Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός ταξίδεψαν μαζί. Ε και;

Το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός ταξίδεψαν με το ίδιο αεροπλάνο στη Ρόδο ενόψει του Super Cup παρουσιάστηκε ως κάτι υπέροχο και πρωτοφανές.

Βέβαια όταν ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός αγωνίζονται στο γήπεδο, οι παίκτες συμπεριφέρονται άψογα και σίγουρα δεν ήταν ποτέ υπεύθυνοι για όσα θλιβερά γεγονότα καταγράφηκαν κατά καιρούς. Μπορούμε να αποδώσουμε ευθύνες στη διοίκηση, στους φανατισμένους οπαδούς και στα ακόμα πιο φανατισμένα ΜΜΕ.

Στους παίκτες όμως, ποτέ! Η συμπεριφορά τους ήταν πάντα υποδειγματική κι αν υπήρξαν μεμονωμένες συμπεριφορές κάπως ακραίες, τότε θα πρέπει να τις θεωρήσουμε εξαίρεση στον κανόνα και να τις αποδώσουμε στην ένταση της στιγμής.

Δε ξέρω- για παράδειγμα- πως θα σας φαινόταν εσάς αν επί δύο και πλέον ώρες σας έβριζαν χυδαία τη μητέρα, τη σύζυγο, την οικογένεια κι ακούγατε ή διαβάζατε κατάρες για τα αγαπημένα σας πρόσωπα. Κι αυτά δεν τα έλεγε ποτέ ο ένας παίκτης στον άλλον!

Κουράστηκα λοιπόν να διαβάζω (ακόμα και σε αθλητικές ιστοσελίδες) ότι ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός έδωσαν το καλό παράδειγμα επειδή ταξίδεψαν μαζί! Πρόκειται για τη λεγόμενη «δημοσιογραφία της καρδούλας και των likes» που αποφεύγει να μπει στην ουσία της υπόθεσης.

Το καλό παράδειγμα με τη συμπεριφορά τους το δίνουν οι παίκτες εδώ και χρόνια (με απειροελάχιστες εξαιρέσεις που δεν είναι κανόνας). Και να μη ξεχνάμε μια λεπτομέρεια: Πάλι μαζί ήταν πριν λίγες ημέρες με την Εθνική ομάδα.

Ίσως το μοναδικό τους λάθος να είναι ότι δε σηκώθηκαν να φύγουν όλοι μαζί όταν έκανες «εμετό» με όσα συνέβαιναν , ακούγονταν στη διάρκεια ενός μεταξύ τους αγώνα. Αλλά και πάλι τους το απαγορεύει η διοίκηση!

Η εικόνα που οι παίκτες των δύο ομάδων πριν από τελικό Κυπέλλου στο Ελληνικό έτρεχαν να βγάλουν εκτός γηπέδου κάτι οπαδούς (βγήκε και μαχαίρι) που αποφάσισαν να λύσουν τις διαφορές τους στο παρκέ, είναι ακόμα έντονη.

Θα πρέπει λοιπόν να σκεφτούμε ότι το «καλό παράδειγμα» είναι να ταξιδέψουν μαζί οι οπαδοί ή οι διοικήσεις (σε κάποιες περιπτώσεις και ορισμένοι «ρεπόρτερ» ομάδων) μήπως και δούμε άσπρη μέρα. Ας μη φορτώνουμε στους παίκτες, λοιπόν, όσα δε μπορούμε να «αγγίξουμε».