Άρης: Στην Ευρώπη, από το ελληνικό «Θέατρο των ονείρων» – «Εδώ παίζουμε μπάλα εμείς»

«Εδώ παίζουμε μπάλα εμείς» αναγράφει στη θύρα «Άλκης Καμπανός» των επισήμων η επιγραφή και αυτό ακριβώς είδαμε να παίρνει «σάρκα και οστά» σε όλο της το μεγαλείο απόψε! Σε μια βραδιά που θα μείνει στην ιστορία του με χρυσά γράμματα, ο Άρης πέτυχε μια από τις μεγαλύτερες ανατροπές στο ελληνικό ποδόσφαιρο!

Τα λόγια βγαίνουν δύσκολα, καθώς η καρδιά και η ψυχή έχουν πλημμυρίσει από συναισθήματα. Θα ήταν κρίμα αυτή η σπουδαία προσπάθεια από την αρχή της σεζόν, μην στεφθεί από επιτυχία, όπως άξιζαν οι «κιτρινόμαυροι».

Ένας Άρης κυριολεκτικά «μόνος του και όλοι τους», με έναν ανελέητο πόλεμο από τον οποίον καμία άλλη ομάδα δεν θα μπορούσε να αντέξει. Με διαιτησίες, με φτιαχτές υποθέσεις Λάσκοφ και Ντουρμισάι, με στημένα δημοσιεύματα, ακόμη και με τον ίδιο του τον κακό εαυτό, αρκετές φορές απέναντι.

Τελικά ο «Θεός του πολέμου» δεν ήθελε να αφήσει αυτή την αδικία Κι απόψε κατέβηκε στο «Βικελίδης» εφαρμόζοντας το… «ελθέτω η Ευρωπαϊκή βασιλεία σου»! Για τον κόσμο που τόσο υπομονή κάνει, για την «κατάρα» του να πάρεις ένα ματς τελικό που απόψε έσπασε. Για τον Άλκη και τον Τόσκο που δολοφονήθηκαν και σήμερα βοήθησαν κι αυτοί με την αύρα τους και σίγουρα θα νιώθουν αγαλλίαση στην ψυχούλα τους.

Απόψε ο Άρης είχε να αντιμετωπίσει μια ΑΕΚ που έπαιζε το «κεφάλι της», αλλά και μια ανέλπιστα κακή διαιτησία από τον Μάντεν (και τον Πορτογάλο Varista) που δεν έδινε πέναλτι με τίποτα (υπήρχαν 3-4 περιπτώσεις) και πολλά άλλα, κρατώντας στο τέλος και τα γνωστά… 10 λεπτά καθυστερήσεων.

Μετά από ένα τέτοιο ματς δεν έχει νόημα να αναφερθούμε εκτενώς στο αγωνιστικό κομμάτι, πρέπει όμως να εστιάσουμε στο τελευταίο 20λεπτο. Εκεί που παίχθηκε μια ολόκληρο σεζόν!

Εκεί όπου ο Άρης έδειξε αυτό που ορίζει η φύση του. Ένας μαχητής, ένας στρατιώτης, ένας πολεμιστής που όχι απλά αρνείται να «πεθάνει», αλλά στο τέλος «σκοτώνει» και τον εχθρό του.

Το τελευταίο μισάωρο στο ματς είδαμε ένα απίστευτο θέαμα που -όσο υπερβολικό κι αν ακουστεί -όμοιο του έβλεπες μόνο στις ανατροπές της Γιουνάιτεντ επί Σερ Άλεξ. Με τον ένστικτο της αυτοσυντήρησης να λειτουργεί στο έπακρο και τις αλλαγές του Μπούργος να αποδεικνύονται καταλυτικές, ο «Θεός του πολέμου» ισοπέδωσε κυριολεκτικά την ΑΕΚ που ως εκείνη στη στιγμή φαινόταν να έχει «κλειδώσει» την Ευρώπη. Αμ δε…

Ο Άρης έκανε επιθέσεις και ευκαιρίες κατά κύματα, και ανάγκασε την ομάδα του Οφρυδόπουλου να καταρρεύσει σαν «χάρτινος πύργος». Ήταν ένα τρομερό θέαμα να το βλέπεις, που σε έκανε να αντιλαμβάνεσαι πόσο ο σύλλογος μεγαλώνει και πόσο οι ανταγωνιστές του λιγοψυχούν πλέον απέναντί του.

Με τον Λουίς Πάλμα στη θέση του ηγέτη *με τη γκολάρα του έβαλε τον Άρη ξανά στο παιχνίδι), τον Μαντσίνι να «σφραγίζει» μια φοβερή σεζόν για τον ίδιο και τον Ματέο Γκαρσία να βάζει το κερασάκι σε ένα γκολ που είχε ανάγκη, όχι μόνο ο Άρης, αλλά και ο ίδιος. Όχι βεβαίως ότι κάποιος από τους υπόλοιπους υστέρησε στο χρονικό διάστημα αυτό.

Η Ευρώπη ήρθε από σήμερα όμως ο Άρης θα πρέπει να πάει στα Γιάννενα για μία ακόμη νίκη ώστε να πετύχει το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα.

Το πιο σημαντικό όμως απόψε ότι μια τέτοια νίκη σε μεγαλώνει, σου προσφέρει νέους οπαδούς και κάνει τα παιδάκια να κυκλοφορούν από τη Δευτέρα ξανά περήφανα στα σχολεία.

Γενικότερα, τα κέρδη για τον Άρη και ταυτόχρονα οι ζημιές για τους εχθρούς του είναι τεράστια/ες από ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Και αυτό θα το καταλάβουμε και θα το καταλάβουν στο αμέσως επόμενο διάστημα.

ΥΓ: Μπράβο στον κόσμο που έκανε το Βικελίδης… παλιό καλό Χαριλάου και παρότι η ομάδα δεν τον βοήθησε για περίπου 60-70 λεπτά με την απόδοσή της, στο τελευταίο 20λεπτο «έπνιξε» την ΑΕΚ με τις φωνές του.

ΥΓ1: Θα πουν αρκετοί, «μα καλά γιατί ο Άρης δεν έπαιζε έτσι από την αρχή και έδωσε δικαίωμα στην ΑΕΚ να προηγηθεί με 0-2;». Η απάντηση είναι «Άρης είσαι, χωρίς άγχος δεν κερδίζεις τίποτα». Αυτή τη φορά όμως άξιζε όσο ποτέ!

ΥΓ2: Οι Αρειανοί έπαθαν… Ρεάλ! Αρκετοί άρχισαν να αποχωρούν μετά το 0-2 της ΑΕΚ. Μετά το 1-2 όμως έτρεχαν να ξαναμπούν όπως οι οπαδοί της βασίλισσας μετά την εξίσου επική ανατροπή επί της Μάντσεστερ Σίτι.

ΥΓ3: Με απόφαση Καρυπιδη θα εντοπιστεί από τις κάμερες ο φίλαθλος που πέταξε το μπουκάλι που χτύπησε τον Ρότα και δεν θα μπει ξανά στο γήπεδο. Απολύτως σωστή κίνηση.

ΥΓ4: Βαθιά υπόκλιση για τον Αραούχο και τον σεβασμό του προς τον Άλκη και τον Άρη. Για τους Μάνταλο και Τζαβέλλα θα πω ότι πήραν αυτό που τους άξιζε.