Πάντα ίδιοι ήμασταν: Ο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος πέθανε βασανισμένος, τυφλός και ζητιάνος

Ο Νικηταράς, γνωστός ως «Τουρκοφάγος» για την ανδρεία του στον Αγώνα του 1821, είχε μια τραγική κατάληξη που αντικατοπτρίζει τη σκληρή μοίρα πολλών ηρώων της Επανάστασης. Ο Νικήτας Σταματελόπουλος (1781-1849), γεννημένος στη Νεμπεγλέρ της Μεγαλόπολης, διακρίθηκε σε μάχες όπως τα Δερβενάκια, όπου συνέτριψε τον στρατό του Δράμαλη, σκοτώνοντας χιλιάδες Τούρκους. Παρά την ανιδιοτέλειά του—δεν δέχτηκε ποτέ λάφυρα, λέγοντας «δεν πολεμώ για χρήματα, αλλά για την πατρίδα»—η ζωή του μετά την Επανάσταση υπήρξε γεμάτη δυστυχία.

Μετά την απελευθέρωση, ο Νικηταράς αντιμετώπισε την αχαριστία του νέου ελληνικού κράτους. Το 1839, κατηγορήθηκε για συνωμοσία κατά του Όθωνα, συνελήφθη και φυλακίστηκε για 18 μήνες στην Αίγινα κάτω από άθλιες συνθήκες. Εκεί, η υγεία του επιδεινώθηκε, έχασε την όρασή του λόγω των κακουχιών και της έλλειψης φροντίδας ενώ υπέφερε από φυματίωση.

Αποφυλακίστηκε το 1841, αλλά η κατάστασή του ήταν μη αναστρέψιμη. Τυφλός, άρρωστος και πάμφτωχος, κατέληξε να ζητιανεύει στον Πειραιά, κοντά στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας, για να συντηρήσει την οικογένειά του. Πέθανε στις 25 Σεπτεμβρίου 1849, σε ηλικία 68 ετών, βασανισμένος και ξεχασμένος.

Η μοίρα του Νικηταρά δεν ήταν μεμονωμένη. Πολλοί αγωνιστές του 1821, όπως ο Κολοκοτρώνης και ο Μακρυγιάννης, αντιμετώπισαν διώξεις, φυλακίσεις και φτώχεια από το νεοσύστατο ελληνικό κράτος, που διοικούνταν από τον Όθωνα και τους Βαυαρούς συμβούλους του. Η πολιτική αστάθεια, οι εμφύλιες διαμάχες και η αδυναμία του κράτους να ανταμείψει τους ήρωες οδήγησαν σε τέτοιες τραγωδίες. Ο Νικηταράς, που είχε αρνηθεί κάθε αξίωμα και πλούτο, έγινε σύμβολο της αδικίας που υπέστησαν οι αγωνιστές.

Ο Νικηταράς πέθανε βασανισμένος, τυφλός και ζητιάνος, παρά τη θρυλική του προσφορά στην Επανάσταση. Η ζωή του αποτελεί παράδειγμα της αδικίας που υπέστησαν πολλοί ήρωες του 1821, αποτυπώνοντας μια διαχρονική αδυναμία του ελληνικού κράτους να τιμήσει όσους το υπηρέτησαν.

Διαβάστε επίσης:

Όταν οι Ρωμαίοι έφτιαξαν βασιλιά έναν λόγιο συγγραφέα από την Καππαδοκία μόνο και μόνο για να του πάρουν το βασίλειο

Προσπαθούσε να γίνει Μοναχός, αλλά ακόμα ήταν παιδί και του έλειπαν οι γονείς του. Τελικά έγινε Άγιος.