Παναθηναϊκός: Στο μυαλό του Γιοβάνοβιτς!

Οι βασικές αρχές είναι ολοφάνερες. Τεράστιο κοντράστ σε σχέση με το μίζερο πρόσφατο παρελθόν επί Λάζλο Μπόλονι, όταν ο Παναθηναϊκός ταλαιπωρούσε την μπάλα, τον εαυτό του και την ιστορία του με τον τρόπο που (δεν) έπαιζε.

Επί Ιβάν Γιοβάνοβιτς η διαφορά φιλοσοφίας είναι ριζική. Ο Σέρβος προπονητής πρεσβεύει και διδάσκει ένα παιχνίδι που στηρίζεται στην επιθετική φιλοσοφία, στην πίεση ψηλά και εν τέλει στο κυριαρχικό ποδόσφαιρο.

Τέρμα τα «περιμένουμε τον αντίπαλο» και οι αμυντικογενείς  προσεγγίσεις. Ακόμα και στα εκτός έδρας ματς, που ως τώρα δεν έχουν πάει καθόλου καλά στο σκοράρισμα (ούτε ένα γκολ), η θέληση της ομάδας ήταν να βγει μπροστά, να πιέσει, να ψάξει και να μην κρυφτεί.

Προφανώς και η εκτέλεση χωλαίνει ακόμη, αλλά οι αρχές είναι εκεί και αυτό που απομένει είναι να εκφραστούν σωστά στον αγωνιστικό χώρο. Όπως έχει συμβεί στα δύο ως τώραματς στη Λεωφόρο (9 γκολ στο ενεργητικό των «πρασίνων»).

Αφού υπάρχει το βασικό, ήτοι το ύφος, απομένει το δεύτερο και εξίσου σημαντικό. Τα πρόσωπα που θα θέσουν σε εφαρμογή το πλάνο. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Γιοβάνοβιτς περιμένει πώς και πώς την ευλογημένη εκείνη στιγμή που το ιατρικό τιμ θα ανάψει πράσινο φως για την επάνοδο του Μπαρτ Σένκεφελντ.

Ο Ολλανδός στόπερ είναι ικανός να δέσει όλη την άμυνα, να εμπνεύσει, να προσφέρει ασφάλεια. Όσον αφορά τα χαφ, ο Αλεξανδρόπουλος κέρδισε τη θέση του ως βασικός μετά τα πρώτα ματς που είδε από τον πάγκο. Με την ενέργεια και τη διάθεσή του δείχνει πια πως αποτελεί 11αδάτη επιλογή.

Μέσα σε όλα, ο Γιοβάνοβιτς περιμένει ότι Παλάσιος (κυρίως) και Λούντκβιστ σύντομα θα «ξεκλειδώσουν», τους κάνει άλλωστε εντατικά ιδιαίτερα μαθήματα περί αυτού όπως γράφαμε χθες στο e-Sportime, ώστε να δώσουν το τόσο πολύτιμο κάτι παραπάνω μεσοεπιθετικά.

Κι όλα αυτά με τον Μπρινιόλι κάτω από τα γκολπόστ. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Διούδης έχει ξεπέσει ήδη στην λήθη – μόνο ότι στην παρούσα φάση και μετά τη σούπερ εμφάνιση του Ιταλού με τον Ολυμπιακό, έμεινε πίσω στην ιεραρχία.