Ο πρώτος Έλληνας κατοστάρης

Είτε κόντρα στην Ζαλγκίρις στο Κάουνας είτε κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα στην Μόσχα, είτε στα πλέι οφ (αν όλα πάνε τόσο…στραβά) ο Δημήτρης Ιτούδης θα φτάσει σ’ ένα πολύ σημαντικό επίτευγμα: Θα γίνει ο πρώτος Ελληνας προπονητής που θα φτάσει τις 100 νίκες στην ιστορία της Ευρωλίγκας!

Κανείς άλλος προπονητής δεν θα το έχει καταφέρει τόσο σύντομα. Στην 4^η χρονιά του στην Ευρωλίγκα ως head coach (όλες στην ΤΣΣΚΑ) έχει ήδη 99 νίκες και μόλις 23 ήττες. Αυτό μεταφράζεται σε 81,14% ποσοστό επιτυχίας και κυνηγάει έναν ακόμα στόχο που λογικά θα τον προσπεράσει εφόσον βρίσκεται και την επόμενη χρονιά στην Μόσχα: Να γίνει ο πολυνίκης προπονητής στην ιστορία της ΤΣΣΚΑ μπροστά από τον Ετορε Μεσίνα που έχει 123 νίκες!

Τις 100 νίκες στην Ευρωλίγκα τις έχουν προσπεράσει ήδη 10 προπονητές. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς με 265, ο Ετορε Μεσίνα με 226, ο Τσάβι Πασκουάλ με 195 (και σύντομα όπως βλέπετε θα γίνει ο τρίτος 200άρης), ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς με 158, ο Ντέιβιντ Μπλατ με 138, ο Πάμπλο Λάσο με 137, ο Ντούσαν Ιβκοβιτς με 134, ο Οκτάι Μαχμούτι με 113, ο Σέρτζιο Σκαριόλο με 107 και ο Γιάσμιν Ρέπεσα με 106.

Επίσης να προσθέσουμε ότι σύντομα θα υπάρξει και δεύτερος Ελληνας προπονητής με 100 νίκες. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας που βρίσκεται ήδη στις 97.

Πάμε και σε άλλα ρεκόρ; Ο Δημήτρης Ιτούδης θα πιάσει τις 100 νίκες με μία ομάδα, την ΤΣΣΚΑ. Αυτό το έχουν καταφέρει μόνο ο Τσάβι Πασκουάλ (160 με την Μπαρτσελόνα), ο Πάμπλο Λάσο (137 με την Ρεάλ), ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς (106 με την Μπασκόνια), ο Ετορε Μεσίνα (123 με την ΤΣΣΚΑ) και βέβαιο ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς (164 με τον Παναθηναϊκό και 102 με την Φενέρμπαχτσε). Αρα σ’ αυτή την κατηγορία θα γίνει μόλις ο 6^ος προπονητής.

Τον Δημήτρη Ιτούδη τον γνώρισα καλά στο διάστημα που εργάστηκε στον Παναθηναϊκό στο πλευρό του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Συγκρότησαν ένα δίδυμο μάλλον πρωτοποριακό για τα ελληνικά δεδομένα αλλά καθόλου άγνωστο σε άλλα πρωταθλήματα: Έναν ασίσταντ που δεν παρίσταται αλλά έχει ενεργό συμμετοχή και λόγο. Ο όρος «συνεργάτης» έλαβε μεγαλύτερη αξία και καταξιώθηκε στη συνείδησή μας. Είναι άλλωστε κάτι που συνήθιζαν οι Σέρβοι (όπως πχ ο Τζούροβιτς με τον Μίσσα, ο Ιβκοβιτς με τον Μίνιτς ή τον Αγγέλου, ο Σάκοτα με τον Πεδουλάκη) να έχουν δηλαδή στο πλάι τους προπονητές με ισχυρή προσωπικότητα που θα έπαιρναν πρωτοβουλίες.

Χωρίς να θέλω να προσβάλω κανέναν, παρά να καταγράψω μια πραγματικότητα, οι Ελληνες προπονητές δεν το πολυσυνήθιζαν κάτι αντίστοιχο. Μόνη εξαίρεση, ίσως, ο Κώστας Πολίτης.

Επίσης ο Ζοτς του έδινε «χώρο» να κινηθεί. Ηταν ισότιμος και πέρασε σημαντικά μηνύματα στον μπασκετόκοσμο. Είναι ένας άνθρωπος εργασιομανής, που έγραψε ιστορία με πρωτοποριακές ενέργειες. Οι αναλύσεις του ήταν μοναδικές. Ειδικά η προετοιμασία για τα πλέι οφ του 2011, που οδήγησε στον αποκλεισμό της Μπαρτσελόνα, έμεινε στην ιστορία. Κάθε παίκτης είχε το δικό του dvd μονταρισμένο και ξεχωριστό info για συνολική αλλά και ατομική αντιμετώπιση.

Πολλοί θα πουν ότι βρίσκεται στην ΤΣΣΚΑ κι έτσι έκανε το ρεκόρ. Θα απαντήσω ότι για να βρίσκεται στην ΤΣΣΚΑ κάποιος, σίγουρα δεν είναι τυχαίος. Αλλωστε ειδικά φέτος η παρέμβαση του Ιτούδη (που έχει ηδη κατακτήσει ένα ευρωπαϊκό) είναι εμφανής στην ομάδα που παίζει πολύ πιο ισορροπημένο μπάσκετ και σου βγάζει μια αίσθηση σιγουριάς.

Σημασία έχει ότι ένας Ελληνας προπονητής βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο, τιμά το ελληνικό μπάσκετ και τον θεσμό του Ελληνα προπονητή κι αυτό είναι από μόνο του ξεχωριστό. Οσο για τον ίδιο, βήμα προς βήμα, πιστοποιεί ότι δεν βρίσκεται ψηλά…αδίκως ούτε τυχαία. Δεν θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο άλλωστε.