Ο κόουτς Σπανούλης έδειξε ότι έρχεται δυναμικά

Η χειραψία που αντάλλαξαν ο Βασίλης Σπανούλης και ο Γιώργος Μπαρτζώκας υπό κάποιες προϋποθέσεις σου δημιουργεί διάφορες σκέψεις.

Η αλήθεια είναι ότι ο κόουτς Σπανούλης αρχίζει και συστήνεται στο κοινό του μπάσκετ. Εμείς είχαμε εκφράσει την άποψη ότι η αφετηρία του είναι πολύ «δυνατή»: Όχι εξαιτίας του ονόματος που έχει φτιάξει και το οποίο «κουβαλά» όσο για τη νοοτροπία που είχε πάντα ως αθλητής κι άνθρωπος. Ο Σπανούλης είναι ανταγωνιστικός παντού, δε φοβάται τις προκλήσεις, δουλεύει σκληρά και κυρίως έχει μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό του.

Αν δεν ήταν ο Τόμας Γουόκαπ με το δικό του «the shot» με 1,5 δευτερόλεπτα πριν το τέλος, τότε θα μιλούσαμε για μια άλλη κατάσταση. Με τον Ολυμπιακό να έχει απολέσει αήττητο 14 μηνών και 42 αγώνων στις εγχώριες διοργανώσεις, εξαιτίας του Βασίλη Σπανούλη, του δικού του «Θρύλου»!

Και φυσικά μια όμορφη ιστορία θα άρχιζε. Και θα έπιανε συζητήσεις παράξενες όπως:

-Γιατί όχι στην Εθνική ομάδα;

-Γιατί όχι στον Ολυμπιακό, όταν αποφασίσει ο Γιώργος Μπαρτζώκας να αποχωρήσει;

-Γιατί όχι σε κάποια ομάδα στην Euroleague  ώστε να αλλάξει κι επίπεδο;

-Γιατί όχι ακόμα και στον Παναθηναϊκό κι ας έχει δημιουργηθεί μια τέτοια αντιπαλότητα;

Συζητήσεις επί συζητήσεων, αναλύσεις επί αναλύσεων και διάφορες θεωρίες που θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε για να περνάει ωραία η ώρα μας. Όμως η αλήθεια είναι ότι ο κόουτς Σπανούλης μας αποδεικνύει ότι έρχεται πολύ δυναμικά. Φιλόδοξος κι ανταγωνιστικός, όπως πάντα. Ηγέτης και «στρατηγός».

Η ενέργεια που έκανε να ζητήσει challenge μετά από εύστοχο τρίποντο του Λαρεντζάκη (εκείνο το «σκαρφαλωτό») που έδωσε προβάδισμα στον Ολυμπιακό με 33’’ για το τέλος, έχει βαθύτερη εξήγηση. Δεν είναι «τρελός» ο Σπανούλης να ζητήσει challenge για μια φάση που ξεκάθαρα ο Λαρεντζάκης ήταν έξω από τη γραμμή των 6,75 μέτρων, άρα δεν τίθεται αμφισβήτηση ότι ίσως ήταν δίποντο.

Στην ουσία ο Σπανούλης βρήκε το χρόνο για ένα time out (αφού τα είχε εξαντλήσει) ώστε να δώσει στους παίκτες του οδηγίες για την επίθεση. Ο Σιλβέν Φρανσίσκο (επίσης περίπτωση με 10,8 πόντους- 10,6 ασίστ) βρήκε στόχο έστω κι αν ο Γουόκαπ μίλησε τελευταίος.

Έρχεται, λοιπόν! Κάτι που θέλουμε όλοι, καθώς το μπάσκετ χρειάζεται ανθρώπους αφοσιωμένους, με προσωπικότητα ώστε να αρχίσει να ανεβαίνει και πάλι προς την κορυφή.