Στην Ελλάδα ζούσαν μικροσκοπικοί ελέφαντες. Ο τελευταίος πέθανε στη Τήλο.

Πριν χιλιάδες χρόνια, όταν το Αιγαίο δεν ήταν θάλασσα αλλά ξηρά, ελέφαντες μεγάλων διαστάσεων περπατούσαν ελεύθεροι από τη μία άκρη στην άλλη. Όταν το νερό πλημμύρισε και σχηματίστηκαν τα σημερινά νησιά, κάποιες ομάδες εγκλωβίστηκαν. Στην Τήλο, ένα μικρό κομμάτι γης ανάμεσα στη Ρόδο και στην Κάρπαθο, αυτοί οι εγκλωβισμένοι γίγαντες άρχισαν να μικραίνουν για να επιβιώσουν.

Έγιναν ελέφαντες νάνοι. Δεν ξεπερνούσαν σε ύψος έναν άνθρωπο. Και όμως, ήταν αληθινοί ελέφαντες, με χαυλιόδοντες, δύναμη και ένστικτο κοπαδιού.

Η ανακάλυψη έγινε τυχαία το 1970 από τον παλαιοντολόγο Νικόλαο Συμεωνίδη. Στο σπήλαιο Χαρκαδιό, ανάμεσα σε αποθέματα λάσπης και πετρωμάτων, ήρθαν στο φως εκατοντάδες οστά από αυτά τα εκπληκτικά ζώα. Ήταν ο τελευταίος τόπος όπου οι ελέφαντες ζούσαν στην Ελλάδα. Ίσως και σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι νάνοι ελέφαντες της Τήλου εξαφανίστηκαν πολύ αργότερα απ’ όσο πιστεύαμε — ίσως μόλις πριν 4.000 χρόνια, τότε που στην Κρήτη ανθήθηκαν τα πρώτα ανάκτορα της Μινωικής εποχής.

Το μικρό Παλαιοντολογικό Μουσείο της Τήλου φυλάσσει σήμερα τα ευρήματα, αλλά η ιστορία αυτών των παράξενων ζώων μοιάζει με μύθο: σε ένα μικρό, άνυδρο νησί, επιβίωσαν για χιλιετίες, μικραίνοντας για να νικήσουν τη φτώχεια της γης τους.