Γιατί οι Γερμανοί μπορούν ακόμα να ανταλλάξουν μάρκα με ευρώ ενώ οι Έλληνες δεν μπορούν να ανταλλάξουν δραχμές;

Η Γερμανία δεν κατήργησε το μάρκο αμέσως με την είσοδό της στο ευρώ, κυρίως λόγω των ιστορικών, οικονομικών και πολιτικών παραμέτρων που σχετίζονται με την εθνική υπερηφάνεια, την αξιοπιστία της γερμανικής οικονομίας και την εμπιστοσύνη των πολιτών στην οικονομική πολιτική της χώρας.

Το γερμανικό μάρκο είχε μια ισχυρή και σταθερή παρουσία στην ιστορία της Γερμανίας και ήταν σύμβολο της οικονομικής ευημερίας της χώρας, ιδιαίτερα μετά τη διαδικασία της “γερμανικής οικονομικής θαύματος” (Wirtschaftswunder) της δεκαετίας του 1950 και 1960. Οι Γερμανοί είχαν μια ισχυρή συναισθηματική σύνδεση με το νόμισμά τους.

Το γερμανικό μάρκο θεωρείτο ένα από τα πιο σταθερά νομίσματα στον κόσμο, με τη γερμανική οικονομία να είναι μεταξύ των πιο ισχυρών της Ευρώπης. Υπήρχε ανησυχία ότι η εισαγωγή του ευρώ θα μπορούσε να πλήξει αυτή τη σταθερότητα, ιδίως επειδή το ευρώ θα ήταν ένα κοινό νόμισμα και η γερμανική οικονομία δεν θα είχε πλήρη έλεγχο πάνω του.

Η Γερμανία ήταν επιφυλακτική σχετικά με την οικονομική ένωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη μετάβαση από εθνικά νομίσματα σε ένα ενιαίο νόμισμα. Πολλοί Γερμανοί πολίτες και πολιτικοί θεωρούσαν ότι η εισαγωγή του ευρώ θα μπορούσε να μειώσει τη δυνατότητα της Γερμανίας να ελέγχει τις οικονομικές της πολιτικές ανεξάρτητα.

Αν και το ευρώ αντικατέστησε το γερμανικό μάρκο το 2002, υπήρξε μια περίοδος μετάβασης όπου το μάρκο κυκλοφορούσε παράλληλα με το ευρώ. Οι Γερμανοί, ακόμα και μετά την υιοθέτηση του ευρώ, είχαν τη δυνατότητα να βλέπουν τις τιμές τόσο σε ευρώ όσο και σε μάρκα για κάποιο χρονικό διάστημα.

Οι πρώτοι χρόνοι μετά την εισαγωγή του ευρώ είχαν και κάποια οικονομική αβεβαιότητα, κυρίως εξαιτίας του αυξημένου πληθωρισμού και των τιμών που επηρεάστηκαν από τη μετάβαση σε νέο νόμισμα. Οι Γερμανοί, με την εμπειρία του μάρκου, ένιωθαν πιο ασφαλείς με το παλιό τους νόμισμα.

Είναι ακόμα δυνατό να έχεις μάρκα στη Γερμανία, αλλά μόνο για συλλεκτικούς σκοπούς. Το γερμανικό μάρκο (Deutsche Mark) ήταν το επίσημο νόμισμα της χώρας μέχρι το 2002, όταν η Γερμανία υιοθέτησε το ευρώ. Από τότε, το μάρκο δεν έχει καμία νομισματική αξία και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για καθημερινές συναλλαγές.

Ωστόσο, τα μάρκα μπορούν να εξακολουθούν να ανταλλάσσονται σε ευρώ μέσω της Bundesbank (της γερμανικής κεντρικής τράπεζας)

Η δυνατότητα ανταλλαγής μάρκων στη Γερμανία, αλλά όχι δραχμών στην Ελλάδα, οφείλεται σε διαφορετικές πολιτικές και αποφάσεις των κεντρικών τραπεζών των δύο χωρών όταν έγινε η μετάβαση στο ευρώ.

Η Γερμανία είχε έναν από τους πιο ισχυρούς και σταθερούς νομισματικούς θεσμούς στην Ευρώπη κατά την περίοδο που κυκλοφορούσε το μάρκο. Όταν η Γερμανία υιοθέτησε το ευρώ το 2002, η Bundesbank (η γερμανική κεντρική τράπεζα) αποφάσισε να διατηρήσει για ένα χρονικό διάστημα τη δυνατότητα ανταλλαγής των μάρκων σε ευρώ. Αυτός ο χρόνος συνεχίστηκε μέχρι το 2012, όταν η Bundesbank σταμάτησε την ανταλλαγή των μάρκων σε ευρώ μέσω των εμπορικών τραπεζών, αλλά συνέχισε να το κάνει μέχρι και σήμερα μέσω της ίδιας της Bundesbank.

Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα υιοθέτησε το ευρώ το 2002, και η Τράπεζα της Ελλάδος, ακολουθώντας την πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), αποφάσισε να διακόψει την ανταλλαγή δραχμών για ευρώ το 2002. Δηλαδή, από το 2002 και μετά, η δραχμή έχασε πλήρως την νομισματική της αξία ως μέσο πληρωμής και η δυνατότητα να την ανταλλάξεις για ευρώ έχει λήξει. Μια από τις αιτίες για αυτή την απόφαση ήταν η επιθυμία για ξεκάθαρη μετάβαση και πλήρη ενσωμάτωση στην Ευρωζώνη, χωρίς περιθώριο για ανεκμετάλλευτα νομίσματα ή οποιεσδήποτε παλιές νομισματικές αξίες.

Η γερμανική οικονομία και η Τράπεζα της Γερμανίας αποφάσισαν να κρατήσουν ανοιχτό το παράθυρο για την ανταλλαγή μάρκων, για να ενισχύσουν την εμπιστοσύνη στο νέο νόμισμα και να κατανοήσει ο κόσμος την αλλαγή με έναν πιο σταθερό τρόπο. Από την άλλη πλευρά, στην Ελλάδα η αλλαγή έγινε με πιο απότομο τρόπο, για να διευκολυνθεί η πλήρης ένταξη στην Ευρωζώνη.

Εν κατακλείδι, η διαφορετική πολιτική της Bundesbank και της Τράπεζας της Ελλάδος ως προς τη διαχείριση των παλιών νομισμάτων εξηγεί γιατί οι Γερμανοί είχαν τη δυνατότητα να ανταλλάξουν τα μάρκα τους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ενώ οι Έλληνες δεν μπορούν να ανταλλάξουν δραχμές.

Διαβάστε επίσης στο sportime.gr

Πόσος ήταν ο βασικός μισθός επί Κώστα Καραμανλή;

Ενοχλούσε τους Αρχαίους Έλληνες η φαλάκρα; Έβαζαν περούκα;