Ο μύθος για την ήττα του Ναπολέοντα κρύβει μέσα του λίγη χημεία
Ο στρατός του Ναπολέοντα καταρρέει στη Ρωσία και ο μύθος λέει πως έφταιγαν τα κουμπιά του.
Σε εκείνη την παγωμένη εκστρατεία του 1812, ο γαλλικός στρατός του Ναπολέοντα κινήθηκε προς τη Ρωσία με δόξα, αριθμούς και αυτοπεποίθηση. Όμως ένα άγνωστο, σχεδόν παράλογο στοιχείο μπήκε αργά στον θρύλο: ότι το κρύο δεν νίκησε απλώς τον στρατό, αλλά και… τα κουμπιά του. Τα κουμπιά των στολών, φτιαγμένα από κασσίτερο, λέγεται πως θρυμματίστηκαν με τις πολικές θερμοκρασίες, αφήνοντας τους στρατιώτες εκτεθειμένους. Είναι όμως αυτό αλήθεια ή μια από τις πιο σκοτεινές και ειρωνικές παρανοήσεις στην ιστορία της χημείας;
Ο κασσίτερος είναι ένα μαλακό, αργυρόλευκο μέταλλο, γνωστό από την Εποχή του Ορείχαλκου, όταν ένωνε με τον χαλκό για να γεννηθεί ο μπρούντζος. Χρήσιμο, εύκαμπτο, φτηνό. Όμως κρύβει ένα πρόβλημα. Κάτω από τους 13,2 βαθμούς Κελσίου, μετατρέπεται από μεταλλικός και στιλπνός σε εύθραυστος και γκρίζος. Αυτή η μορφή λέγεται τεφρός κασσίτερος ή “tin pest”. Σπάει σαν στάχτη. Το φαινόμενο είχε παρατηρηθεί σε εκκλησιαστικά όργανα τον 19ο αιώνα, όταν ο παγετός τα έκανε να καταρρεύσουν.
Κάπου εκεί γεννήθηκε και ο θρύλος: ότι ο γαλλικός στρατός είχε κουμπιά από καθαρό κασσίτερο και πως αυτά έλιωσαν μες στον χειμώνα της Ρωσίας. Σαν να ήθελε η φύση να προσθέσει χημική ειρωνεία στην ήδη τραγική έκβαση. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει ιστορική απόδειξη για κάτι τέτοιο. Δεν έχουν βρεθεί στολές με τέτοια ζημιά, ούτε τεχνικές καταγραφές. Όμως ο μύθος επέζησε. Γιατί είναι καλός. Γιατί λέει μια αλήθεια έστω και μέσα από ανακρίβεια: ότι μια υπερδύναμη μπορεί να καταρρεύσει όχι από εχθρούς, αλλά από λεπτομέρειες που δεν πρόβλεψε.
Αυτό που είναι πραγματικό, είναι ο ίδιος ο κασσίτερος. Το μέταλλο που σιωπά στις κονσέρβες και φωνάζει όταν το λυγίζεις – γιατί όταν το πιέσεις, κάνει έναν ήχο, σαν τρίξιμο, γνωστό ως “tin cry”. Είναι το ίδιο μέταλλο που έβαφαν με αυτό πιάτα, που έστρωναν με αυτό τα μαγειρικά σκεύη, που έλιωναν για να φτιάξουν σφαίρες ή για να κολλήσουν καλώδια. Είναι το μέταλλο που έγινε απαραίτητο επειδή ήταν φθηνό, σταθερό και ασφαλές. Αλλά με μια αδυναμία: δεν αγαπάει το κρύο.
Ακόμη και σήμερα, στα εργαστήρια χημείας, δείχνουν στους φοιτητές τι παθαίνει ο κασσίτερος όταν πέσει η θερμοκρασία. Θρυμματίζεται, γίνεται σκόνη. Ένα μέταλλο που δεν πεθαίνει, αλλά διαλύεται. Και κάθε φορά, κάποιος ψιθυρίζει: “Αν είναι αλήθεια αυτό με τα κουμπιά, τότε η ήττα του Ναπολέοντα είχε αρχίσει πριν καν πατήσει ρωσικό έδαφος”.