Καπνίζοντας φτηνά τσιγάρα μαζί με τον Ρένο Χαραλαμπίδη!

Μια συνέντευξη που μετετράπη γρήγορα σε φιλοσοφικό στοχασμό. 

 «Αγαπώ τα καφέ όπως άλλοι αγαπούν τα ταξίδια..Μια βαριά βιομηχανία χαμένου χρόνου, ένα απόλυτο μυστήριο: η τέχνη του να επιτρέπεις στον καιρό να κυλάει και να μην αφήνει πάνω σου σημάδια. Μια ευγενική πράξη απέναντι στον εαυτό σου και γιατί όχι, απέναντι στην ανθρωπότητα.»  – Φτηνά Τσιγάρα, 1999

Πριν από 19 χρόνια, στους δρόμους της Αυγουστιάτικης Αθήνας, σε μια εποχή όπου οι λέξεις όπως «Οικονομική Κρίση» είχαν μια πολύ  μέτρια επιρροή επάνω στις ζωές μας, ο Ρένος Χαραλαμπίδης, ντυνόταν «Καλημέρης» τα πρωινά, για να μεταμορφωθεί τα βράδια στον Νίκο, έναν επαγγελματία «συλλέκτη στιγμών», ο οποίος κάθε μέρα που διαπίστωνε την ολοκληρωτική του ανικανότητα για κάθε εργασία, την γέμιζε με ποιητικές στιγμές, που σήμερα αποτελούν διαχρονικά σημεία αναφοράς για όλους εμάς που αποκαλούμαστε ρομαντικοί.

Αυτή η συνέντευξη με τον Ρένο, πραγματοποιήθηκε ένα παγωμένο απόγευμα του Ιανουαρίου σε ένα μέρος που θύμιζε τα ερημικά καφέ, απομεινάρια μιας belle epoque που ίσως δεν ζήσαμε ποτέ. Ο Ρένος μεταξύ άλλων, μου μίλησε για τις κινηματογραφικές «κλίκες» που δεν έγινε ποτέ μέλος τους, για την τραγική ειρωνεία του να αποτυγχάνεις στο φλερτ, έχοντας δοκιμάσει ατάκες από τα «Φτηνά Τσιγάρα» αλλά και για τα ζευγάρια που έχουν ερωτευτεί βλέποντας την ταινία, για τη συνήθεια της δημιουργίας κινηματογραφικών ταινιών, έχοντας ως μοναδικό εφόδιο, την αγάπη για το σινεμά. Ελπίζω να απολαύσετε αυτή τη συνέντευξη όσο την απόλαυσα εγώ.  ΄

Ρένος Χαραλαμπίδης στο RISE TV.