ΣΠΥΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Η λούπα της μιζέριας

Όταν τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν χειρότερα, θα γίνουν. Ένας από τους… νόμους του Μέρφι. Και ο Ολυμπιακός φροντίζει να το επιβεβαιώνει κάθε εβδομάδα. Ας μην γελιόμαστε, η ήττα από την Γκραν Κανάρια απλά σήκωσε ακόμα λίγο το χαλάκι κάτω από το οποίο κρύβονται τα προβλήματα. Αλλά όχι δεν είναι πρόβλημα μια βαριά ήττα....
Η λούπα της μιζέριας

Όταν τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν χειρότερα, θα γίνουν. Ένας από τους… νόμους του Μέρφι. Και ο Ολυμπιακός φροντίζει να το επιβεβαιώνει κάθε εβδομάδα.

Ας μην γελιόμαστε, η ήττα από την Γκραν Κανάρια απλά σήκωσε ακόμα λίγο το χαλάκι κάτω από το οποίο κρύβονται τα προβλήματα. Αλλά όχι δεν είναι πρόβλημα μια βαριά ήττα. Ακόμα και αν είναι από μία ομάδα θεωρητικά δύο επίπεδα κάτω από τον Ολυμπιακό.

Και η ήττα, και οι κακές βραδιές και οι αποκλεισμοί και γενικά οι κακές χρονιές είναι στο παιχνίδι. Αλίμονο. Όλοι έχουν δικαίωμα στην αποτυχία.

Το πρόβλημα με τον Ολυμπιακό φέτος όμως είναι άλλο. Και αυτό είναι που ξενίζει. Είναι η γενικότερη εικόνα που βγάζει ως οργανισμός.

Με όλο τον σεβασμό στην προσπάθεια όλων όσοι απαρτίζουν την ομάδα, η εικόνα του Ολυμπιακού φέτος, ειδικά από τη στιγμή που μπήκε το 2019 είναι μια διαρκής ΜΙΖΕΡΙΑ.

Όσο και το #mexritelous να κ@#%$νει τον κόσμο, αυτό που βλέπει μέσα στο γήπεδο και που εισπράττει ως αύρα, είναι το απόλυτο ξενέρωμα.

Αυτή η εικόνα δεν είναι Ολυμπιακός. Δεν είναι για την ακρίβεια ο Ολυμπιακός που δημιούργησαν οι Αγγελόπουλοι. Ακόμα και τα χρόνια του Καζλάουσκας ή μετά στα τελειώματα του Γκέρσον και του Γιαννάκη (για να προσδιορίσουμε περίπου τις εποχές) υπήρχε η ελπίδα. Υπήρχε κάτι που μπορούσε να κρατήσει την ομάδα.

Πλέον αυτό που μπορεί να την κρατήσει είναι η ελπίδα της… Αδριατικής; Φυσικά και όχι. Μιλάμε για τον Ολυμπιακό. Την κορυφαία ομάδα στην ευρώπη την τελευταία δεκαετία (και αυτό ΔΕΝ είναι ειρωνικό, είναι η αλήθεια).

Ο Ολυμπιακός θέλει όραμα και ελπίδα αυτή τη στιγμή. Έχει δοθεί κάτι τέτοιο; Κατηγορηματικά και όχι.

Ακόμα και στην απόφαση που πάρθηκε να σηκώσει τη σημαία του αντιβασιλακοπουλισμού (δικαιολογημένα; ας πούμε, για την οικονομία, ναι), ποιες είναι οι προτάσεις που έχουν γίνει. Όταν λες δε θέλω κάτι, πάει να πει πως θέλεις κάτι άλλο. Ε, στον Ολυμπιακό δεν (μας) έχουν πει ακόμη τι.

Αυτό το γενικά και αόριστα, να κάνουμε κρότο δυστυχώς έχει περάσει και στην ομάδα συνολικά.

Είπαμε, αυτό δεν είναι Ολυμπιακός. Δεν μπορεί να είναι, δηλαδή.

Ούτε θα διορθωθεί αν περάσει στην οκτάδα ή αν περάσει στο final-4. Η νοοτροπία που βγάζει φέτος η ομάδα, είναι καταστροφική για τον οργανισμό της. Αυτό πρέπει να διορθωθεί γιατί είναι κρίμα να στιγματίζονται και όσοι δουλεύουν καθημερινά για την ομάδα (από τους παίκτες ως τους υπαλλήλους της ΚΑΕ).

Χρόνος υπάρχει. Το θέμα είναι να υπάρχει όραμα και πλάνο. Και δυστυχώς για το δεύτερο πλέον δεν είναι κανείς σίγουρος.

* Ο τίτλος, είναι τίτλος τραγουδιού των ΤΡΙ.Π.Α. ΚΡΟΥ

Διαβάσατε το άρθρο με τίτλο «Η λούπα της μιζέριας», όπου αναφέρθηκαν τα παρακάτω #tags (ετικέτες). Για σχετικά άρθρα επιλέξτε #tag.
Post on Facebook Post on X (Twitter) Post on LinkEdin Send this post with WhatsApp Send this post with Viber E-mail Post
Εγγραφείτε στα Σελίδα του του Sportime στην πλατφόρμα των Google news για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
Σπύρος Βασιλείου

Αρθρογραφεί στο Sportime.GR και είναι συντάκτης του άρθρου αυτού.