιος και δεν… ακυρώνει την προσπάθειά τους. Άλλος στη θέση του θα έβαζε στη 18άδα τον Γκιγιέρμε, τον Χασάν, τον Μεριά. Θα έδινε χρόνο συμμετοχής στον Νάτχο. Εντούτοις, κινήθηκε με άκρως ποδοσφαιρικά κριτήρια και παρέμεινε πιστός στις αρχές του. Όποιος μοχθεί, θα δικαιώνεται. Οι πιο συμβατοί για τη «χημεία» της ομάδας, θα αγωνίζονται. Δεν είναι «μάγος», αλλά είναι Πορτογάλος. Φιλότιμος και φιλόδοξος. Τιμάει μέχρι και το τελευταίο ευρώ στο συμβόλαιό του.

Η Μπέρνλι έπαιξε σκληρά, στα όρια του αντιαθλητικού, γιατί έτσι έχει μάθει να παίζει. Ξύλο, «καμινάδες», και ό,τι κάτσει. Δεν θα έπρεπε, όμως, να έχει σκοράρει. Χωρίς ευκαιρία σε έναν ολόκληρο αγώνα, βρήκε δίχτυα από το πουθενά. Με την ευγενική χορηγία ενός τύπου, που σφυρίζει κάτι Αλουμίνι-Μούρα. «Χασάπηδες» τύπου Βίντσιτς θα συναντήσει πολλούς ο Ολυμπιακός στο διάβα του, με τέτοια νοοτροπία δεν κωλώνει πουθενά… Βασικά, δεν πιάνεται. Στερήθηκε ένα «καθαρό» σκορ πρόκρισης, μπορεί να κερδίσει πολλά περισσότερα κατά τη διάρκεια της σεζόν. Ο φόβος και ο τρόμος πλανώνται ξανά στην ατμόσφαιρα. Κάτι όμορφο δημιουργείται ξανά και ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα.