ΑΕΚ

Γαλανόπουλος: «Νταμπλ, Ευρώπη και εξωτερικό»

Ο μέσος της ΑΕΚ μίλησε για το βήμα παραπάνω με την ΑΕΚ τη φετινή σεζόν, το μακροπρόθεσμο όνειρό του, αλλά και το πάρτι τίτλου στη Φιλαδέλφεια
Γαλανόπουλος: «Νταμπλ, Ευρώπη και εξωτερικό»

Ο νεότερος ποδοσφαιριστής στην ιστορία της ΑΕΚ που σηκώνει το κύπελλο του πρωταθλητή μεταπολεμικά.

Ο Κώστας Γαλανόπουλος σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη, εξομολογήθηκε το μεγάλο του όνειρο να παίξει κάποια στιγμή στο εξωτερικό, ενώ παράλληλα έθεσε τους στόχους της φετινής χρονιάς με την ΑΕΚ και ανέλυσε τα συναισθήματά του στους εορτασμούς του τίτλου στη Ν. Φιλαδέλφεια.

Αναλυτικά τα όσα απάντησε ο 20χρονος μέσος της «Ενωσης»:

Είσαι από μικρό παιδί στην ομάδα και τα έχεις πετύχει όλα, πλέον που μπαίνει ο πήχης;

Η αλήθεια είναι πως δεν το περίμενα ούτε εγώ, μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα να κατακτήσουμε τίτλους με την ομάδα να κάνουμε μια πολύ επιτυχημένη πορεία στην Ευρώπη, να πετύχουμε όλα αυτά που είχε χρόνια ο σύλλογος να τα πετύχει. Το μόνο που απομένει πλέον είναι το νταμπλ και να πάμε ακόμα καλύτερα στην Ευρώπη μέσα απ’ το Τσάμπιονς Λιγκ.

Επειδή είναι και ο πρώτος σας στόχος το Τσάμπιονς Λιγκ, είναι στις σκέψεις σας την δεδομένη χρονική στιγμή;

Νομίζω πως δεν έχουμε μπει ακόμα στο σκεπτικό των στόχων και τι θα πρέπει να κάνουμε την επόμενη σεζόν. Έχουμε έναν καινούργιο προπονητή προσπαθούμε να προσαρμοστούμε σε εκείνον και αυτός σε εμάς, αλλά σίγουρα ο πρώτος μας στόχος θα είναι το Τσάμπιονς Λιγκ, με τα πρώτα παιχνίδια να είναι τον Αύγουστο. Απ’ εκεί και πέρα είμαστε μια μεγάλη ομάδα και θα πρέπει να πηγαίνουμε κάθε χρόνο για το πρωτάθλημα και το Κύπελλο.

Υπήρχε σε μια μεταγραφική περίοδος μια ατάκα ανθρώπου της ΑΕΚ όταν η ομάδα έψαχνε χαφ, ότι «έχουμε τον Γαλανόπουλο», πόσο σημαντική είναι η εμπιστοσύνη που σου έδειξε η ομάδα;

Η εμπιστοσύνη είναι το παν, αν δεν με είχε εμπιστευτεί η ομάδα και δεν με είχε βάλει σε σημαντικά παιχνίδια να αγωνιστώ, δεν θα είχα δείξει αυτό το πρόσωπο που έχω δείξει ως τώρα. Φέτος όμως έχω την αίσθηση ότι φεύγουμε απ’ αυτό το «τρυπάκι» του μικρού και πλέον ο κόσμος έχει τις ίδιες απαιτήσεις που έχει απέναντι σε όλους τους παίκτες.

Παρότι δεν έχεις κλείσει ακόμα τα 21 σου χρόνια, σε βλέπουμε να έχεις ενεργό ρόλο στην ένταξη των πιτσιρικάδων στην ομάδα. Θέλω να μου πεις τι σχέση έχεις μαζί τους και αν τους συμβουλεύεις;

Δεν έχουμε τόσο μεγάλη διαφορά ηλικίας για να τους δώσω συμβουλές, απλά προσπαθώ να τους κάνω να νιώσουν λίγο πιο άνετα και να είναι κοντά στην ομάδα. Γιατί τους καταλαβαίνω ήρθαν σε ένα καινούργιο περιβάλλον και αποτελώ στην ουσία τον συνδετικό κρίκο των δυο πλευρών.

Σε γεμίζει με παραπάνω βάρος το ότι έχεις ξεφύγει απ’ τον όρο του μικρού που είπες προηγουμένως;

Σίγουρα με γεμίζει με παραπάνω βάρος και όταν άλλαξε αυτό και το συνειδητοποίησα την περσινή χρονιά, υπήρχε ένα διάστημα που είχα χάσει και ‘γω τον εαυτό μου. Φέτος έχω έρθει πιο δυνατός και πιο έτοιμος, γνωρίζοντας τις απαιτήσεις που έχει ο καθένας απ’ εμένα.

Ο Γαλανόπουλος είναι 6αρι ή 8αρι ή και τα δυο; Ή μήπως στο σύγχρονο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν πια αυτοί οι όροι;

Ακριβώς σαν όροι δεν υπάρχουν πλέον, αλλά απ’ εκεί και πέρα είναι αναλόγως το σύστημα και τι ζητάει ο κάθε προπονητής. Ο κύριος Μαρίνος επιλέγει το 4-4-2 και νομίζω ότι ο ρόλος του 8αριου καταργείται, για να έχει τα αμυντικά χαφ σταθερά και να μένουν στις θέσεις τους, ενώ οι μπροστινοί θα φτιάχνουν περισσότερο το επιθετικό παιχνίδι. Εγώ μπορώ να αγωνιστώ καλύτερα σαν 6αρι, γιατί σαν 8αρι θέλω πολύ δουλειά, είναι πιο δύσκολο να δημιουργήσεις απ’ το να κόψεις.

Για έναν ποδοσφαιριστή που είναι από μικρός στην ΑΕΚ, υπάρχουν λέξεις για να περιγράψει τα συναισθήματα πάνω στο πούλμαν στη Νέα Φιλαδέλφεια, μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος;

Είναι χαρά, συγκίνηση, περηφάνια, ήταν κάτι το απροσδόκητο για μένα, δεν περίμενα να βρεθώ ποτέ σε μια τέτοια κατάσταση. Ούτε και όταν κατακτήσαμε το Κύπελλο δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Η περσινή χρονιά ήταν μια ονειρική χρονιά για την ΑΕΚ και φάνηκε αυτό στο τέλος με τη φιέστα που ήταν όλα τέλεια. Μακάρι να ζήσουμε κι άλλες τέτοιες στιγμές στο μέλλον.

Υπάρχει ενδιαφέρον για σένα από ομάδες του εξωτερικού. Εσύ που βλέπεις τον εαυτό σου στο τέλος της σεζόν; Υπάρχει η προοπτική του εξωτερικού άμεσα;

Προς το παρόν, τον εαυτό μου τον βλέπω στην ΑΕΚ, αλλά είναι το όνειρο μου να κάνω ένα βήμα παραπάνω για το εξωτερικό. Είτε αυτό θα είναι στη Γερμανία, είτε στην Ιταλία που νομίζω ότι ταιριάζει περισσότερο το στυλ παιχνιδιού μου. Εννοείται πως δεν υπάρχει κάτι χειροπιαστό, αλλά σίγουρα είναι ανάμεσα στους προσωπικούς μου στόχους.

Και η Εθνική;

Είμαι πολύ χαρούμενος που πήρα μια γεύση από Εθνική πέρυσι στο τελευταίο της κάλεσμα, όμως δεν σημαίνει κάτι αυτό. Στόχος είναι να ξαναπάω και να πάρω κάποια παιχνίδια για να γίνω ουσιαστικά μέλος της.

Κάθε χρόνο η ΑΕΚ κάνει ένα βήμα μπροστά. Το βήμα για φέτος θα είναι η είσοδος της ομάδας στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ;

Πρέπει να είναι αυτό το βήμα, διότι αν εξαιρέσουμε το Τσάμπιονς Λιγκ, όλα τα υπόλοιπα τα πετύχαμε την περασμένη σεζόν. Οπότε το κάτι παραπάνω θα είναι σίγουρα η είσοδος στους ομίλους. Κάτι που οι περισσότεροι δεν έχουμε ζήσει, οπότε θα είναι και δικός μας προσωπικός στόχος.

Η «βεντάλια» και τα…μαθηματικά του Μαρίνου

Διαβάσατε το άρθρο με τίτλο «Γαλανόπουλος: «Νταμπλ, Ευρώπη και εξωτερικό»», όπου αναφέρθηκαν τα παρακάτω #tags (ετικέτες). Για σχετικά άρθρα επιλέξτε #tag.
Post on Facebook Post on X (Twitter) Post on LinkEdin Send this post with WhatsApp Send this post with Viber E-mail Post
Εγγραφείτε στα Σελίδα του του Sportime στην πλατφόρμα των Google news για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
Σπύρος Γιαννόπουλος

H μανία για καταγραφή και περιγραφή των γεγονότων στον κόσμο του αθλητισμού με οδήγησε αρχικά στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου και στη συνέχεια στο Pompeu Fabra της Βαρκελώνης για εξειδίκευση στην αθλητική δημοσιογραφία. Τα πρώτα επαγγελματικά βήματα για λογαριασμό της Mundo Deportivo και της Groupo MediaPro, ενώ το 2017 οι δρόμοι μου συναντήθηκαν με την εφημερίδα Sportime και από το 2018 το sportime.gr. Η διεθνής αθλητική ειδησεογραφία και οι παντός καιρού συνεντεύξεις είναι το πάθος μου, ενώ το ρεπορτάζ του ελληνικού ποδοσφαίρου το guilty pleasure μου.