Το πρωτάθλημα δεν κρίνεται με Κύμη και Κολοσσό

Άνοιξε και η αυλαία των πλέι οφ στην Α1 με τρία παιχνίδια να κρίνονται στα τελευταία δευτερόλεπτα και ένα, πριν… καν αρχίσει. Κι αν τόσο για την Πυλαία όσο και για την Πάτρα οι πιθανότητες να δούμε «θρίλερ» ήταν πάρα πολλές η έκπληξη έγινε, ακόμα και… αν δεν έγινε, στο ΣΕΦ.

Ο Ολυμπιακός συνέχισε να παραπατά, όπως ακριβώς συμβαίνει εδώ και ένα και πλέον μήνα. Οι «ερυθρόλευκοι» που επέλεξαν να μπουν στην post season (και) της Ευρωλίγκας δίχως αλλαγή στο ρόστερ, παρουσιάζουν σταθερά εδώ και αρκετές πλέον εβδομάδες προβληματικό πρόσωπο. Είναι σίγουρα ανησυχητικό πως ο Ολυμπιακός δεν μπορεί πλέον να βρει ρυθμό μέσα στο παιχνίδι. Ακόμα και σε αυτό που άρχισε εντυπωσιακά στη συνέχεια φάνηκε να εγκλωβίζεται σε λογικές και επιλογές που φώναζαν από μακριά πως η ομάδα θα έχει θέμα. Ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζει πρόβλημα κόντρα σε ομάδες που σκέφτονται και πράττουν γρήγορα πάνω στο παρκέ. Και η Κύμη του Μακ Φάντεν και του Μακ Γκι είναι μια ομάδα  που παίζει με ταχύτητα αλλά και με την μπάλα «ψηλά». Όπως και με τη Ζαλγκίρις, λοιπόν, οι «ερυθρόλευκοι» έδειξαν πως έχουν προβλήματα.

Το πιθανότερο είναι πως το Σάββατο θα τελειώσει τη σειρά στη Χαλκίδα, και στη συνέχεια θα βρει μπροστά του έναν εκ των Προμηθέα ή Λαυρίου. Δύο ομάδες που θα βάλουν τέτοια προβλήματα και πάλι στον Ολυμπιακό. Παράλληλα όμως θα λειτουργήσουν ως μια καλή «προπόνηση» εν όψει των τελικών, καθώς αν δεν συμβούν πράγματα και θαύματα Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός θα διεκδικήσουν και το φετινό πρωτάθλημα.

Ο Παναθηναϊκός από την άλλη είναι με το πόδι πατημένο στο γκάζι. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που έχει ιδίως επί ημερών Πασκουάλ. Να μπορεί να τελειώνει εύκολα τα παιχνίδια στα οποία είναι φαβορί. Ο Κολοσσός δεν είναι κριτήριο, καθώς είναι δύο επίπεδα κάτω όχι μόνο από πέρυσι αλλά και από την ομάδα των περασμένων Χριστουγέννων που έφτασε μια ανάσα από το να νικήσει τον Παναθηναϊκό στη Ρόδο. Οι «πράσινοι» αυτή την περίοδο πετάνε κυρίως επιθετικά.

Όμως όπως και στην περίπτωση του Ολυμπιακού και την προβληματική του εικόνα απέναντι στην Κύμη, έτσι και το πρόσωπο του Παναθηναϊκού, δε θα πρέπει να παραπλανά. Και οι δύο ομάδες θα παρουσιάσουν άλλο πρόσωπο στα μεταξύ τους παιχνίδια. Είναι περασμένο στο dna τους όταν συναντιούνται να ξεχνούν τι έχουν κάνει μέχρι εκείνο το σημείο, οπότε ας δούμε αυτά τα παιχνίδι μέχρι τους τελικούς, ως προετοιμασία και όχι ως ευκαιρία για συμπεράσματα.

Στην Πυλαία ο ΠΑΟΚ κατάφερε να κάνει το πρώτο βήμα, απέναντι σε μία ΑΕΚ που πασχίζει να αποδείξει πως δεν έχει αδειάσει μετά από τις δύο κούπες. Το κίνητρο όμως της ομάδας της Θεσσαλονίκης μοιάζει μεγαλύτερο.

Τέλος στην Πάτρα, Προμηθέας και Λαύριο απέδειξαν για μία ακόμα φορά πως είναι απολαυστικό να παρακολουθείς τα παιχνίδια τους. Δύο ομάδες χάρμα ιδέσθαι που με την παρουσία τους πάνω στο παρκέ καταφέρνουν να διαλύσουν όποια γκρίνια δημιουργείται έξω από αυτό.

ΥΓ: Ο Ηρακλής μείωσε τη σειρά με τον Απόλλωνα Πάτρας στα πλέι οφ της Α2 και δείχνει πως βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση ώστε να διεκδικήσει το εισιτήριο για την Α1. Και όποιος είχε εικόνα από το «ξύλινο» καταλαβαίνει πόσο λείπουν κάποιες ομάδες από την πρώτη κατηγορία. Και μακάρι να μπορούσαν να ανέβουν και περισσότερες ομάδες, γιατί πχ ο Χολαργός εκτός από καλή ομάδα έχει τρομερή οργάνωση και διάθεση ενώ τα brand name του Απόλλωνα είναι τεράστιο. Ενδιαφέρουσα θα ήταν και η περίπτωση του Εθνικού αλλά αφενός όταν του δόθηκε η ευκαιρία αποδείχθηκε πως δεν μπορεί να κοιτάξει τόσο ψηλά, αφετέρου δεν έχει γήπεδο. Και χωρίς γήπεδο, επένδυση (όχι μόνο οικονομική) δεν γίνεται…