Παναθηναϊκός: Δεν γίνεται συνέχεια να τα ρίχνει στη διαιτησία ο Αταμάν

Ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε εύκολα με 87-75 από την Αρμάνι Μιλάνο που με τέσσερις σημαντικές απουσίες (κυριότερη αυτή του Μίροτιτς που είναι παραπάνω από τη… μισή ομάδα) κι έκανε πιο δύσκολο το έργο του για την εξασφάλιση πλεονεκτήματος στη φάση των πλέι οφ της Euroleague.

Βεβαίως το θέμα του πλεονεκτήματος έδρας παραμένει στα χέρια του τριφυλλιού, καθώς υπάρχουν αρκετά ματς στην έδρα του που αν τα πάρει πιθανότατα αρκούν για να μπει στην τετράδα. Αλλά και να μην τα πάρει όλα (ας πούμε οτι χάνει από τη Ρεάλ) υπάρχουν παιχνίδια και εκτός έδρας για να πάρει η ομάδα του Αταμάν (πχ Βιλερμπαν, Μακάμπι).

Ακόμη όμως και να μην έχει το πλεονέκτημα ο σοβαρός Παναθηναϊκός (που θα έχει στη σύνθεσή του τουλάχιστον τον Γιουρτσεβέν) είναι πιθανό και πάλι να καταφέρει να πάει στο Final-4.

Ο σοβαρός όμως και αυτός που δεν θα επηρεάζεται τόσο ψυχολογικά από τις απουσίες που έχει ή που δεν θα εξαρτάται τόσο από τα κέφια του Κέντρικ Ναν.

Πάμε όμως να τα δούμε όμως όλα αυτά ένα ένα.

Ο Παναθηναϊκός στο Μιλάνο έδειχνε περισσότερο επηρεασμένος ψυχολογικά αντί αγωνιστικά. Ναι η απουσία του Λεσόρ είναι κομβικότατη καθώς ο Γάλλος είναι μεταξύ των 3-4 κορυφαίων σέντερ στην Ευρώπη. Ωστόσο όταν διαθέτεις ένα ρόστερ 25-30 εκατομμυρίων πρέπει να βρίσκεις έναν ομαδικό τρόπο να καλύψεις το κενό του.

Τουλάχιστον απέναντι σε ομάδες όμως η Αρμάνι που ναι μεν είναι ανεβασμένη στο δεύτερο μισό της σεζόν, ωστόσο κακά τα ψέματα όλα αυτά τα χρόνια έχει αποδείξει πολλάκις οτι είναι μια ασόβαρη ομάδα.

Αν βάλουμε και την απουσία του Μίροτιτς που κάνει ίσως την καλύτερη σεζόν της καριέρας του στην Ευρωλίγκα (18,3 πόντοι, 6,6 ριμπ.) τότε δεν υπάρχει δικαιολογία. Δεν γίνεται να δέχεσαι 33 πόντους από έναν παίκτη (Λεντέι) επιτρέποντάς του να θυμίζει εποχές…. Γκάλη τη δεκαετία του ’80. Μόλις είπε ο Αταμάν οτι ο Παναθηναϊκός δεν θα κάνει μεταγραφή ψηλού καθώς υπάρχει ο Μήτογλου, ήρθε αυτή η 33άρα του πρώην Αμερικανού του Ολυμπιακού.

Το δεύτερο είναι οτι οι πράσινοι εξαρτώνται υπερβολικά από το παιχνίδι του Ναν. Ναι ο Αμερικανός είναι ο κορυφαίος σκόρερ αυτή τη στιγμή σε όλη την Ευρώπη, όμως και πάλι δεν μπορείς να «εγκλωβίζεσαι» τόσο πολύ στο παιχνίδι του. Η μπάλα στον Ναν για να παίξει ένας εναντίον όλων. Στο Μιλάνο οι 18 πόντοι του δεν «πόνεσαν» ιδιαίτερα τους Ιταλούς.

Πρέπει ο Αταμάν να βρει τρόπο να βάλει πιο πολλούς παίκτες στο ροτέισον επί της ουσίας όμως. Και με χρόνο συμμετοχής μεγαλύτερο (όπως πέρσι οι Καλαϊτζάκης και Παπαπέτρου) και με πιο ενεργό ρόλο (Μπράουν, Αντετοτοκούνμπο).  Ο Τούρκος τεχνικός πρέπει να τους κάνει να αισθανθούν αυτοπεποίθηση γιατί αρκετοί φαίνεται οτι αισθάνονται αποκομμένοι από το υπόλοιπο σύνολο. Ή τουλάχιστον φαίνεται να αισθάνονται οτι θα πατήσουν περισσότερο χρόνο στο παρκέ μόνο αν λείπουν κάποιοι άλλοι ή αν φορτωθούν με φάουλ.

Ακόμη κι ο Γκέιμπριελ που είναι κομμάτι… άτσαλος στα τελειώματα πρέπει να αξιοποιηθεί λίγο καλύτερα επιθετικά.

Για το τέλος να πούμε οτι σε ένα ματς όπως αυτό με την Αρμάνι δεν μπορείς να επικαλείσαι τη διαιτησία. Ναι η διαιτησία είναι παράγοντας σημαντικός και όλες οι ομάδες διαμαρτύρονται, κυρίως για τα επόμενα παιχνίδια. Το κάνει και ο Ολυμπιακός με τον Μπαρτζώκα, εκείνος περισσότερο στο ελληνικό πρωτάθλημα. Υπερβολή κι αυτό.

Κάνε πρώτα αυτό που περνάει από το χέρι σου ώστε να έχεις την καλύτερη δυνατή εικόνα στο παρκέ και όταν πρέπει τότε ναι, μπορείς να μιλάς για τη διαιτησία