Ελληνοτουρκικά: Δεν θέλουν να πάρουν θέση υπέρ της Ελλάδας οι ΗΠΑ – Θέλουν τεχνικούς όρους
Επιθυμία των ΗΠΑ είναι η συμπύκνωση σε μία καθαρά τεχνική συμφωνία με την Ελλάδα
Ελληνοτουρκικά: Η Αθήνα επιθυμεί η σχέση με τις ΗΠΑ να είναι στρατηγικού χαρακτήρα, γεγονός που θα συνιστούσε ένα είδος πολιτικής δέσμευσης.
«Ωστόσο, από την αμερικανική πλευρά υπάρχει, σύμφωνα με πληροφορίες, επιμονή στην ανάγκη το κείμενο στο οποίο θα καταλήξουν Αθήνα και Ουάσιγκτον να είναι αυστηρά τεχνικό», όπως αναφέρει ο Βασίλης Νέδος σε άρθρο του στην ιστοσελίδα kathimerini.gr.
Αναλυτικά το άρθρο:
«Ο φετινός Αύγουστος αποδείχθηκε πολύ διαφορετικός από τον αντίστοιχο μήνα της περυσινής κορύφωσης της ελληνοτουρκικής κρίσης στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Πέρυσι, σε επιχειρησιακό επίπεδο ετέθησαν πέραν πάσης αμφιβολίας οι παλαιές διεκδικήσεις της Αγκυρας στην Ανατολική Μεσόγειο (ανατολικά του 28ου μεσημβρινού).
Φέτος –παρά τις φρούδες ελπίδες περί αναβίωσης της «διπλωματίας των σεισμών», αυτή τη φορά με αφορμή τις καταστροφικές μεγάλες πυρκαγιές και στις δύο πλευρές του Αιγαίου– η Αγκυρα θέτει νέες διεκδικήσεις, συνδέοντας ζητήματα τα οποία είναι εντελώς άσχετα μεταξύ τους (π.χ. κυριαρχία νησιών και αποστρατιωτικοποίηση).
Ετσι, η Αθήνα έχει το βλέμμα στραμμένο προς τον Σεπτέμβριο, όταν και αναμένεται μια σειρά από εξελίξεις, με κύρια την επανέναρξη της διαδικασίας των διερευνητικών επαφών.
Στην Αθήνα αναμένουν με ενδιαφέρον τι ακόμη μπορεί έως τότε να προστεθεί στην ατζέντα των τουρκικών διεκδικήσεων. Ως εκ τούτου είναι πράγματι πιθανό το ενδεχόμενο, παρά τις καθυστερήσεις στην επικοινωνία από την πλευρά της Αγκυρας, να δοθεί στην Αθήνα μια ημερομηνία εντός του πρώτου φθινοπωρινού μήνα για την πραγματοποίηση του επόμενου, 63ου γύρου των διερευνητικών επαφών, που έχει οριστεί να γίνει στην Κωνσταντινούπολη, ενώ παράλληλα θα διευρύνεται η ατζέντα των θεμάτων που θα θέσει η Αγκυρα σε αυτές.
Εν ολίγοις, διάλογος μαζί με παράλληλη ρητορική και –σε ορισμένες περιπτώσεις– επιχειρησιακή ένταση, όπως φάνηκε από τις διάφορες παρεμβάσεις του τουρκικού ναυτικού στα ανατολικά της Κρήτης.
Παρά, πάντως, τις υφιστάμενες δυσκολίες και την εξαιρετικά κακόπιστη δράση της Αγκυρας (π.χ. η προσπάθεια να «φορτωθεί» στην Αθήνα φερόμενο περιστατικό δολοφονίας ενός Τούρκου διακινητή στην τουρκική πλευρά των συνόρων στον Εβρο ή οι νυχτερινές μαζικές πτήσεις μαχητικών F-16 τη στιγμή που μαινόταν η πυρκαγιά στη Βαρυμπόμπη), κάποιοι διπλωματικοί δίαυλοι επικοινωνίας παραμένουν ανοιχτοί και λειτουργικοί. Αυτό δεν σημαίνει ότι στην Αθήνα επικρατεί εφησυχασμός.
Αντιθέτως, το χρονικό διάστημα που ακολουθεί υφίσταται ανησυχία για τις επιλογές που μπορεί να κάνει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος, παρά την προσπάθεια ομαλοποίησης των σχέσεων με τη Δύση στην οποία έχει αποδυθεί, αντιμετωπίζει ολοένα και πιο μεγεθυμένα προβλήματα στο εσωτερικό.
Η κατακραυγή κατά της κυβέρνησης Ερντογάν για την αποτυχία να ενεργοποιήσει αποτελεσματικά τον κρατικό μηχανισμό προκάλεσε σοβαρές αντιδράσεις και αρκετά πιο δημόσιες απ’ ό,τι θα ανέμενε κάποιος για μια χώρα που λειτουργεί υπό καθεστώς συνολικής και εκτεταμένης λογοκρισίας στον Τύπο και στα λογής κοινωνικά δίκτυα.
Αρκετοί εκτιμούν ότι αυτές οι αντιδράσεις μπορεί να αποδειχθούν πολύ πιεστικές για το καθεστώς, ωστόσο οι περισσότεροι συγκλίνουν στην άποψη ότι ο κ. Ερντογάν θα κατορθώσει να ξεπεράσει και αυτή την καμπή χωρίς περισσότερα προβλήματα από τα αναμενόμενα.
Την ίδια στιγμή, στην Αθήνα συνεχίζονται οι συζητήσεις και για ζητήματα που αφορούν τον πυρήνα των ελληνοαμερικανικών σχέσεων και συγκεκριμένα την ανανέωση της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA), που κατά το σύνηθες ολοκληρωνόταν περίπου αυτή την εποχή κάθε χρόνο.
Οι διαπραγματεύσεις για την MDCA, που από το 1990 και έπειτα ανανεώνεται κάθε Νοέμβριο, συνήθως ολοκληρώνονταν τον Αύγουστο. Ωστόσο, φέτος φαίνεται ότι θα διαρκέσουν κάπως περισσότερο από το σύνηθες, καθώς οι δύο πλευρές εξακολουθούν να έχουν απόσταση σε αρκετά σημεία. Διαφορά υπάρχει σε τρία θέματα.
Πρώτον, στη διάρκεια της MDCA, η οποία αυτή τη στιγμή είναι μονοετής, αλλά από την αμερικανική πλευρά υπάρχει επιθυμία για περισσότερα χρόνια.
Δεύτερον, εκκρεμότητα υπάρχει στις τοποθεσίες που θα χρησιμοποιούνται είτε για σταθερή είτε για εκ περιτροπής παρουσία από τις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις.
Από την Αθήνα είχαν μπει στο τραπέζι αρκετές τοποθεσίες, με την Ανδραβίδα, τη Σκύρο, το Καστέλλι Ηρακλείου Κρήτης και την Ξάνθη να είναι οι πιο στρατηγικές. Το τρίτο σημείο το οποίο έως αυτή τη στιγμή παρέμενε υπό συζήτηση ανάμεσα στις δύο πλευρές αφορά τη φύση του κειμένου της συμφωνίας.
Για την Αθήνα θα ήταν θεμιτή μια προσθήκη ενός είδους «πολιτικού προοιμίου», δίχως χρωματισμούς, αλλά με τη σημείωση ότι η σχέση ΗΠΑ και Ελλάδας είναι στρατηγικού χαρακτήρα, κάτι που θα συνιστούσε ενός είδους πολιτική δέσμευση από μέρους της Ουάσιγκτον.
Ωστόσο, από την αμερικανική πλευρά υπάρχει, σύμφωνα με πληροφορίες, επιμονή στην ανάγκη το κείμενο στο οποίο θα καταλήξουν Αθήνα και Ουάσιγκτον να είναι αυστηρά τεχνικό.
Για όλους αυτούς τους λόγους, αρμόδιες πηγές αναφέρουν στην «Κ» ότι η συμφωνία ίσως αυτή τη χρονιά σπάσει την άτυπη «παράδοση» της ολοκλήρωσής της πριν έρθει το φθινόπωρο.
Σημειώνεται ότι προηγούμενες χρονιές είχε βρεθεί στην Ελλάδα για την επισημοποίηση της συμφωνίας (καθαρά τυπικό σκέλος, δεν περιλαμβάνει διαπραγματεύσεις) ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ.
Αυτή τη χρονιά δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο να μεταβεί στην Ουάσιγκτον ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας προκειμένου να υπογράψει τη νέα συμφωνία».
Διαβάστε ακόμη:
για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
