Σπίτι μου 2: Γιατί απέτυχε για ακόμη μια φορά το πρόγραμμα στέγασης της κυβέρνησης
Το πρόγραμμα «Σπίτι μου» αύξησε τις τιμές, στέρησε σπίτια από αυτούς που τα είχαν ανάγκη και απέτυχε εκεί που υποσχέθηκε ελπίδα.
Ξεκίνησε σαν βοήθεια. Κατέληξε να σου φωνάζει «δεν φτάνεις ούτε το χαλί της πόρτας». Το πρόγραμμα «Σπίτι μου» ξεκίνησε με τυμπανοκρουσίες. Χαμηλά επιτόκια, κρατική επιδότηση, ευκαιρία για νέους να μπουν σε δικό τους σπίτι. Τελικά, αυτό που μπήκε ήταν ο πανικός. Οι τιμές ανέβηκαν, τα σπίτια εξαφανίστηκαν, και τα όνειρα μπήκαν στο ψυγείο.
Το κράτος μοίραζε φθηνά δάνεια για σπίτια μέχρι 200.000 ευρώ. Μόνο που τα σπίτια αυτά, μέσα σε λίγους μήνες, έφτασαν τις 220.000. Ή τις 230.000. Γιατί όλοι ήξεραν ότι θα έρθει φρέσκο χρήμα. Και όπως πάντα στην Ελλάδα, όταν έρχεται δημόσιο χρήμα, δεν πέφτει η τιμή. Ανεβαίνει. Γιατί κάποιος «θα τα δώσει». Και αυτός ο κάποιος, ήσουν εσύ.
Η κυβέρνηση δεν φρόντισε ούτε για σπίτια, ούτε για ταβάνι στις τιμές. Έδωσε το εργαλείο, αλλά δεν έφτιαξε το έδαφος. Δεν υπήρχε ούτε προσφορά, ούτε σχέδιο. Δεν αξιοποιήθηκαν τα χιλιάδες άδεια διαμερίσματα. Δεν δόθηκαν κίνητρα για χτίσιμο. Το μόνο που έγινε ήταν ότι οι τιμές εκτοξεύτηκαν με το που ανακοινώθηκε το πρόγραμμα.
Και κάπου εκεί άρχισε η τραγωδία. Νέοι άνθρωποι έπαιρναν προέγκριση για δάνειο 120.000 ευρώ. Και έβγαιναν στην αγορά να βρουν σπίτι. Αλλά εκεί τους περίμενε ο μεσίτης με ρετιρέ των 40 τετραγωνικών, χωρίς θέρμανση, στις 180.000. Και το κράτος τούς έλεγε «δώσε τα υπόλοιπα από την τσέπη σου». Ποια τσέπη;
Αν το πρόγραμμα λεγόταν «Σπίτι μου, όχι δικό σου», θα ήταν πιο ειλικρινές. Γιατί αυτό που έκανε, ήταν να κρατήσει την ιδιοκτησία στα χέρια των λίγων. Εκείνων που είχαν ήδη. Που ανέβασαν τιμές, που επωφελήθηκαν από την αύξηση της ζήτησης. Οι υπόλοιποι, έμειναν στο νοίκι. Αλλά με νοίκι αυξημένο. Γιατί ακόμα και οι ενοικιαστές επηρεάστηκαν από την αύξηση τιμών στην αγορά.
Το πιο τραγικό; Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει. Και δεν θα είναι η τελευταία, αν συνεχίσουμε να σχεδιάζουμε στεγαστικά προγράμματα χωρίς να κοιτάμε την πραγματικότητα. Η στέγαση στην Ελλάδα δεν είναι απλώς πρόβλημα. Είναι ντροπή. Και κανένα «Σπίτι μου 2» δεν θα τη διορθώσει, αν το μόνο που προσφέρει είναι φθηνό δάνειο για σπίτια που δεν υπάρχουν.
ΠΗΓΗ Καθημερινή