Η επανάσταση της Μπέτις

Ποιος ο λόγος να ασχοληθεί κανείς με την Μπέτις την τελευταία δεκαετία; Τελευταία ατραξιόν του «Μπενίτο Βιγιαμαρίν» ήταν η εποχή του Ντενίλσον. Μαζί της έριξε αυλαία μια εποχή προκρίσεων στο Champions League και πρωταγωνιστικού ρόλου στην Primera Division.Έκτοτε ο σύλλογος ταλαιπωρήθηκε από κακή διαχείριση, άρχισε να φλερτάρει με τον υποβιβασμό που ήρθε τελικά το 2014. Την ίδια εποχή η μισητή συμπολίτισσα, Σεβίλλη κέρδιζε το ένα Europa League μετά το άλλο και οι «βερδιμπλάνκος» πάλευαν να βγουν από την ανυποληψία.

Τι σχέση έχει εκείνη η ομάδα με αυτή που υποδεχτεί ο Ολυμπιακός την προσεχή Πέμπτη; Καμία απολύτως! Ο μεγάλη αλλαγή άρχισε από το περσινό καλοκαίρι και την έλευση στο κλαμπ δύο ανθρώπων, του Κίκε Σετιέν στον πάγκο και την (τρίτη) επιστροφή του Λορέντσο Σέρα Φερέρ ως αντιπροέδρου αυτή τη φορά με πρακτικές αρμοδιότητες τεχνικού διευθυντή. Κι αν ο πρώην τεχνικός της ΑΕΚ είναι γνώριμη ποδοσφαιρική φιγούρα, για τον πρώην προπονητή της Λας Πάλμας ουδείς έβαζε το χέρι του στη φωτιά.

Μα στη δουλειά από το 2001 χωρίς να έχει επιδείξει κάτι σημαντικό στο βιογραφικό του ως επιτυχία; Είναι γεγονός πως όπου πήγε, πέρα από τη Λούγκο όπου έμεινε μια εξαετία, δεν είχε ελευθερία και ανθρώπους να συνεννοηθεί. «Πάντα θέλω να παίζω καλό ποδόσφαιρο. Δεν συμφωνώ πως ο προπονητής πρέπει να προσαρμόζεται στους παίκτες. Υπήρχε μια εποχή που το σκεφτόμουν, όμως τότε δεν αντιλαμβανόμουν το ποδόσφαιρο».

Και οι άλλοι δεν καταλάβαιναν τον Σετιέν, όπως για παράδειγμα στην Πόλι Εχίδο, που απολύθηκε μετά από τέσσερις μήνες. Ως ποδοσφαιριστής ο ίδιος ήταν τεχνίτης και έχει την απαίτηση από την ομάδα του να παίζει όχι να καταστρέφει, να προσαρμόζεται στον αντίπαλο. Αιρετικό θα μπορούσε να τον χαρακτηρίσει κανείς και δεν θα απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Όπως και οραματιστή και ριζοσπάστη.

Μπορεί πέρυσι τέτοιο καιρό η σεζόν να ξεκίνησε με το μεγάλο «διπλό» στη Μαδρίτη επί της Ρεάλ, όμως κανείς δεν πήρε στα σοβαρά τη Μπέτις. Δύο αγωνιστικές πριν το φινάλε τη σεζόν, τα κλάματα χαράς που ακολούθησαν το 2-1 επί της Μάλαγα, ήταν η καλύτερη επιβράβευση. Η ομάδα είχε εξασφαλίσει μια θέση στο Europa League και ο Σετιέν δεν άντεξε. Βρήκε στήριξη στους ώμους του Χοακίν, του μοναδικού ποδοσφαιριστή στον κόσμου (μετά τον Ροναλντίνιο) που δεν χάνει ποτέ το χαμόγελό του. Τη ζωντανή ιστορία της Μπέτις.

«Είναι πολύ συναισθηματικές στιγμές, γιατί από την αρχή της σεζόν το πίστευα», έλεγε ο Σετιέν. Χρειάστηκε να κάνει συμβιβασμούς στην τακτική του, να περιορίσει τα ρίσκα, γιατί τα… 4-4 (με Σοσιεδάδ) και τα 3-5 (στο Σάντσεθ Πιθχουάν) παραήταν εκτός πραγματικότητας. Χαρακτηριστικό πως δέχθηκε 61 γκολ, ένα περισσότερο από όσα έβαλε και ίδιο παθητικό με την ουραγό Μάλαγα. Ακόμα κι έτσι όμως η δουλειά αυτού του 59χρονου αντικομφορμιστή κόουτς βρήκε αναγνώριση. Το «Μπενίτο Βιγιαμαρίν» γέμιζε ξανά ασφυκτικά σε κάθε αγώνα και χάρισε μοναδικές στιγμές όπως αυτή πριν από το ντέρμπι με τη Σεβίλλη:

Betis anthem before #ElGranDerbi. Spine tingling. pic.twitter.com/FfRo2Y7Yuh

— Colin Millar (@Millar_Colin) February 25, 2017

Ούτε καν δύο ενδεκάδες!

Η απόκτηση του Λο Σέλσο από την Παρί Σεν Ζερμέν στο φινάλε της μεταγραφικής περιόδου ήταν σημαδιακή. Ένα δώρο της διοίκησης, αλλά και «ένα δείγμα της προόδου του κλαμπ», όπως είπε ο Φερέρ στην παρουσίασή του. Αυτό όμως εξίσου μεγάλη σημασία ήταν η επόμενη ερώτηση που δέχτηκε. «Είναι 21 ποδοσφαιριστές αρκετοί;». Αυτό είναι το ρόστερ της Μπέτις. Αποτελούμενο από 19, συν δύο γκολκίπερ. Η ποιότητα πάνω από την ποσότητα, το κοινό μότο των αντιπροέδρου και προπονητή.

Ανανέωση με λογική… Football Manager

Κανείς δεν μπορεί να τους πει πως δεν ξέρουν τι κάνουν, γιατί το ρόστερ της ομάδας το έχουν φτιάξει πρακτικά οι ίδιοι από το μηδέν. Από τον Μάιο του 2017 που ανέλαβε ο Φερέρ, 16 παίκτες αποχώρησαν σε διάστημα τριών μηνών, ενώ μόνο τρεις έχουν απομείνει στο ρόστερ, οι Χοακίν, Σανάμπρια και Μαντί. Τόσο μαζική ανανέωση γίνεται μόνο στο… Football Manager. Η στρατηγική που ακολούθησε ήταν τέτοιας κυνικής λογικής, διώχνοντας παίκτες μεγάλης ηλικίας και αντικαθιστώντας του με ελεύθερους και φθηνές αγορές που θα προσέφεραν άμεσα και χωρίς ρίσκο, όπως οι Γκουαρδάδο, Σέρχιο Λεόν, Τέγιο και Χάβι Γκαρθία. Όλοι τους σημεία αναφοράς στην πορεία για επιστροφή στην Ευρώπη.

Η μεταστροφή της μεταγραφικής πολιτικής της Μπέτις φαίνεται από το γεγονός ότι το 2015 αποκτούσε τον 32χρονο Ράφαελ φαν ντερ Φάαρτ για ηγηθεί της μεσοεπιθετικής της γραμμής και το αυτό το καλοκαίρι «έκλεψε» τον Γουίλιαμ Καρβάλιο από τη Σπόρτινγκ Λισαβόνας ως ελεύθερο. Βασικό της πρωταθλήτριας Ευρώπης Πορτογαλίας, που βρέθηκε στο στόχαστρο επίσης των Άρσεναλ και Γιουνάιτεντ. Μεταγραφή πάνω από το επίπεδο του κλαμπ, όπως και εκείνη του Μπάρτρα που είχε προηγηθεί τον Ιανουάριο. Κανάλες, Ινούι και Πάου Λόπεθ αποκτήθηκαν όλοι τους ελεύθεροι στην πρόσφατη μεταγραφική περίοδο.

Υψηλό ρίσκο, υψηλή ανταμοιβή

Καλά όλα αυτά, αλλά πώς παίζει φέτος η Μπέτις; Ο Σετιέν έχει κάνει ορισμένες υποχωρήσεις στις αρχές του. Είναι άνθρωπος που προτιμά άλλωστε να παίζει σκάκι από το να βλέπει ποδόσφαιρο. Ο… θρύλος λέει πως έχει νικήσει σε μια παρτίδα και τον Γκάρι Κασπάροφ τον ίδιο. «Υπάρχουν όλο και λιγότερα να δει κανείς στο ποδόσφαιρο», είχε πει και ο ίδιος χρειάστηκε να κάνει πίσω για να γευτεί την επιτυχία.

Πέρυσι η Μπέτις έπαιζε (ακραία) επιθετικά, αφελώς πολύ συχνά, αλλά είχε ένα πλάνο. 4-3-3 με πολλούς συνδυασμούς και παιχνίδι πάντα από πίσω. Αυτό έχει βελτιωθεί με την αντικατάσταση του Ρόμπλες από τον, πιο ικανό με την μπάλα στα πόδια, Λόπεθ ως «Νο1».

Ο Χάβι Γκαρθία είχε καθοριστικό ρόλο, μπαίνοντας μεταξύ των στόπερ ώστε να προωθήσει το παιχνίδι και να επιτρέψει στην ομάδα του να επιτεθεί μαζικά, ενώ στην άμυνα δημιουργούνταν τριάδα, με τα μπακ να προωθούνται πολύ. Φέτος αυτή την τριάδα την έχει καθιερώσει… κανονικά στην άμυνα ο Σετιέν, δίνοντας στον Καρβάλιο το ρόλο του ανθρώπου που θα κόψει και θα οργανώσει, με τον Γκουαρδάδο ως εσωτερικό μέσο. Ωστόσο το σύστημα με τα δύο «δεκάρια», Ινούι και Κανάλες και τους Φίρπο, Τέγιο να δίνουν πλάτος ως μπακ χαφ, δεν έχει αποδώσει. Είναι καινούργιο, άλλη μία καινοτόμα ιδέα για να βελτιώσει το «juego de posesión» που λατρεύει. Η Μπέτις όμως μοιάζει μπερδεμένη, της λείπει και ο καθοριστικός Φαμπιάν Ρουίθ που έκανε όλες τις δουλειές στο κέντρο.Ακόμα κι αυτό όμως είναι δείγμα μιας ομάδας που λειτουργεί σωστά, η πανάκριβη πώλησή του στη Νάπολι.

Η εικόνα στο “Μεστάγια”

Το ματς με τη Βαλένθια ήταν χαρακτηριστικό αυτών που θα αντιμετωπίσει ο Ολυμπιακός, αφού ο Σετιέν είχε ταυτίσει τα δύο παιχνίδια και παρομοιάσει τις “νυχτερίδες” με τους “ερυθρόλευκους”. Όπως σε όλη τη φετινή σεζόν, η Μπέτις έπαιξε 3-4-3, αλλά και πάλι όχι το κλασικό τυπικό, αφού απουσίαζε ο Καρβάλιο και το δίδυμο στα χαφ ήταν Κανάλες, Γκουαρδάδο. Κάθε άλλο παρά κόφτες. Αυτό είχε αποτέλεσμα αυτή την στατιστική απεικόνιση του αγώνα:

Η Μπέτις έκανε 220 περισσότερες πάσες από τους γηπεδούχους, προσπαθώντας επίμονα να χτίσει το παιχνίδι της από την άμυνα. Αποτέλεσμα δεν βρήκε πάντως στο επιθετικό μισό και μετά από τέσσερις αγωνιστικές έχει μόλις ένα γκολ στο πρωτάθλημα. Το κλασικό σύνδρομο της επόμενης σεζόν; Ισως, εμφανίζεται συχνά σε ομάδες που έχουν κάνει βήματα προόδου μαζεμένα.

Φερέρ και Σετιέν ρισκάρουν. Από το ρόστερ, τη στελέχωση, τον τρόπο παιχνιδιού, η Μπετίς σε όλους τους τομείς είναι ένα εγχείρημα φιλόδοξο. Football Manager στην πραγματική ζωή.

[vc_row][vc_column width=”2/3″][td_block_14 custom_title=”SUNDAY’S FILES” tag_slug=”sunday-s-files” limit=”6″ tdc_css=””][/vc_column][vc_column width=”1/3″][td_block_7 custom_title=”SPORTMINUTE” category_id=”90″ limit=”7″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][/vc_column][/vc_row]