Be unstoppable…

Έτσι πρέπει. Κάθε αγώνας στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» να είναι μία γιορτή: ένα ατελείωτο πάρτι στον αγωνιστικό χώρο και τις κερκίδες. Η αλλαγή, σε σχέση με την περυσινή σεζόν, είχε φανεί από το πρώτο επίσημο ματς κόντρα στη Λουκέρνη. Ο κόσμος γουστάρει με… χίλια αυτήν τη νέα προσπάθεια και δεν θέλει να ολοκληρώνονται τα παιχνίδια. Φεύγει «γεμάτος» και χαμογελαστός από το γήπεδο.

Θα έρθουν και οι δύσκολες στιγμές μέσα σε μία επίπονη αγωνιστική χρονιά. Ακόμα ο Ολυμπιακός δεν έχει δοκιμαστεί εκτός έδρας στο Πρωτάθλημα. Τόσο από τις ομάδες που θα αντιμετωπίσει όσο και από τα εμπόδια που θα του βάλουν στο δρόμο προς την επιστροφή στην κορυφή. Η «επανασύνδεση», όμως, μεταξύ ομάδας και εξέδρας είναι ο καλύτερος οδηγός για τη συνέχεια.

Πέντε διαφορετικοί σκόρερ κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννινα με γρήγορο και αποτελεσματικό ποδόσφαιρο από την ομάδα του Πέδρο Μάρτινς. Πλέον, η «ταρίφα» στο Καραϊσκάκης πρέπει να είναι τα τρία, τα τέσσερα, τα πέντε γκολ και βάλε. Η αγωνιστική εικόνα που μένει, όμως, είναι η πίεση και για 6ο γκολ στο τρίτο λεπτό των καθυστερήσεων. Μπορεί να καταλογίστηκε φάουλ στο κέντρο και να διεκόπη η αντεπίθεση, αλλά ο Ολυμπιακός, ειδικά στην έδρα του, πρέπει να είναι ασταμάτητος. Όπως έγραφε η μπλούζα του Γιάγια Τουρέ, στην άφιξή του στην Ελλάδα και τα γραφεία της ομάδας, όπου γνώρισε απίστευτη αποθέωση από τρεις χιλιάδες και πλέον οπαδούς.

Μόνο ο Ολυμπιακός μπορεί να προσελκύσει ποδοσφαιριστές του κορυφαίου επιπέδου στην Ευρώπη. Το τελευταίο διήμερο, που οριστικοποιήθηκε η συμφωνία, σε όλο τον πλανήτη συζητείται αυτή η σπουδαία μεταγραφή. Μία κίνηση που μεγαλώνει ακόμα περισσότερο το πρεστίζ της ομάδας διεθνώς. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο Ολυμπιακός είναι αυτός που ανέδειξε παγκοσμίως το ταλέντο του Ιβοριανού κεντρικού μέσου, τη σεζόν 2005-2006. Και 12 χρόνια μετά, τον έχει ξανά στην ομάδα του χάρη στον Βαγγέλη Μαρινάκη. Είναι κουτό να αμφισβητείται η ικανότητα και η κλάση ενός παίκτη, που θριάμβευσε σε Μονακό, Μπαρτσελόνα, Μάντσεστερ Σίτι. Μόνο στην Premier League, στο κορυφαίο Πρωτάθλημα του κόσμου, τα έβαλε με τους καλύτερους, φτάνοντας στο επίπεδο θρύλων του αγγλικού ποδοσφαίρου, όπως ο Φρανκ Λάμπαρντ και ο Στίβεν Τζέραρντ. Τα κεντρικά χαφ με την ποιότητα του Τουρέ είναι μετρημένα ανά τον κόσμο, ακόμα και σήμερα. Και αυτός ο παικταράς, στα 35 του, ένας από τους δέκα κορυφαίους παίκτες στη θέση του τα τελευταία δώδεκα χρόνια, θα κοσμεί μονάχα με την παρουσία του το ταλαιπωρημένο ελληνικό ποδόσφαιρο της… εξυγίανσης και των ανύπαρκτων πέναλτι.

Ο Ριβάλντο ήρθε στα 32 στον Ολυμπιακό. Και ήταν… γέρος. Όταν πήγε στην ΑΕΚ, στα 35, «έγινε» ξαφνικά σε μία νύχτα το μεγαλύτερο όνομα που έχει έρθει ποτέ στην Ελλάδα! Ο Παναθηναϊκός πήρε φέτος στο μπάσκετ τον 36χρονο Λάσμε και τον 35χρονο Λάνγκφορντ, που έπαιζε πέρυσι σε Κίνα και Ισραήλ. Αλλά για την… προπαγάνδα έκανε «αυθεντική ελληνοποίηση». Και ο Τουρέ, σύμφωνα με τους «ειδήμονες», είναι… παππούς!

Ο Ιβοριανός, κυριολεκτικά περπατώντας μέσα στο γήπεδο, μπορεί να κάνει πλάκα στην Ελλάδα. Και ας έχει… κοιλίτσα όπως λένε κάποιοι και ας έχει χάσει, φυσιολογικά, την ταχύτητα και την… έκρηξή του. Και με… ένα πόδι, είναι σε θέση να κάνει θραύση. Και κάτι επί της ουσίας: ο Βαγγέλης Μαρινάκης πραγματοποίησε τεράστια οικονομική υπέρβαση, αλλά αγωνιστικά και να μη… βγει αυτή η μεταγραφή, ο Ολυμπιακός δεν θα είναι χαμένος. Δεν υπήρχε αγωνιστική ανάγκη για έναν ακόμα κεντρικό μέσο. Ήδη, η μεσαία γραμμή ήταν πλήρης και πριν έρθει ο Ιβοριανός. Απλά, μπήκε το κερασάκι στην τούρτα. Σε ένα κέντρο με Γκιγιέρμε, Νάτχο, Μπουχαλάκη, Καμαρά, προστέθηκε και ο Τουρέ. Μία μεσαία γραμμή και ένα ρόστερ, που προκαλούν… τρόμο.

ΥΓ: Οι καραμέλες 22 ετών (λες και το 1996 άρχισε να παίζεται ποδόσφαιρο στην Ελλάδα) έχουν λιώσει. Και με τα χρήματα του Champions League, και χωρίς αυτά, ο Ολυμπιακός και ο Μαρινάκης κάνουν επίδειξη δύναμης. Την ημέρα που ο Γιαννιώτας (με τη μία επίσημη συμμετοχή στους «ερυθρόλευκους» σε τρεις σεζόν) πήγαινε ως ελεύθερος σε ανταγωνιστική ομάδα, οι Πειραιώτες κατέληγαν σε συμφωνία με έναν από τους τρεις καλύτερους κεντρικούς μέσους που έχουν αγωνιστεί στην Premier League την τελευταία οκταετία. Αυτή είναι η διαφορά του Ολυμπιακού με όλους τους υπόλοιπους ανταγωνιστές του.