ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Ελληνικό ποδόσφαιρο: Πως καταντήσαμε έτσι;

Η βαθμολογία της UEFA που προκαλεί αποτροπιασμό, τα άλλοθι της αποτυχίας που δεν υπάρχουν και το μέλλον που δείχνει... Conference League
Ελληνικό ποδόσφαιρο: Πως καταντήσαμε έτσι;

Τρεις ομάδες σε ομίλους Champions League, σημαντικές νίκες ή πορείες και έδρες-άβατα για τα περισσότερα κλαμπ της Ευρώπης. Όλα αυτά για το ελληνικό ποδόσφαιρο, όπως έλεγε και μια γνωστή διαφήμιση του παρελθόντος… last year.

Οι καλές εποχές φαίνεται να έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί για την Ελλάδα, η οποία, κακά τα ψέματα, έχει μετατραπεί με ελάχιστες εξαιρέσεις σε σάκο του μποξ από την υπόλοιπη Γηραιά Ήπειρο.

Με τα δεκαπέντε από τα δεκαοκτώ ενενηντάλεπτα των ελληνικών ομάδων στους ομίλους ευρωπαϊκών διοργανώσεων και για τη φετινή σεζόν να έχουν ολοκληρωθεί, η μοναδική φράση που έρχεται στο μυαλό είναι «πως καταντήσαμε έτσι;».

Η παρουσία σε φάση ομίλων είναι απαιτητικό «σπορ». Κάτι το οποίο η συντριπτική μερίδα των εκπροσώπων της Ελλάδας την τελευταία δεκαετία αγνοεί χαρακτηριστικά για πολλούς και διαφόρους λόγους. Το αποτέλεσμα είναι ότι από την πάλαι ποτέ θρυλική έβδομη θέση σε ranking της UEFA (2003), την κραταιή 11η (2010)  και την… υποφερτή 14η (2014), να μιλάμε για αγώνα επιβίωσης.

Άλλοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να κυνηγήσουν ευρωπαϊκή έξοδο, άλλοι την νοοτροπία για να τη διαχειριστούν, ενώ αρκετές φορές βλέπουμε να υστερούμε σε ικανότητα απέναντι σε συλλόγους από χώρες που παλαιότερα τις είχαμε για… πλάκα.

Χώρες ούτε καν πρωτοκλασάτες (Ισραήλ, Αυστρία, Τσεχία, Σλοβακία, Κροατία, Βουλγαρία, Ελβετία) και που για δεκαετίες αποτελούσαν μια ευχάριστη βόλτα στο πάρκο αγωνιστικά, τώρα φαντάζουν σε μεταξύ μας ματς ως νέες Ρεάλ και Μπαρτσελόνα.

Σύμφωνοι. Το ποδόσφαιρο παγκοσμιοποιείται, εξελίσσεται, εισέρχονται νέοι πρωταγωνιστές και τα προαπαιτούμενα για να σταθεί κανείς στο υψηλότερο επίπεδο συνεχώς και αυξάνονται. Ωστόσο, πλέον έχουμε φτάσει στο σημείο να μην κάνουμε ούτε τα βασικά και να έχουμε μείνει προσκολλημένοι στο παρελθόν.

Ελληνικό ποδόσφαιρο: Με τα… κυάλια το Europa League

Το ελληνικό ποδόσφαιρο μικραίνει μέρα με τη μέρα. Αφήνουμε ευκαιρίες να περνούν τη στιγμή που οι αντίπαλοί μας τις αρπάζουν από τα μαλλιά. Μετά τις ήττες της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ, κοντεύουμε να κατρακυλήσουμε στην 19η θέση της UEFA. Το αστείο είναι ότι αυτό συμβαίνει μόλις δύο εβδομάδες μετά από τα απατηλά όνειρα για κατάληψη της 15ης θέσης.

 

Και το βαρέλι πιθανώς να έχει και βαθύτερο πάτο. Τόσο που σύντομα θα βλέπουμε με τα κυάλια μια ομάδα στους ομίλους της δεύτερης τη τάξει ευρωπαϊκής διοργάνωσης.

Το Conference League περιμένει την Ελλάδα, η οποία, αν δεν αλλάξει μια σειρά από πράγματα φαίνεται πως θα έχει για πολλά χρόνια εκπροσώπους της σε αυτό.

Ελληνικό ποδόσφαιρο: Το άλλοθι της αποτυχίας

«Εχω ματς με τον τάδε για το πρωτάθλημα», «πρέπει να νικήσουμε το ντέρμπι κόντρα στον Χ», «δε γίνεται να χάσουμε το ματς απέναντι στον Ψ». Οι ποδοσφαιρικοί οργανισμοί στην Ελλάδα, χρησιμοποιούσαν κατά κόρον τις παραπάνω φράσεις για να «χρυσώσουν» το χάπι μιας ενδεχόμενης μεσοβδόμαδης αποτυχίας.

Από τη στιγμή όμως που το χάπι έγινε… καραμέλα ποδοσφαιρικής αλαζονείας, έπαψαν να αξίζουν αυτό το άλλοθι.

Πλέον, δεν υπάρχει η πολυτέλεια του να διαλέγουν παιχνίδια ή να υποβαθμίζουν τη σημασία ενός ευρωπαϊκού αγώνα. Αντιθέτως, οφείλουν να παλεύουν το καθένα με την ίδια αποφασιστικότητα, προκειμένου να επιδιώκουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Εξάλλου, από οικονομική σκοπιά αν το δει κάποιος, μια νίκη τόσο σε Champions όσο και Europa League μοιάζει με… χρυσωρυχείο για τα ιδιαιτέρως περιορισμένα ελληνικά μπάτζετ.

Κοινώς, ο γιαλός μια χαρά είναι, τα ελληνικά κλαμπ στραβά αρμενίζουν.

Ολυμπιακός: Κόντρα στον γενικό κανόνα

Τη στιγμή που η δυναμική του ελληνικού ποδοσφαίρου στην Ευρώπη μοιάζει με φτερό στον άνεμο, υπάρχει μία ομάδα που προσπαθεί να αντισταθεί σθεναρά στη βαθμολογική κατρακύλα.

Ο Ολυμπιακός βρίσκεται για μια ακόμα σεζόν σε φάση ομίλων και ακόμα και σε μια μέτρια για τα στάνταρ του χρονιά, έχει μείνει ζωντανός για ευρωπαϊκή συνέχεια στο Europa League.

Οι «ερυθρόλευκοι» έρχονται σε αντίθεση με τον γενικό ελληνικό κανόνα. Αποτελούν το μοναδικό ελληνικό κλαμπ με άκρως ευρωπαϊκό τρόπο λειτουργίας σε κάθε επίπεδο. Οι ακαδημίες έχουν πάρει μπρος, οι πωλήσεις εκατομμυρίων πραγματοποιούνται με εντυπωσιακή συχνότητα, ενώ ουδέποτε υποτίμησε την αξία της ευρωπαϊκής συνέπειας.

Γι’αυτό και στους προκριματικούς πάντοτε εμφανίζεται σοβαρός, ενώ πλέον γνωρίζει το μυστικό για να παίζει στην Ευρώπη και την Άνοιξη. Πολλοί μιλούν περί… καταστροφής του ελληνικού ποδοσφαίρου από τους Πειραιώτες.

Ωστόσο, αν δει κανείς την πλήρη εικόνα, οι πρωταθλητές έχουν ξεφύγει από τα στενά του όρια. ΑΕΚ και ΠΑΟΚ έχουν πολλά να μάθουν από τη διαχείριση του Ολυμπιακού ώστε να συνεισφέρουν αποτελεσματικότερα τα επόμενα χρόνια. Οταν μπει στο παιχνίδι και ο Παναθηναϊκός, ένας σύλλογος που καλώς ή κακώς είναι συνυφασμένος με την ευρωπαϊκή ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, τότε τα πράγματα θα γίνουν λίγο πιο εύκολα.

Μέχρι τότε όμως, μας περιμένει ανήφορος. Ενας δρόμος που είναι στρωμένος με λάθη δεκαέξι χρόνων και για να τον διασχίσουμε θα πρέπει να αλλάξουμε οριστικά σελίδα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΑΕΚ – ΠΑΟΚ: Κλείστε τα σύνορα

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ SPORTIME ONLINE

Διαβάσατε το άρθρο με τίτλο «Ελληνικό ποδόσφαιρο: Πως καταντήσαμε έτσι;», όπου αναφέρθηκαν τα παρακάτω #tags (ετικέτες). Για σχετικά άρθρα επιλέξτε #tag.
Post on Facebook Post on X (Twitter) Post on LinkEdin Send this post with WhatsApp Send this post with Viber E-mail Post
Εγγραφείτε στα Σελίδα του του Sportime στην πλατφόρμα των Google news για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
Σπύρος Γιαννόπουλος

H μανία για καταγραφή και περιγραφή των γεγονότων στον κόσμο του αθλητισμού με οδήγησε αρχικά στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου και στη συνέχεια στο Pompeu Fabra της Βαρκελώνης για εξειδίκευση στην αθλητική δημοσιογραφία. Τα πρώτα επαγγελματικά βήματα για λογαριασμό της Mundo Deportivo και της Groupo MediaPro, ενώ το 2017 οι δρόμοι μου συναντήθηκαν με την εφημερίδα Sportime και από το 2018 το sportime.gr. Η διεθνής αθλητική ειδησεογραφία και οι παντός καιρού συνεντεύξεις είναι το πάθος μου, ενώ το ρεπορτάζ του ελληνικού ποδοσφαίρου το guilty pleasure μου.