ΕΠΣ Ευβοίας – ΑΟ Χαλκίδας – Καρλατήρας: Γυρίσαμε σελίδα και κοιτάζουμε αισιόδοξα το μέλλον

ΕΠΣ Ευβοίας: Σε μια ιστορία, όπως αυτή του ΑΟ Χαλκίδος που τα τελευταία χρόνια γράφονταν με μαύρα γράμματα, η παρουσία του Βασίλη Καρλατήρα ήταν καθοριστική.

Πήρε την ιστορική ομάδα της ΕΠΣ Ευβοίας από το χεράκι και βάζοντας πλάτη, την οδήγησε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, αναλογικά, στο ξέφωτο.

Διέγραψε το κακό πρόσφατο παρελθόν της και κάνοντας μια πορεία μέσα από αγκάθια, κατάφερε να οδηγήσει το σύλλογο, στην επόμενη μέρα.

Μια μέρα, ευημερίας, κανονικότητας και ποδοσφαιρικής συνέπειας. Σήμερα όλοι μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τον νυν πρόεδρο της Χαλκίδας, που έδειξε με κινήσεις κυρίως πως αυτά που συζητούσε, αναφορικά με το μέλλον της ομάδος, ήταν όλα αλήθεια. Και όχι μόνον. Αλλά όρισε και την επόμενη μέρα, που είναι η άνοδος στα εθνικά πρωταθλήματα, όπου και της αρμόζει. Αναμφίβολα μια κουβέντα με τον άνθρωπο που όρισε με τις παρεμβάσεις του το πεπρωμένο και την επιστροφή στην κανονικότητα ενός μεγάλου συλλόγου, όπως η Χαλκίδα, σαφώς κι έχει ενδιαφέρουσα σημασία.

-Αισθάνεστε, πως είστε ήρωας;

(Γέλια). Ήρωες υπήρχαν μόνον στα παραμύθια. Στο ποδόσφαιρο υπάρχει ΜΟΝΟΝ το αποτέλεσμα. Και το αποτέλεσμα ήταν πως σήμερα που μιλάμε, ο ΑΟ Χαλκίδας είναι μια ομάδα που είναι κύριος εκφραστής της υγείας! Καταφέραμε μαζί με κάποιους νοσταλγούς – πιστούς φίλους της ομάδος, να κάνουμε αυτά που έπρεπε, ώστε η ομάδα να ξεφύγει από τον κατήφορο, που την είχαν οδηγήσει κάποιοι.
Δεν θέλω να μιλήσω και να πω, τι είχε γίνει λίγο πριν και με ποιον τρόπο η Χαλκίδα, οδηγήθηκε ακόμη και στο Πρωτοδικείο! Οι ντόπιοι και οι φίλοι της ομάδος γνωρίζουν τα πάντα. Απλά να σας πω, πως σήμερα που μιλάμε η ομάδα δεν χρωστά σε κανέναν και όλοι μιλούν με τα καλύτερα λόγια. Αυτό θέλαμε να πετύχουμε και το καταφέραμε. Ευχαριστώ όλους τους συνεργάτες μου γι αυτό το επίτευγμα και θέλουμε να ξέρει η τοπική κοινωνία πως θα συνεχίσουμε με τον ίδιο ζήλο.

-Φαντάζομαι πως θα συμφωνείτε πως η Χαλκίδα ως ιστορία και ως τόπος, ανήκει στα εθνικά πρωταθλήματα;

Σαφέστατα. Και όλοι εμείς που ζούμε το μεγαλείο της, τα τελευταία χρόνια είχαμε μαυρίσει με το χάλι στο οποίο είχε περιέλθει. Γι αυτό ακριβώς και αναλάβαμε πρωτοβουλίες, ώστε να σταματήσουμε αυτή την κατρακύλα. Θεωρώ πως παρότι η συγκυρία και η πανδημία, δεν μας επέτρεψε να προχωρήσουμε και να φτάσουμε στο τέλος του τούνελ, αλλά κυρίως να καρποφορήσει ο σχεδιασμός που είχαμε κάνει και είχε μέσα του την άνοδο, εν τούτοις δεν απογοητευόμαστε. Περιμένουμε τις επίσημες ανακοινώσεις.

-Καθώς δείχνουν τα πράγματα, μάλλον δεν πρόκειται να επανεκκινηθούν τα πρωταθλήματα

Ναι ναι κι εγώ αυτή την πληροφόρηση έχω! Πάντως εκείνο που με ενοχλεί είναι πως τα όποια μέτρα παίρνονται δεν είναι οριζόντια. Δυστυχώς κι ενώ εμείς προσπαθούμε να τα εφαρμόσουμε την ίδια στιγμή σε άλλα γήπεδα και άλλες ομάδες, κάνουν το αντίθετο ακριβώς. Αυτό δεν είναι δίκαιο. Για παράδειγμα η οδηγία που είχαμε όταν είχε ξεκινήσει το πρωτάθλημα, ήταν να μην υπάρχουν φίλαθλοι στο γήπεδο! Εμείς το εφαρμόσαμε κατά γράμμα, όμως την ίδια στιγμή σε άλλα γήπεδα οι φίλαθλοι συνωστίζονταν γύρω – γύρω από τη συρμάτινη περίφραξη ή ακόμη – ακόμη και πάνω σε καρότσες! Και όχι μόνον, αλλά έκοβαν και εισιτήρια! Αυτή είναι δίκαιη αντιμετώπιση… Θέλουμε να παίξουμε μπάλα και αγωνιούμε… Αλλά αν γίνει κάτι να γίνει οριζόντια και όχι με δυο μέτρα και δυο σταθμά!

– Πως αισθάνεστε που ένας σύλλογος όπως η Χαλκίδα δεν έχει ακαδημίες και ούτε ένα παιδί από την περιοχή της;

Όπως μια οικογένεια που δεν έχει παιδιά! Ακριβώς το ίδιο! Δυστυχώς η κακή διοικητική διαχείριση των προηγούμενων ετών, οδήγησε την ομάδα μας σ’ αυτή την κατάσταση, που ήταν η χειρότερη της ιστορίας της. Πάντως να ξέρετε κύριε Τεριλίδη, πως εμείς ως νέα διοίκηση θα κάνουμε τα πάντα, ώστε να δημιουργήσουμε και πάλι ακαδημίες και θα δώσουμε την ευκαιρία στα ταλέντα του νησιού μας, να μην φεύγουν, αλλά να παραμένουν και να φορούν τη φανέλα της ομάδος μας. Κάντε λίγο υπομονή και θα δείτε πολλά περισσότερα πράγματα.

–  Κύριε πρόεδρε θα ήθελα να μου μιλήσετε και λίγο για την πρώτη ομάδα, το καμάρι της πόλης σας Σας ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνετε να μιλήσω για την τεράστια προσπάθεια που γίνεται και τους στοχευμένους πυλώνες που έχουμε θέσει.

Πράγματι είναι το καμάρι της πόλης μας και χαιρόμαστε όλοι γι αυτό. Πρέπει να σας διευκρινίσω πως σήμερα που μιλάμε, στην ομάδα αγωνίζονται μόνον ντόπιοι παίκτες! Η δέσμευσή μας είναι η ομάδα να πρωταγωνιστήσει και παράλληλα να θέσουμε τις στέρεες βάσεις που θέλει ένα ποδοσφαιρικό οικοδόμημα για να ανέβει στη Γ΄εθνική όπου και θα παραμείνει, χωρίς να γίνει το ασανσέρ της κατηγορίας, όπως συνέβη την περίοδο 2013-16. Άρα στην παρούσα φάση η άνοδος δεν είναι αυτοσκοπός μας, χωρίς να σημαίνει πως αν έρθει δεν θα την υποδεχθούμε με χαμόγελα.

– Πάντως το γηπεδικό είναι ένα σοβαρό θέμα!

Πολύ σωστά. Δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν είχαμε ένα σταθερό γήπεδο για προπόνηση. Με συνέπεια να έχουμε καταντήσει ζητιάνοι και ξένοι στον ίδιο μας τον τόπο. Το ότι κουβαλούσαμε τον ιματισμό στα αυτοκίνητά μας, είναι μια απλή απόδειξη, για να καταλάβετε ποιο ήταν το μαρτύριό μας. Ευτυχώς η νυν δημοτική αρχή, δείχνει έμπρακτα το μεγάλο ενδιαφέρον της και βρίσκεται πάντα δίπλα και κοντά μας.

– Παρά τα όποια προβλήματα έχετε ως σύλλογος, για τα οποία παλεύετε ώστε να λυθούν με τον καλύτερο τρόπο, μαθαίνω πως ως διοίκηση, έχετε απλώσει το χέρι και στις αδύναμες κοινωνικές ομάδες

Ακριβώς. Δεν θέλουμε να είμαστε μια διοίκηση που είναι αποκομμένη και απόμακρη από τον κοινωνικό ιστό. Αλλά να είμαστε κοινωνικά ενταγμένοι και πάντα να βρίσκουμε την ευκαιρία να προσφέρουμε στους συνανθρώπους μας, που έχουν προβλήματα επιβίωσης. Και σ αυτό το πλαίσιο μέρος των εσόδων μας, από τη διάθεση των ετήσιων καρτών, πηγαίνει σε φιλανθρωπικό σκοπό. Και αυτό είναι κάτι που μας κάνει ιδιαίτερα χαρούμενους και χρήσιμους στην τοπική κοινωνία.

– Και πέντε κουβέντες για τον άδικο χαμό του Γιάννη, που έπληξε τόσο την τοπική κοινωνία, όσο και το ευρύτερο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Πράγματι είναι ακριβώς έτσι όπως τα λέτε. Ο Γιάννης Αγριόδημος, δεν ήταν μόνον ο φύλακας άγγελος της εστίας μας, αλλά ένας πραγματικός… «άγγελος». Η ευγένειά του, η καλοσύνη του, η μόρφωσή του και κυρίως η καλλιεργημένη του ψυχή, ήταν χαρίσματα, που δεν συναντάς εύκολα σε ποδοσφαιριστή. Ο Θεός τα είχε δώσει μαζεμένα στον Γιάννη, αλλά δεν μας άφησε να τον χαρούμε. Προτίμησε να τον πάρει μαζί του. Πάντως όλοι μας θα θυμόμαστε για πάντα το χαμόγελό του και τη θετική σκέψη που έβγαζε, όποτε τον συναντούσαμε. Για μας θα μείνει χαραγμένος στη μνήμη μας και δεν θα ξεχάσουμε ποτέ, τη ζωντάνια και τη μεγάλη του αγάπη για την ομάδα μας. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει…