Ομπράντοβιτς: Την ιστορία τη γράφουν οι νικητές

Είτε τον συμπαθείτε είτε όχι, αυτή είναι η πραγματικότητα: Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς έχει κατακτήσει το δικαίωμα να επιλέγει την επόμενη ομάδα της καριέρας του. Ο Σέρβος επιλέγει, δεν τον επιλέγουν. Κι αυτό δεν το λέμε εμείς, αλλά οι ομάδες (πάντα με υψηλούς στόχους και μεγάλο πορτοφόλι) που τον βάζουν… στόχο!

Αυτή είναι η μοίρα των κορυφαίων. Ο Ομπράντοβιτς μετά από τόσα χρόνια και τόσες επιτυχίες δεν έχει τίποτα να συζητήσει περί του έργου του. Όταν μείνει ελεύθερος, θα γίνει… ουρά από ενδιαφερόμενους. Που δεν θα είναι ομάδες μικρομεσαίες, αλλά με οικονομική άνεση. Που δεν θα έχουν στόχο μια… αξιοπρεπή πορεία, αλλά ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ την κατάκτηση όλων των τίτλων.

Εκείνος θα επιλέξει αν θα ξεκουραστεί (όπως έκανε το 2012 και πιθανότατα και το 2020) ή θα θα εργαστεί.

Τα υπόλοιπα είναι για λαϊκή κατανάλωση.

Τι πάει να πει «δεν δουλεύει σε ομάδες με μικρά μπάτζετ»; Τι είδους επιχείρημα είναι αυτό; Κατά πρώτο λόγο δεν είναι όλοι οι προπονητές για όλες τις ομάδες.

Κατά δεύτερο λόγο, οι παίκτες του λένε τα καλύτερα για εκείνον. Αλήθεια, μπορείτε να βρείτε ΕΝΑΝ παίκτη του, από ΟΛΕΣ τις ομάδες του που να μη θέλει να παίξει για εκείνον ξανά;

Κατά τρίτο λόγο, σημασία έχει τι λέει η «αγορά».

Και ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, από τη στιγμή κατά την οποία είναι ελεύθερος τότε σίγουρα η… αφρόκρεμα, η ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ θα τον βάλει στη λίστα της.

Κι από εκείνον θα ξεκινήσει όλο το ντόμινο των μετακινήσεων στους πάγκους. Είναι εκείνος που καθορίζει τις κινήσεις, αναλόγως των διαθέσεών του.

Το έχει αποκτήσει αυτό το δικαίωμα. Το έχει κατακτήσει με τη μακρά του πορεία… Από το 1992, όταν οδήγησε την Παρτιζάν στην κορυφή, ο Ζοτς… κάθεται στο θρόνο του.

Όλα αυτά είναι 28 χρόνια! Τόσα ακριβώς ΟΛΕΣ οι μεγάλες ομάδες, που θέλουν τίτλους, επιθυμούν να τον έχουν στον πάγκο τους.

Η ιστορία σε τελική ανάλυση γράφεται πάντα από τους νικητές. Και ο Ομπράντοβιτς έχει νικήσει…

Σε τρείς διαφορετικές δεκαετίες: Το ’90 με την Παρτιζάν, την Μπανταλόνα, την Ρεάλ Μαδρίτης και την Μπένετον Τρεβίζο. Την πρώτη δεκαετία του 21^ου αιώνα, με τον Παναθηναϊκό και την δεύτερη πάλι με τον Παναθηναϊκό και την Φενέρμπαχτσε.

Ο ίδιος πάντα λέει ότι θα σταματήσει να βρίσκεται στους πάγκους όταν αισθανθεί ότι δεν έχει επιθυμία να πάει στην προπόνηση της ομάδας. «Κίνητρο είναι για εμένα πάντα η επόμενη προπόνηση» έλεγε!

Τι θα κάνει απ’ εδώ και πέρα; Η απάντηση είναι απλή: Μόνο εκείνος ξέρει.

Γιατί όπως είπαμε: ΑΥΤΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ.

Διαφορετικό πράγμα η άποψη από την ισοπέδωση. Για να μη ξεχνιόμαστε