«Έφυγε» ο θρυλικός Ρέι Κένεντι

«Έφυγε» από τη ζωή την Τρίτη (30/11) σε ηλικία 70 ετών ο θρυλικός Ρέι Κένεντι, εμβληματική μορφή της Άρσεναλ και της Λίβερπουλ.

Μία από τις μεγάλες μορφές του βρετανικού ποδοσφαίρου, κατά τις δεκαετίες 1970 και 1980, δεν βρίσκεται ανάμεσά μας.

Ο Ρέι Κένεντι, ταλαιπωρημένος από τη νόσο του Πάρκινσον επί σειρά δεκαετιών, «έφυγε» το πρωί της Τρίτης.

Είχε αρχίσει την καριέρα του ως επιθετικός, προτού ο Μπομπ Πέισλι τον μετατρέψει σε αριστερό μέσο.

Ποιος ήταν ο Ρέι Κένεντι

Γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου 1951, στο χωριό Σίτον Ντέλαβαλ, και ήταν το μεγαλύτερο από τα τέσσερα παιδιά του ανθρακωρύχου Μάρτιν και της νοικοκυράς Βερόνικα Κένεντι.

Στο γήπεδο της Πορτ Βέιλ μπουσούλησε ποδοσφαιρικά, αφού προηγουμένως ο εμβληματικός Στάνλεϊ Μάθιους τον επισκέφθηκε στο σπίτι του για να τον πείσει.

Ο Μάθιους, όμως, όταν ο πιτσιρικάς είχε φτάσει 16 ετών, θεώρησε ότι ήταν πολύ αργός για να γίνει ποδοσφαιριστής.

Επέστρεψε στο χωριό του και άρχισε να εργάζεται σε εργοστάσιο γλυκών, ενώ παράλληλα έπαιζε σε ερασιτεχνικό επίπεδο με τους Νιου Χάρτλεϊ Τζούνιορς.

Αγωνιζόμενος ως επιθετικός, ο Ρέι Κένεντι συνεργάστηκε εξαιρετικά με τον Ίαν Γουότς (μαζί σημείωσαν 142 γκολ) και οδήγησαν την ομάδα σε πολλούς τίτλους.

Σκάουτ της Άρσεναλ πήγαν να παρακολουθήσουν τον Γουότς, αντ’ αυτού όμως, ο Κένεντι ήταν αυτός που τους έκανε μεγαλύτερη εντύπωση.

Τέτοια εποχή (Νοέμβριος) του 1968, οι δύο πλευρές υπέγραψαν επαγγελματικό συμβόλαιο και όλα τα υπόλοιπα είναι ιστορία.

Όταν ο Τσάρλι Τζορτζ έσπασε τον αστράγαλό του στον εναρκτήριο αγώνα της σεζόν 1970-71, ο Κένεντι τον αντικατέστησε με επιτυχία. Αυτό ήταν.

Με τη φανέλα των κανονιέρηδων κατέκτησε ένα Κύπελλο Εκθέσεων (1970), ένα πρωτάθλημα (1971) και ένα Κύπελλο (1971).

Δυνατός (στα όρια του επιθετικού), με καλή τεχνική και εξαιρετική πρώτη επαφή. Το τρίπτυχο της επιτυχίας. Παράλληλα, ήταν αποφασιστικός, φιλόδοξος, τραχύς, με μεγάλη αυτοπεποίθηση.

Αρχής γενομένης από τον Ιανουάριο του 1972, ο Κένεντι εκπροσώπησε έξι φορές την Κ23 της Αγγλίας, ενώ άλλες 17, από το 1976 ως το 1980, φόρεσε τη φανέλα των Ανδρών (3 γκολ).

Ο Μπιλ Σάνκλι τον ήθελε στη Λίβερπουλ. Ανήμερα της ολοκλήρωσης της συμφωνίας, όμως, ο Σάνκλι αποχώρησε και τη θέση του πήρε ο Μπομπ Πέισλι, ο οποίος μετέτρεψε σε μέσο το νέο απόκτημα της ομάδας. Παρεμπιπτόντως, οι «κόκκινοι» έδωσαν 200.000 λίρες (ποσό ρεκόρ τότε για την ομάδα), προκειμένου να τον αποκτήσουν.

«Ίσως ειπωθεί ότι ένα από τα τελευταία πράγματα που έκανα σε αυτόν τον σύλλογο ήταν να υπογράψω έναν σπουδαίο νέο παίκτη».

Το είπε ο Σάνκλι και δικαιώθηκε. Όπως τις περισσότερες φορές.

Ιδού τι κατέκτησε με τη Λίβερπουλ:

• Τρία Κύπελλα Πρωταθλητριών
• Ένα Κύπελλο UEFA
• Ένα ευρωπαϊκό Super Cup
• Πέντε πρωταθλήματα
• Ένα League Cup
• Τέσσερα Charity Shield

Κατέγραψε 393 συμμετοχές και 72 γκολ, θέτοντας εαυτόν στις κορυφαίες μορφές του συλλόγου.

Δεν έζησε το τέταρτο Κύπελλο Πρωταθλητριών εκείνης της φουρνιάς (1984), καθώς και την εμπειρία της συμμετοχής στον αιματοβαμμένο τελικό του 1985 στο Χέιζελ.

Από το καλοκαίρι του 1982 είχε μετακομίσει στην Ουαλία για χάρη της Σουόνσι, με την οποία κατέκτησε το Κύπελλο του 1982.

Έπειτα πέρασε από Χάρτλπουλ και τη σεζόν 1984-85 υπήρξε παίκτης-προπονητής του Πεζοπορικού στην Κύπρο!

Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, ο Κένεντι διαγνώσθηκε με τη νόσο του Πάρκινσον. Συμμετείχε, μάλιστα, σε δημόσια εκστρατεία για την ευαισθητοποίηση του κόσμου απέναντι σε εκείνη, γεγονός που τον έφερε σε επαφή με το παιδικό του ίνδαλμα Μοχάμεντ Άλι.

Έκτοτε, ταλαιπωρήθηκε αρκετά. Η συμπεριφορά του έγινε επιθετική, ακόμα και προς τη σύζυγό του, η οποία τον εγκατέλειψε τον Οκτώβριο του 1987. Παράλληλα, είχε αποτύχει παταγωδώς στο επιχειρηματικό σκέλος.

Η οικονομική του κατάσταση ήταν τραγική, σε σημείο που η Ένωση Επαγγελματικών Ποδοσφαιριστών κάλυπτε τα έξοδα για τη φαρμακευτική αγωγή και το διαζύγιο. Διεξήχθη ακόμα κι αγώνας μεταξύ της Άρσεναλ και της Λίβερπουλ τον Απρίλιο του 1991, γι’ αυτόν τον σκοπό. Χρειάστηκε να νοσηλευθεί στα τέλη του 1992, λόγω παρενεργειών από τη φαρμακευτική αγωγή, όμως επανήλθε σύντομα.

Το 1993 δημοσίευσε την αυτοβιογραφία του, ενώ την ίδια χρονιά πούλησε τη συλλογή από τα διάφορα μετάλλια που είχε κατακτήσει, προκειμένου να συγκεντρώσει χρήματα.

Σε μια συνέντευξη το 2004, ο ίδιος είπε ότι υπέφερε από μοναξιά και παραισθήσεις λόγω της κατάστασής του και των παρενεργειών των φαρμάκων.

Όταν διάβασε αυτά τα λόγια, ένας οπαδός της Λίβερπουλ αγόρασε στον Κένεντι έναν υπολογιστή, ο οποίος του επέτρεπε να κάνει φίλους σε ποδοσφαιρικά chat rooms.

Ο Κένεντι δεν έπαψε ποτέ να είναι αγαπητός στις τάξεις των φίλων της ομάδας.

Το 2013 ψηφίστηκε στο Νο. 25 στην ψηφοφορία «100 Players Who Shook The Kop», δηλαδή 100 παίκτες που έκαναν τη διαφορά στο «Άνφιλντ».