ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Μέσι – Ρονάλντο: Ιερή αποστολή VS συνεχής υπέρβαση

Οι δύο ζωντανοί θρύλοι του παγκόσμιου ποδοσφαίρου επιστρέφουν στις εθνικές τους ομάδες ύστερα από οκτώ μήνες, ο καθένας για τον δικό του ξεχωριστό σκοπό
Μέσι – Ρονάλντο: Ιερή αποστολή VS συνεχής υπέρβαση

Οποιαδήποτε συζήτηση, στην οποία αναφέρονται τα ονόματά τους, μετατρέπεται αυτόματα σε ένα ατελείωτο debate των ποδοσφαιρικών τους πεπραγμένων. Μέσι και Ρονάλντο έχουν κατορθώσει να κάνουν πιστούς θαυμαστές και φανατικούς haters να συμφωνήσουν, πέραν των διαφορών τους, σε ένα πράγμα: «Μοντέλα» σαν κι αυτούς, είναι συλλεκτικά και παντοτινά σαν τα διαμάντια.

Οι κορυφές σε προσωπικά ρεκόρ και διακρίσεις που έχουν κατακτήσει ξεπερνούν τις ανθρώπινες προσδοκίες. Εκατοντάδες γκολ, ντουζίνες τίτλοι και μια δικαιωματικά περίοπτη θέση στο Hall of Fame του παγκόσμιου αθλητισμού.

Ωστόσο, όπως κάθε ήρωας, έτσι και εκείνοι διαθέτουν το τρωτό τους σημείο. Αυτό το ψεγάδι μάλιστα, ευθύνεται εν πολλοίς για την επιστροφή αμφότερων, ο καθένας για τον δικό του προσωπικό στόχο, στις εθνικές τους ομάδες, 8 μήνες μετά το πέρας του Μουντιάλ της Ρωσίας.  Εκεί που η…. εξωγήινη υπόστασή τους χάνει μερικώς την ισχύ της.

Ο Αργεντινός θα φορέσει ξανά τη φανέλα της «albiceleste», καθώς έχει αφήσει μια… δουλειά στη μέση, ενώ ο Πορτογάλος προς τέρψιν της γνωστής σε όλους πλέον εσωτερικής του ανάγκης να ξεπερνά κάθε φορά τα όριά του.

Αναζητώντας το «Άγιο Δισκοπότηρο»

Μόνο με το άκουσμα ότι θα άλλαζε γνώμη και πως θα γύριζε στην εθνική Αργεντινής, τα εισιτήρια για τους αγώνες της, οι φανέλες και κάθε εμπόρευμα με το δικό του brandname  αυξήθηκαν κατακόρυφα. Η επιβεβαίωση ήρθε πριν λίγο καιρό και επίσημα, ότι ο «D10S» (Θεός στα ισπανικά) θα ηγηθεί της αγαπημένης του ομάδας στην προσπάθεια να κατακτήσει το πρώτο Copa America από το 1993.

Ο τίτλος στο πλευρό των συμπατριωτών του, ενδεχομένως να ισοδυναμεί με 10 Τσάμπιονς Λιγκ για τον Μέσι, ο οποίος βρίσκεται πάνω από 12 χρόνια σε μια διαρκή αναζήτηση για το δικό του «Άγιο Δισκοπότηρο».

Βαδίζοντας πλέον στα 32 και με όπλο την διαστημική σεζόν που πραγματοποιεί με την Μπαρτσελόνα, ο Λέο θα βρεθεί ξανά αντιμέτωπος με τη μοίρα. Μπορεί να του έχει φερθεί σκληρά στο συγκεκριμένο κομμάτι, με 3 χαμένους τελικούς Copa America και έναν Παγκοσμίου Κυπέλλου, αλλά ο δαιμόνιος Λατινοαμερικάνος γνωρίζει καλά μέσα του πως όσο τον βαστούν τα πόδια του, θα προσπαθεί να εκπληρώσει την αποστολή του.

Εθισμός στη διάκριση

Ο αντίπαλος… μύθος από την άλλη, θα δώσει το «παρών» στα προκριματικά του ΕURO 2020 και εκτός απροόπτου στην τελική φάση. Ο Ζοάο Κανσέλο το είπε ξεκάθαρα Συνέντευξη Τύπου πριν την έναρξη των παιχνιδιών. «Δεν έχει να αποδείξει τίποτα σε κανέναν». Και έτσι ακριβώς είναι. Στον μοναδικό που λογοδοτεί καθημερινά ο οσονούπω 34χρονος CR7 είναι ο ο υγιώς «αχόρταγος» εαυτός του για ρεκόρ.

Αυτό το σύνδρομο αυτοϋπέρβασης είναι που τον καθιέρωσε στην κορυφή και αυτό αποτελεί το εσωτερικό καύσιμο του Ρονάλντο για να συνεχίσει να αγωνίζεται με το ίδιο πάθος σε κάθε δυνατή διοργάνωση και να διαλύει όποιο εμπόδιο βρίσκεται στον δρόμο του. Ακόμα και αν νιώθει ότι απειλείται από την σκιά του Μέσι. Το ευρωπαϊκό, το κατέκτησε. Ενδεχομένως να συνιστά και τον τίτλο- ταβάνι για την χώρα του.

Η «κάψα» πολλών συναδέλφων του, μετά από αυτή την επιτυχία θα έσβηνε. Όχι όμως και η ασίγαστη δίψα του Πορτογάλου που έπειτα από το ένα γκολ και έναν πανηγυρισμό, αποζητά σαν μανιακός το επόμενο. Ένας εθισμός που δεν θεραπεύεται και που καλό είναι να… παραδειγματίσει και άλλους νεότερους αστέρες

 

Διαβάσατε το άρθρο με τίτλο «Μέσι – Ρονάλντο: Ιερή αποστολή VS συνεχής υπέρβαση», όπου αναφέρθηκαν τα παρακάτω #tags (ετικέτες). Για σχετικά άρθρα επιλέξτε #tag.
Post on Facebook Post on X (Twitter) Post on LinkEdin Send this post with WhatsApp Send this post with Viber E-mail Post
Εγγραφείτε στα Σελίδα του του Sportime στην πλατφόρμα των Google news για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
Σπύρος Γιαννόπουλος

H μανία για καταγραφή και περιγραφή των γεγονότων στον κόσμο του αθλητισμού με οδήγησε αρχικά στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου και στη συνέχεια στο Pompeu Fabra της Βαρκελώνης για εξειδίκευση στην αθλητική δημοσιογραφία. Τα πρώτα επαγγελματικά βήματα για λογαριασμό της Mundo Deportivo και της Groupo MediaPro, ενώ το 2017 οι δρόμοι μου συναντήθηκαν με την εφημερίδα Sportime και από το 2018 το sportime.gr. Η διεθνής αθλητική ειδησεογραφία και οι παντός καιρού συνεντεύξεις είναι το πάθος μου, ενώ το ρεπορτάζ του ελληνικού ποδοσφαίρου το guilty pleasure μου.