ΑΕΚ: Το «δεν έγινε και τίποτα» δε βοηθάει!

Το χειρότερο για μια ομάδα που θέλει να γίνει «ομάδα τίτλων» είναι να μη βλέπει την πραγματικότητα. Και η ΑΕΚ, το ΠΡΩΤΟ που πρέπει να κάνει είναι να αποφύγει αυτό το δρόμο: Διότι μέσα σε μια εβδομάδα έχασε δύο τρόπαια. Για τα οποία ήταν φαβορί.

Θα επιμείνω σε αυτό: Η ΑΕΚ πρέπει να παλέψει με τους δαίμονές της που δεν είναι τίποτε άλλο από τον… ελέφαντα στο δωμάτιο: Να αποφεύγουν δηλαδή να συζητήσουν κάποιοι για ένα θέμα που ΟΛΟΙ το γνωρίζουν. Οι δικαιολογίες δε δίνουν λύσεις. Η συγκεκριμένη ομάδα, δημιουργήθηκε υπό ξεκάθαρες καταστάσεις και σαφείς στόχους. Και μέχρι στιγμής μετράει 0/2 μέσα σε μια εβδομάδα.

Δημιούργησε ένα ρόστερ από παίκτες που γνωρίζουν από πρωταθλητισμό για να κατακτήσει τίτλους: Στο BCL όπου παρουσίασε το πιο έμπειρο και «πρωταθληματικό» ρόστερ που υπάρχει. Στο Super Cup, στο Πρωτάθλημα και στο Κύπελλο, όπου ο Παναθηναϊκός έχει πέσει επίπεδο. Για παράδειγμα ο Ζήσης και ο Ματσιούλις έχουν 51 τίτλους συνολικά στην καριέρα τους. Το ρόστερ της ΑΕΚ «μετράει» πάνω από 1.200 αγώνες στην Euroleague.

Χάθηκε το Super Cup και η πρώτη δήλωση ήταν ότι «δεν είμαστε Γκαλάκτικος». Προσπαθώ ακόμα να εξηγήσω γιατί θα πρέπει να είναι «Γκαλάκτικος» κάποιοι σε μια ομάδα τόσο εμπειρη,  προκειμένου να μην δεχτούν 100 πόντους από τον Προμηθέα. Και να περιορίσουν τον Μιχάλη Λούντζη που έκανε ρεκόρ καριέρας.

Μετά υπήρξε το θέμα της διαιτησίας (!) στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό. Εκεί, για να είμαι ειλικρινής, άρχισα να παραξενεύομαι. Μέσα σε δύο μέρες, χρησιμοποιήθηκαν δύο δικαιολογίες εντελώς άκυρες. Που έδιναν άλλοθι στους παίκτες και όχι μόνο…

Και κυρίως δεν βόλεψαν επικοινωνιακά την ΑΕΚ. Ο πρόεδρος δεν ήταν εκείνος που είχε πει ότι «στόχος είναι οι πέντε τίτλοι»; Προς τι ο προπονητής θεωρεί πέντε τίτλους (που δεν τους λες και ανέφικτους με τα υπάρχοντα δεδομένα) ως… επίτευγμα αποκλειστικό των «Γκαλάκτικος»;

Μετά από έναν πολύ καλό ημιτελικό η ΑΕΚ παρουσιάστηκε εντελώς διαφορετική στον τελικό… Προβλέψιμη, πιεσμένη και με το μυαλό μπερδεμένο. Σα να πίστευαν ότι η ατομική ικανότητα και η εμπειρία θα πάρουν το τρόπαιο. Κι όταν το παιχνίδι «στράβωσε» δε μπορούσε να ισιώσει με τίποτα. Διότι η ΑΕΚ δεν είχε άλλο τρόπο. Μόνο έναν.

Με τη δήλωση «δε φανήκαμε δυνατοί στο κομμάτι του μυαλού» και «προσπαθούσαμε με λάθος τρόπο» είναι φανερή η σύγχυση. Άλλωστε η αγωνιστική και πνευματική προετοιμασία είναι φυσικά κομμάτι του προπονητή. Όσο έμπειροι κι αν είναι οι παίκτες. Η διαχείριση είναι ξεκάθαρα θέμα πάγκου.

Το κακό δεν είναι να χάσεις ένα ή δύο τρόπαια. Πολύ δε περισσότερο αν καταλάβεις ότι ΑΠΕΤΥΧΕΣ. Διότι δεν το λες κι επιτυχία να έχεις χάσει ένα Super Cup και ένα BCL το οποίο μάλιστα (με προσωπικές ενέργειες του κ.Αγγελόπουλου) έγινε στο ΟΑΚΑ.

Το κακό είναι να μένεις σε δικαιολογίες που δε σου κάνουν καλό… Σαν αυτές που διαβάσαμε από το «φιλικό περιβάλλον» μετά το Super Cup ότι η ΑΕΚ μεγαλώνει επειδή κάποτε έτρωγε τριάντα από τον Παναθηναϊκό ενώ τώρα τον… κοιτάζει στα μάτια.

Το ότι η ΑΕΚ έτρωγε τριάντα από τον Παναθηναϊκό, όταν οι «πράσινοι» ήταν ομάδα που τερμάτιζε στις πρώτες τέσσερις θέσεις της Euroleague ενώ η ίδια είχε ρόστερ ΣΑΦΩΣ ΚΑΤΩΤΕΡΟ από το τωρινό, είναι λεπτομέρεια. Ποτέ όμως δεν επιτρέπεις σε μια λεπτομέρεια να σου χαλάσει ένα υπέροχο αφήγημα.

Ο Μάκης Αγγελόπουλος έφτιαξε ΑΥΤΗ την ομάδα, ΑΥΤΟ το ρόστερ με ΑΥΤΟΥΣ τους παίκτες αποκλειστικά για τίτλους. Ενώ άλλες χρονιές έδινε βάρος και προτεραιότητα στο να αξιοποιηθούν νέοι παίκτες, ειδικά φέτος διαπίστωσε ότι είναι ευκαιρία για την ΑΕΚ να κάνει το «μπαμ». Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που μπαίνει στο γήπεδό της.

Αυτή είναι η αλήθεια. Οπότε η αυτοκριτική είναι ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ από τη χρησιμοποίηση δικαιολογιών και έωλων επιχειρημάτων.

Αν αυτό που μπορεί να παίξει η ΑΕΚ είναι ό,τι είδαμε στον τελικό απέναντι στην Μπούργος (καλή ομάδα αλλά όχι και μεγαθήριο επειδή νίκησε μια φορά την Ρεάλ) τότε υπάρχει θέμα… Κι αν η προσέγγιση μιας ομάδας με τόσους έμπειρους παίκτες, που ξέρουν από πρωταθλητισμό, σε αγώνες που κρίνουν τίτλο είναι αυτή που είδαμε, τότε κάτι δεν πάει καλά…