Ελένη Ρεβελτζή η βασίλισσα του Dragster

Μηχανοκίνητος αθλητισμός: Η Ελένη Ρεβελτζή μας οδηγεί με ασφάλεια, στην πιο όμορφη και γρήγορη κόντρα που έχουμε ζήσει, σπάει τα στερεότυπα και τα χρονόμετρα και συνεχίζει την πορεία της με επιτυχία στον κόσμο του Dragster.

Dragster; Ελένη Ρεβελτζή, από πότε είσαι εθισμένη με την ταχύτητα και στην αδρεναλίνη;

Ελένη Ρεβελτζή: Δεν θα έλεγα ότι είμαι εθισμένη στην ταχύτητα και στην αδρεναλίνη, ωστόσο η ταχύτητα με συναρπάζει, με γοητεύει, σε συνάρτηση με την αγάπη που έχω για αυτό το άθλημα, το Dragster. Το ενδιαφέρον μου για τις μοτοσικλέτες ξεκίνησε από πολύ μικρή ηλικία. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου έπαιζα με αμάξια και μηχανές κάνοντας αγώνες! Μπορείς να το πεις και έμφυτο!  Στην εφηβεία μου αγόρασα την πρώτη μου μοτοσικλέτα και ξεκίνησα αγώνες Scrable και motocross, σύντομα όμως το ενδιαφέρον μου στράφηκε στους αγώνες Dragster γιατί πάντα το φλέρτ με την ταχύτητα με κέρδιζε περισσότερο.

Ο καλύτερος χρόνος μου είναι  7,8sec με 285 χλμ. τελική και πάντα καταλαμβάνω μια από τις πρώτες 3 θέσεις στο πανελλήνιο πρωτάθλημα. Η μεγαλύτερη μου επιτυχία και όνειρο ήταν η συμμετοχή μου σε αγώνα του  πανευρωπαϊκό πρωταθλήματος.

Όταν πρώτο ξεκίνησες Ελένη Ρεβελτζή, πως σε αντιμετώπισαν στο ανδροκρατούμενο ως τότε Dragster;

Δεν μπορώ να πω ότι αντιμετώπισα κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα πέρα κάτι σχόλιων τύπου ” Πάνε πλύνε κανένα πιάτο” (γέλιο) ίσα, ίσα που ήταν πολύ φιλικοί απέναντι μου. Στην αρχή αισθανόμουν όλα τα βλέμματα των συναθλητών μου στραμμένα πάνω μου. Μην ξεχνάς πως ήμουν η μοναδική γυναίκα αγωνιζόμενη, δυστυχώς δεν υπήρχαν άλλες γυναικείες παρουσίες στο χώρο του Dragster.  Με την πάροδο του χρόνου όμως το συνήθισα, όπως και οι ίδιοι. Όσο για τον κόσμο, το βρίσκει πολύ ενδιαφέρον που μια γυναίκα μπορεί να συμμετέχει και να είναι ανταγωνιστική σε ένα τόσο ανδροκρατούμενο άθλημα.

Οι νίκες μου όλα αυτά τα χρόνια ήταν πάρα πολλές κάτι που δεν μπορώ να το απαντήσω με νούμερα, όλες οι κόντρες μου ήταν μάχες με σκοπό να τις κερδίσω. Πάντα έτρεχα με άντρες για το λόγο ότι δεν υπάρχει διαχωρισμός φύλου σε αυτό το άθλημα και ότι δεν υπήρχαν άλλες γυναικείες παρουσίες. Η κάθε μάχη έχει το δικό της μάθημα να σου προσφέρει και εμπειρία γυναίκες, άντρες αγωνιζόμαστε με τους ίδιους όρους και όλοι θέλουμε το καλύτερο αποτέλεσμα, η κάθε μονομαχία ξέρουμε πως μπορεί να είναι και η τελευταία, γιαυτό τα δίνουμε πάντα όλα για να συνεχίσουμε, να σπάσουμε το ατομικό μας ρεκόρ και να κερδίσουμε τον αγώνα.

Ξεκίνησα το 2003 τρέχοντας στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς για τότε ως το 2006 έτρεχα με ένα Yamaha R6 με καλύτερο χρόνο το 10,4 sec. στα 0-400m.  Tο 2007 έτρεχα με ένα Κawasaki ΖΧ12 και κατάφερα να κατέβω σε χρόνο 9,8sec.  Tον ίδιο χρόνο στον τελευταίο αγώνα επιχείρησα να τρέξω στην μεγαλύτερη κατηγορία του dragster super pro και δυστυχώς είχα ένα ατύχημα και με άφησε εκτός πίστας εώς το 2009. Από το 2009 έως το 2011 έτρεχα με ένα GSXR 1000, ίσα ίσα να προσαρμοστώ μετά από το ατύχημα. Από το 2012 έως το 2015 έτρεχα με ένα Hayabusa GSXR1300 σε κατηγορία με δηλωτέους χρόνους με καλύτερο χρόνο 9.3sec. Το 2016 έως το 2018 ανέβηκα κατηγορία στην Street 2 παλι με Hayabusa GSXR 1300 βελτιωμένο με χρόνο 8,6sec στην Ελλάδα και 8,4sec σε αγώνα που έλαβα μέρος στην Ουγγαρία στον οποίο βγήκα και πρώτη στον τοπικό αγώνα τους. Το 2018 δεν έλαβα μέρος λόγο υγείας. Το 2019 πήγα σε μεγαλύτερη κατηγορία στην Pro Street 2 Hayabusa GSXR1300 nitro στην οποία είμαι μέχρι και σήμερα.

Πιστεύω πως στην κατηγορία που βρίσκομαι τώρα έχω να δώσω πολλά ακόμη μιας και έχω αποκτήσει πλέον εμπειρία και τα περιθώρια βελτίωσης είναι μεγάλα και εφικτά. Το γεγονός πως είμαι ακόμα εν ενεργεία ως οδηγός και αθλήτρια μου ανοίγει το δρόμο στο να πετύχω νέους στόχους και εμπειρίες. Η αγάπη, το πάθος και η τρέλα για τις μοτοσικλέτες και την ταχύτητα είναι τα κίνητρα μου για να συνεχίσω ακόμη πιο δυναμικά.

Έχεις αγωνιστεί και σε διεθνή αγώνες ποιες είναι οι διαφορές με την Ελλάδα; Μπορούμε να φτάσουμε το επίπεδο των αγώνων του εξωτερικού;

Έχω λάβει μέρος σε διεθνή αγώνες αλλά έχω παραβρεθεί σε πολλούς διεθνείς αγώνες οι μόνες διαφορές μας είναι στο επίπεδο των εγκαταστάσεων κατά τα αλλά δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα σε αγωνιστικό επίπεδο αφού βλέπουμε ότι οι Έλληνες αθλητές είναι πολύ κοντά σε χρόνους με των Ευρωπαίων δεν είναι τυχαίο που Έλληνες αθλητές είναι πρώτοι σε ευρωπαϊκούς αγώνες.

Πως βλέπεις το φαινόμενο με τις κόντρες στους δρόμους;

Φυσικά είμαι αντίθετη με όλο αυτό που γίνεται με τις κόντρες έξω στους δρόμους αλλά πρέπει να αναλογιστούμε ότι μέσα από αυτό ξεκίνησε και ο θεσμός των αγώνων dragster.πιστευω πως αν είχαμε μόνιμη πίστα dragster στην Ελλάδα η οποία θα ήταν και προπονητικός χώρος δεν θα υπήρχαν κόντρες έξω σε δημοσίους δρόμους.  

Πως αισθάνεσαι ως μαμά που βλέπει την κόρη να ακολουθεί τα βήματα της;

Το μήνυμα της Ελένης Ρεβελτζής για τα τροχαία ατυχήματα;

Το μήνυμα μου είναι ότι ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω και αυτό πρέπει να το σκεφτόμαστε καλά πριν πιάσουμε το τιμόνι στα χέρια μας, γι αυτό η ζώνη και το κράνος σώζει ζωές και δεν πρέπει να υπερβαίνουμε τον εαυτό μας.