Το μπάσκετ δεν θα αλλάξει στο Twitter ούτε με ασάφειες

Θέλουμε να αλλάξουμε το ελληνικό μπάσκετ ; Συγγνώμη που θα το πω, αλλά πλέον απαιτούνται αποδείξεις. Από όλους… Κι από κάθε έναν ξεχωριστά. Και- πιστέψτε με- αυτό το κείμενο δεν περιλαμβάνει ούτε δείγμα ρομαντισμού ή ουτοπίας. Αντιθέτως, έχει ρεαλισμό και ωμό κυνισμό.

Πάμε λοιπόν να δούμε τα πράγματα ένα προς ένα… Ας δεχτούμε ότι ο κόσμος απαιτεί να αλλάξει η ηγεσία της ΕΟΚ. Θεωρεί ότι ο Γιώργος Βασιλακόπουλος δεν έχει τίποτε άλλο να προσφέρει και κάθε του ημέρα πλέον στην ηγεσία είναι καταστροφική για το μπάσκετ.

Για την οικονομία της συζήτησης θα το δεχτώ αν και δεν μου αρέσουν τόσο πολύ οι αφορισμοί και οι ακραίες καταστάσεις. Ποιοί θα αναλάβουν;

Ο κόσμος φέρνει ήδη παραδείγματα με τον Γκαρμπαχόσα στην Ισπανία, με τον Τούρκογλου στην Τουρκία ή τον Τομάσεβιτς στην Σερβία και πάει λέγοντας. Μαζί τους είμαι κι εγώ… Εχουν δίκιο. Για βρείτε μου όμως τους αντίστοιχους στην Ελλάδα. Οχι ότι δεν υπάρχουν… Το ερώτημα είναι αν πραγματικά θέλουν…

Το μπάσκετ απαιτεί αποφάσεις

Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι ένας είχε εμφανιστεί προ ετών και… ακυρώθηκε από τους ίδιους τους συμπαίκτες του. Ο λόγος για τον Λάζαρο Παπαδόπουλο. Που όταν γινόταν απεργία για σοβαρά πράγματα (ασφάλιση παικτών Α2, δικαίωμα ελευθερίας στον παίκτη όταν είναι απλήρωτος, μεταγραφές τον Ιανουάριο και πολλά άλλα) δεν τον ακολούθησαν οι υπόλοιποι.

Το μπάσκετ απαιτεί αποφάσεις. Διότι μέχρι τώρα βλέπουμε αόριστες και γενικές δηλώσεις όπως του Παπαλουκά στην ΕΡΤ ή ποσταρίσματα φιλοσοφημένων και αδιευκρίνιστων σκέψεων στο Twitter από παλιούς παίκτες. Προσωπικότητες του αθλήματος. Στους οποίους μπορείς να επενδύσεις.

Θεωρητικά… Γιατί πρακτικά δεν το δείχνουν. Μένουν μακριά από τις εξελίξεις.

Ο Παπαλουκάς το είπε καθαρά ότι δεν θέλει να αναλάβει. Προσωπικά αυτό εισέπραξα. Οταν ασχολείται με το μπάσκετ ενεργά (έχει την ακαδημία του που την διαφήμισε κιόλας στην διάρκεια της παρουσίας του στην ΕΡΤ για τη νέα της συνεργασία και του ευχόμαστε τα καλύτερα) αλλά μένει μακριά από την Ομοσπονδία, πάει να πει ότι δεν θέλει. Οταν δεν παίρνει πρωτοβουλία να μαζευτούν ολοι οι παίκτες που έχουν δοξάσει την Ελλάδα για να δώσουν νέα ώθηση, πάει να πει ότι δεν θέλει.

Οταν λέει ότι δεν είναι απαραίτητο να αναλάβει κάποιος παίκτης αλλά ένας τεχνοκράτης, δηλαδή προχωρά στο στάδιο της δημιουργικής ασάφειας, δεν θέλει. Αλλωστε το να αναλάβει ένας τεχνοκράτης είναι κάτι γενικό και αόριστο.

Αν δεν μπορείτε εσείς, τότε ποιός;

Είναι απόλυτα κατανοητά κάποια πράγματα… Ομως δεν αλλάζουν με γενικότητες. Τι είναι ο τεχνοκράτης; Τι ακριβώς θα κάνει; Θα έρθει από το πουθενά να αναλάβει την ανάσταση του ελληνικού μπάσκετ; Πως; Ετσι, θα χτυπήσει παλαμάκια και θα γίνει;

Γιατί να μην έχουμε τον δικό μας… Τομάσεβιτς, που έχει τεχνογνωσία και θα βρει τους τεχνοκράτες που θα δώσουν ώθηση και σύγχρονες καταστάσεις; Με χορηγίες, με promotion με πολλές ωραίες ιδέες… Τόσο δύσκολο είναι;

Η μήπως δεν τον έχουμε;

Σταματήστε λοιπόν να λιώνετε στο Twitter με σχόλια για καρδούλες και likes, σταματήστε τις δημιουργικές ασάφειες γιατί το μπάσκετ πονάει.

Και απευθύνομαι στις λεγόμενες προσωπικότητες του μπάσκετ, που καλεί ο κόσμος να βγουν μπροστά.

Αν δεν μπορείτε εσείς να αλλάξετε την κατάσταση τότε ποιός μπορεί;

Αν δεν κάνετε εσείς μια κίνηση για να γιατρέψετε την αρρώστια, τότε ποιός θα την κάνει;

Πολλοί μου λένε να μην πιστεύω σε εσάς. Γιατί- μου λένε- όταν παίζατε πάλι δεν κάνατε τίποτα απέναντι στην αλητεία. Πάλι δεν κάνατε τίποτα για να αλλάξετε το μπάσκετ. Ηταν- μου λένε- σαν να ασχολείστε μόνο με την πάρτη σας.

Προσωπικά, μέχρι να ακούσω από έναν- έναν το ΟΧΙ που είπε (εμμέσως πλην σαφώς) ο Παπαλουκάς, θα ελπίζω.