Εθνική Ελλάδας: Όσο παίζει ο Μαυρίας και όχι ο Κίτσιου ο δρόμος θα είναι δύσκολος…

Το μεγαλύτερο πρόβλημα για την Εθνική ομάδα και τον Φαν΄τ Σχιπ είναι πως δεν καλούνται οι καλύτεροι στη θέση τους…
Εθνική Ελλάδας: Όσο παίζει ο Μαυρίας και όχι ο Κίτσιου ο δρόμος θα είναι δύσκολος…

Εθνική Ελλάδας: Το μεγαλύτερο πρόβλημα για την Εθνική ομάδα και τον Φαν΄τ Σχιπ είναι πως δεν καλούνται οι καλύτεροι στη θέση τους…

Εθνική Ελλάδας: Στο τρίτο παιχνίδι σε διάστημα έξι ημερών δεν γίνεται να περιμένεις πολλά. Από κανέναν. Ούτε από την πλέον καλοκουρδισμένη, αθλητική γενικότερα όχι κατ’ ανάγκη ποδοσφαιρική «μηχανή». Δεν γίνεται να έχεις περισσεύματα ενέργειας, δεν προβλέπεται να έχεις αντοχές, δεν αναμένεται να έχεις καθαρό μυαλό. Ειδικά τέλη Μαρτίου, με μια σεζόν, την πιο περίεργη από κάθε άλλη στην ιστορία, ήδη στα πόδια όλων.

Σε παιχνίδι σαν αυτό με τη Γεωργία πέραν των σωματικών ελλειμμάτων ή προβλημάτων, συνυπολογίζεται και η ψυχολογική επιβάρυνση. Το «πρέπει». Που αυξήθηκε μετά την ισοπαλία στην Ισπανία. Γνωστό σε όλους, χιλιοειπωμένο, πως το ποδόσφαιρο που δεν μας άρεσε, το ποδόσφαιρο που σιχτιρίζαμε, είναι το ποδόσφαιρο που μας έλειπε. Το ποδόσφαιρο του μισού μηδέν. Και ας είναι το μισό με αυτογκόλ.

Η Εθνική δεν ήταν καλή στην Τούμπα. Δεν είχε κίνηση, δεν είχε ενέργεια, δεν είχε διάθεση, δεν ήταν απειλητική, δεν ήταν έτοιμη πνευματικά και σωματικά. Αναμενόμενα, λίγο ως πολύ, όλα. Δεν άξιζε να προηγείται και δεν προηγούνταν. Και όσο περνούσε η ώρα, κόντρα σε μια ομάδα μαθημένη σε αυτό της το ξεκίνημα στα προκριματικά να παίζει μόνο το εύκολο, να κλείνεται δηλαδή στην άμυνα, να παίζει με τον χρόνο, να κυνηγάει μπάλες και αντιπάλους, δυσκολεύοντας τη ζωή του, η εικόνα του παιχνιδιού έμοιαζε ολοένα και πιο δύσκολη.

Το δώρο ήρθε. Από το πουθενά. Έμοιαζε και ήταν θεόσταλτο. Δεν ήταν όμως δίκαιο. Αυτό προέκυψε αμέσως, σχεδόν στην επόμενη επίθεση της Γεωργίας. Όλο το βράδυ, τον σκόρερ έψαχνε η ομάδα του Σανιόλ. Αυτόν που είχε «γράψει» και το γκολ της κόντρα στην Ισπανία. Αυτόν που ζάφτι, κανένας δεξιός μπακ της Εθνικής δεν (θα) μπορούσε να κάνει, πόσο μάλλον αυτός που επιστρατεύτηκε να παίξει δεύτερο σερί ματς σε διάστημα τριών ημερών ενώ δεν είχε κανένα νωρίτερα από τον περασμένο Νοέμβριο.

Τι να γίνει. Την ώρα που το ποδόσφαιρό μας έχει την πολυτέλεια να αφήνει στον πάγκο τον αριστερό μπακ της Λίβερπουλ, να έχει εκτός αποστολής βασικό και αναντικατάστατο αριστερό μπακ της Κάλιαρι (Λυκογιάννης), ψάχνει με το κιάλι να βρει δεξιό μπακ που θα εμπνεύσει ασφάλεια και σιγουριά. Γιατί, διότι αγνοεί τον μόνο συνεπή και σταθερό την τελευταία διετία, τον Κίτσιου. (Θέμα μέχρι και στην Τουρκία έγινε ζήτημα η μη κλήση του Κίτσιου. Ο Κβαρατσκέλια λοιπόν αυτό που έψαχνε σε όλο το ματς, το 1vs1 το βρήκε, «ξάπλωσε» ο Μαυρίας για χάρη του στο χορτάρι και ισοφάρισε, τρία λεπτά μετά το αυτογκόλ του.

Τσάμπα η Ισπανία…

Δίκαιο. Επώδυνο σίγουρα, αφού πετάει στον κάλαθο των αχρήστων την ισοπαλία στην Ισπανία, αλλά δίκαιο. Και αν, αν, έπρεπε ή μπορούσε να φύγει προς τα κάπου το παιχνίδι, δεν θα έπρεπε να είναι προς τη μεριά μας. Σημειώνονταν σε τούτη τη γωνιά πως τέτοια παιχνίδια, σαν και αυτό με τη Γεωργία είναι που δίνουν προκρίσεις, που αλλάζουν ρότες και πορείες, που καθορίζουν την εξέλιξη και την στόχευση μιας ομάδας.

Σε μια βραδιά που η Γερμανία ηττήθηκε στο «σπίτι» της από τους βόρειους γείτονες μας, σε μια βραδιά που Ιταλία και Γαλλία δεινοπάθησαν να περάσουν από Λιθουανία και Βοσνία, σε μια βραδιά που η Αγγλία χρειάστηκε γκολ από στόπερ της για να καταβάλλει την ξεδοντιασμένη επιθετικά Πολωνία, δεν είναι, δεν μπορεί να είναι περίεργο που η εθνική Ελλάδας δεν κέρδισε στη δική της έδρα τη Γεωργία.

Πισωγύρισμα και σοβαρό. Χαμένη ευκαιρία για μπουστάρισμα, για έξτρα τόνωση σε timing που έμοιαζε ιδανικό για να προκύψει. Αδυναμία διατήρησης του προβαδίσματος στον όμιλο. Ρεαλιστικά όμως, αντικειμενικά, όχι παράλογο, πόσο μάλλον βάσει (και) της κάκιστης εικόνας των διεθνών. Πλέον, ξανά, ο δρόμος για το Κατάρ ξαναγίνεται δύσκολος. Και αγωνιστικά και ψυχολογικά και εξελικτικά.

Ίσως, σε αυτή τη συγκεκριμένη ομάδα, να της ταιριάζει περισσότερο. Αυτός ο δρόμος, θα γίνεται δυσκολότερος αν δεν καλούνται από τον Τζον Φαν’τ Σχιπ οι καλύτεροι στη θέση τους. Ακόμα κι έτσι, αν θέλει να μεγαλώσει αυτή η ομάδα, υποχρεούται να τον διαβεί. Μονόδρομος πλέον αυτός ο δύσκολος δρόμος…

Τα στιγμιότυπα της αναμέτρησης

Διαβάστε επίσης

Ίντερ: Τι κρύβεται πίσω από την απόφαση να αλλάξει σήμα

Κούγιας: «Με Κώτσιρα, Σωκράτη, Μανωλά και Σιόβα, υπήρχε περίπτωση να κάνουν φάση οι Γεωργιανοί;»

Διαβάσατε το άρθρο με τίτλο «Εθνική Ελλάδας: Όσο παίζει ο Μαυρίας και όχι ο Κίτσιου ο δρόμος θα είναι δύσκολος…», όπου αναφέρθηκαν τα παρακάτω #tags (ετικέτες). Για σχετικά άρθρα επιλέξτε #tag.
Post on Facebook Post on X (Twitter) Post on LinkEdin Send this post with WhatsApp Send this post with Viber E-mail Post
Εγγραφείτε στα Σελίδα του του Sportime στην πλατφόρμα των Google news για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
Γεράσιμος Μανωλίδης

Η λέξη Sport έμελλε να είναι συνδετική, όχι απλώς επαγγελματικά, αλλά σε κάθε βήμα της πορεία του. Από κολύμβηση, μπάσκετ μέχρι ποδόσφαιρο. Εκεί κάπου «έδεσε» στα γούστα του. Ανάλογη και η επαγγελματική πορεία που έχει ο Γεράσιμος Μανωλίδης. Από sport, σε sport! Από το site του Sport-Fm το 2008, γρήγορη μετάβαση την ίδια χρονιά στη SportDay που ασχολήθηκε με το διεθνές ποδόσφαιρο και το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού. Εκεί έμεινε ως το 2017, χρονιά κατά την οποία κυκλοφόρησε το Sportime ξανά στα περίπτερα για να γίνει το πρώτο ηλεκτρονικό free press αθλητικό online έντυπο στη χώρα μας. Γενικός διευθυντής στο Sportime.gr πλέον, γράφει για ότι απασχολεί. Αθλητικό και μη…