ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΜΑΝΩΛΙΔΗΣ

Ο Αλέξης Κούγιας και η ιερότητα της γνώμης…

Δόγματα, στον 21ο αιώνα, δεν υπάρχουν. Κάθε τι, οτιδήποτε, βάλλεται, αντικρούεται...
Ο Αλέξης Κούγιας και η ιερότητα της γνώμης…

Δόγματα, στον 21ο αιώνα, δεν υπάρχουν. Κάθε τι, οτιδήποτε, βάλλεται, αντικρούεται. Κάθε ένας έχει δικαίωμα κριτικής, αμφισβήτησης, γνώμης. Πόσο μάλλον στο ποδόσφαιρο, το κατ’ εξοχήν δηλαδή πεδίο υποκειμενικότητας.

Όχι αντικειμενικότητας. Αφενός γιατί δεν υπάρχει, αφετέρου γιατί η ομορφιά, η ανόθευτη αγάπη γι’ αυτό το άθλημα, έγκειται ακριβώς σε αυτή την υποκειμενική και κάθε άλλο παρά κολάσιμη – κατ’ οποιαδήποτε έννοια – υποκειμενικότητα.

Τι θα πει, για παράδειγμα, «έχει παίξει/παίζει μπάλα, ξέρει καλύτερα»; Σύμφωνοι, δίνει μια έξτρα διάσταση, αλλά αυτό, πρακτικά πώς μεταφράζεται για όλους εμάς τους υπόλοιπους που δεν έχουμε παίξει μπάλα; Πού δεν έχουμε «σπουδάσει» προπονητική; Πώς δεν έχουμε γνώμη; Πώς απαγορεύεται να την εκφράζουμε; Πώς a priori, όταν το κάνουμε, υστερούμε στην οποιαδήποτε σύγκριση οποιουδήποτε (πιθανώς) τσουρουκά που μπορεί να κλωτσάει το τόπι στα κουρφοβούνια;

Κάθε τι, μα κάθε τι, σχετικό είναι. Συζητήσιμο. Κανείς, μα κανείς δεν μπορεί να ποινικοποιεί γνώμες, απόψεις, ανεξαρτήτως της ιδιότητας του. Πόσο μάλλον όταν αυτή προέρχεται από έναν άνθρωπο που κατ’ εξοχήν μεγάλωσε μέσα στο ποδόσφαιρο, υπηρετώντας το, μαθαίνοντας το, πληρώνοντας το στην τελική, από κάθε διαθέσιμο και ικανό πόστο. Απόλυτα δεκτό να έχει άποψη ο Αλέξης Κούγιας. Απόλυτα θεμιτό να την εκφράζει.

Ακόμη και ακραία για κάποιους, ακόμη και αν έκφραση του ενοχλεί μακάριες συνειδήσεις, αφυπνίζει εν υπνώσει ανθρώπους και καταστάσεις και ταράζει τα ποδοσφαιρικά νερά, έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει. Αδιανόητο να συζητηθεί το όριο, το ποινικό όριο, για έναν μύστη της νομικής επιστήμης. Αν δεν ξέρει αυτός ποιο είναι το όριο, τότε καλύτερα να μην το συζητήσουμε (και ναι, στη νομική, το όριο και η γνώμη εξαρτάται και αλλάζει από την γνώση).

Προφανώς λοιπόν, στην πρόσφατη ανακοίνωση του για τα της Εθνικής ο ιδιοκτήτης της ΑΕΛ ήθελε να ενοχλήσει. Ήθελε να ξυπνήσει. Ήθελε να μην επιτρέψει να περνάνε πράγματα έτσι, ασχολίαστα. Καλά έκανε. Αυτονόητο. Αδιαπραγμάτευτο. Ακόμη και αν δεν είχε κατοχυρώσει το δικαίωμα της γνώμης, ασυζητητί το έχει. Τι να λέμε τώρα, ακόμη και αν δεχτούμε την περί σύμφυτης με την κάστα έκφραση και δημοσιοποίηση, ο άνθρωπος έχει φάει τη ζωή του στα γήπεδα.

Ο Κούγιας λοιπόν το έκανε μοστράροντας το ονοματάκι του κάτω από την ανακοίνωση, ξεκαθαρίζοντας ονομαστικά σε ποιους και γιατί απευθύνεται και συνεπώς αυτομάτως θέτοντας εαυτόν και γνώμη, σε διαδικασία αντιπαράθεσης. Όποιος, λοιπόν, επιθυμεί να σηκώσει το γάντι, να απαντήσει, το κάνει με την ίδια διαδικασία. Ονοματάκι δηλαδή και τέλος.

Πρώτο ατόπημα, λοιπόν, στην απάντηση του ΠΣΑΠ. Δεν απευθύνθηκε στον ΠΣΑΠ ο Κούγιας. Σε συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές απευθύνθηκε. Δεν τσουβάλιασε ο Κούγιας. Και από εκεί και πέρα, ακόμη και αν υποθέσουμε πως συντεχνιακά ο καθένας μπορεί να εκφράζεται συλλογικά, δεν νοείται απάντηση φωτογραφική. Έχω κάτι μαζί σου, θέλω να απαντήσω σε κάτι συγκεκριμένο, τουλάχιστον ξεκαθαρίζω, σαφώς, πως απευθύνομαι σε σένα. Διαφορετικά μπαίνουμε σε άλλες συζητήσεις και χαρακτηρισμούς.

Και επιπρόσθετα, δεν πρέπει στο συγκεκριμένο να ξεχνάμε τη σημειολογία των πραγμάτων. Ο ΠΣΑΠ είναι συνδικαλιστικό όργανο των ποδοσφαιριστών. Καλώς και υπάρχει, αυτονόητα απαραίτητο. Η λειτουργία του όμως δεν αφορά δημόσια αντιπαράθεση με (μεταξύ άλλων) έναν εν δυνάμει εργοδότη των συνδικαλιστών του ΠΣΑΠ ούτε νυν εργοδότη άλλων Ελλήνων μελών του συνδέσμου. Αυτοί δηλαδή δεν εκπροσωπούνται; Και εφόσον εκπροσωπούνται, γιατί το συνδικαλιστικό τους όργανο τους φέρνει, εξ ορισμού με τη συμπεριφορά του σε δυσχερή θέση;

Ποσοτικόμετρο στην ευαισθησία δεν υπάρχει. Αυτή όμως δεν πρέπει να ορίζει συμπεριφορές. Ο Κούγιας δεν έχει να αποδείξει τίποτα στην σύγχρονη ποδοσφαιρική (και όχι μόνο) πραγματικότητα. Ακόμη και για όσους το αμφισβητούν, έχει «κατακτήσει» το δικαίωμα γνώμης στο σπορ που υπηρετεί πέντε δεκαετίες. Την εκφράζει ποδοσφαιρικά, εκπροσωπώντας τον εαυτό του και μόνο, χωρίς καμία ανάγκη για οτιδήποτε αλλότριο. Ισχύει για όλους αυτό; Ρητορικό…

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

ΠΣΑΠ: Ευθεία επίθεση σε Αλέξη Κούγια

Κούγιας: «Να μειωθούν οι μισθοί και οι δόσεις των συμβολαίων των ποδοσφαιριστών»

Οι τελευταίες ειδήσεις

Όλες οι ειδήσεις σήμερα από το Sportime

Διαβάσατε το άρθρο με τίτλο «Ο Αλέξης Κούγιας και η ιερότητα της γνώμης…», όπου αναφέρθηκαν τα παρακάτω #tags (ετικέτες). Για σχετικά άρθρα επιλέξτε #tag.
Post on Facebook Post on X (Twitter) Post on LinkEdin Send this post with WhatsApp Send this post with Viber E-mail Post
Εγγραφείτε στα Σελίδα του του Sportime στην πλατφόρμα των Google news για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
Γεράσιμος Μανωλίδης

Η λέξη Sport έμελλε να είναι συνδετική, όχι απλώς επαγγελματικά, αλλά σε κάθε βήμα της πορεία του. Από κολύμβηση, μπάσκετ μέχρι ποδόσφαιρο. Εκεί κάπου «έδεσε» στα γούστα του. Ανάλογη και η επαγγελματική πορεία που έχει ο Γεράσιμος Μανωλίδης. Από sport, σε sport! Από το site του Sport-Fm το 2008, γρήγορη μετάβαση την ίδια χρονιά στη SportDay που ασχολήθηκε με το διεθνές ποδόσφαιρο και το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού. Εκεί έμεινε ως το 2017, χρονιά κατά την οποία κυκλοφόρησε το Sportime ξανά στα περίπτερα για να γίνει το πρώτο ηλεκτρονικό free press αθλητικό online έντυπο στη χώρα μας. Γενικός διευθυντής στο Sportime.gr πλέον, γράφει για ότι απασχολεί. Αθλητικό και μη…