Εθνική Ελλάδας: Θες ομάδα για… κολλύριο ή με μπάλα και ας χάνει μέχρι να γίνει το μπαμ;

Το ερώτημα που τίθεται μετά το νέο στραπάτσο της Εθνικής Ομάδας ποδοσφαίρου είναι απλό. Θέλουμε μια ομάδα που απλώς δεν ενοχλεί το μάτι ή μια Εθνική που παίζει ποδόσφαιρο με ένταση, πάθος και προοπτική; Γιατί όσο κι αν οι τριάρες και οι τεσσάρες πονάνε, μπορεί να είναι το απαραίτητο βήμα πριν την επιτυχία.

Η Ελλάδα πέρασε χρόνια ολόκληρα εγκλωβισμένη στο αντιποδόσφαιρο. Προσπάθησε να ξαναγίνει σφιχτή και αμυντική, να κρατήσει μηδέν παθητικό, να μην εκτεθεί. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό. Άδεια γήπεδα, χωρίς ρυθμό, χωρίς ψυχή, χωρίς φιλοδοξία. Τώρα, που γίνεται προσπάθεια να ξαναστηθεί μια Εθνική που παίζει μπάλα, τα λάθη φαίνονται πιο έντονα. Όμως αυτό είναι το τίμημα κάθε ομάδας που προσπαθεί να μάθει να δημιουργεί.

Το ποδόσφαιρο που φέρνει κόσμο στα γήπεδα δεν είναι αυτό των «0-0», αλλά εκείνο που έχει ρίσκο και θέαμα. Η μετάβαση από το φόβο στο πάθος δεν γίνεται σε μια νύχτα. Θέλει δουλειά, επιμονή και εμπιστοσύνη. Αν η Εθνική αντέξει την πίεση και συνεχίσει να εξελίσσεται, τότε η επιτυχία θα έρθει με φυσικό τρόπο, όχι ως θαύμα.