O Παναθηναϊκός βρίσκεται σε απίστευτο momentum!

Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί ο Παναθηναϊκός, σημαίνει πολλά. Δεν περίμενα την συνάντηση με την ΑΕΚ για να βγάλω συμπεράσματα, όμως θα μου επιτρέψετε να πω από τώρα το εξής: Αυτή η ομάδα, με το momentum που έχει πιάσει, είναι ικανή για πολλά…

Επαναλαμβάνω ότι το λέω από τώρα, με κίνδυνο να εκτεθώ: Ο Παναθηναϊκός βγάζει την εικόνα μιας ομάδας που είναι ικανή να φτάσει ψηλά. Να πάει μακριά. Και θεωρώ ότι με το ρυθμό που έχει πιάσει είναι ικανός να δημιουργήσει πολλά (και ίσως αξεπέραστα προβλήματα) στην Ρεάλ. Ειδικά αν απουσιάζει ο Γιουλ.

Ομως πριν προχωρήσουμε κοιτάξτε την παρακάτω εικόνα.

Περιμένουν με ανυπομονησία τον… επόμενο

Βλέπετε τον 35χρονο Λάνγκφορντ να καρφώνει με μανία και με πάθος στο καλάθι της ΑΕΚ, στα τελευταία λεπτά ενός αγώνα που είχε κριθεί. Δεν πρόκειται για έλλειψη σεβασμού απέναντι στην ΑΕΚ. Αντικατοπτρίζει τη διάθεση που έχουν οι παίκτες του Ρικ Πιτίνο… Λες και περιμένουν με ανυπομονησία τον επόμενο αντίπαλο. Λες και περιμένουν σαν τρελοί τον επόμενο αγώνα. Ανυπομονούν να πατήσουν παρκέ, να αγωνιστούν… Κι αυτό σημαίνει πολλά.

Τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Το κουμπί… γύρισε. Η εικόνα αντιστράφηκε. Ο Παναθηναϊκός τρομάζει τους αντιπάλους του πλέον και δείχνει ικανός να πετύχει.

Τεράστια η επίδραση

Είναι μια ομάδα που… χαίρεται να παίζει. Οι παίκτες το απολαμβάνουν. Ο Ρικ Πιτίνο γύρισε για τα καλά την κατάσταση και όπως αποδεικνύεται μόνο ένας προπονητής με τη δική του προσωπικότητα και ικανότητα θα μπορούσε να το κάνει.

Μέσα σε ένα τρίμηνο ο Παναθηναϊκός προόδευσε ως ομάδα. Κι ατομικά, όμως. Ο Γιώργος Παπαγιάννης δεν είναι ίδιος παίκτης με πριν… Ο ΝτεΣόν Τόμας δεν βολοδέρνει το γήπεδο με όπλο την τιμιότητά του, αλλά χαίρεται επειδή αξιοποιούνται τα προσόντα του.

Ο Νικ Καλάθης είναι περισσότερο απελευθερωμένος, έστω κι αν δεν υπάρχει (εμφανώς) ποιοτική λύση πίσω του. Γι’ αυτό είναι, όμως, ο καλός προπονητής: Για να καλύπτει τις αδυναμίες της ομάδας.

Για να ξέρουμε

Το μπάσκετ είναι ένα άθλημα όπου η επίδραση του προπονητή είναι άμεση και τεράστια. Είναι σα να παίζει με τους αθλητές του. Διαχειρίζεται τις προσωπικότητες, τις ικανότητες και την ψυχολογία. Είναι δάσκαλος και καθοδηγητής και πρέπει να εμπνέει. Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για τον μύθο- Πιτίνο αλλά για όλους τους προπονητές. Οσο ζουν αυτοί τις ομάδες τους δεν τις ζούμε εμείς. Κάποια πράγματα που φαίνονται… κραυγαλέα σ’ εμάς δεν μπορεί να μην τα βλέπει εκείνος.

Ας το έχουμε πάντα στο μυαλό μας αυτό πριν… αφορίσουμε τον οποιονδήποτε προπονητή.