Το μυστικό των σκοπευτών: Γιατί κάποτε έπιναν αλκοόλ πριν από μεγάλους αγώνες

Σε αγώνες σκοποβολής, η παραμικρή δόνηση μπορεί να σημαίνει τη διαφορά ανάμεσα στο κέντρο του στόχου και την αποτυχία. Για χρόνια, αρκετοί σκοπευτές πίστευαν πως είχαν βρει τη λύση σε ένα μικρό ποτήρι αλκοόλ πριν τον αγώνα.

Μια γουλιά κονιάκ ή ουίσκι δεν ήταν για χαλάρωση. Ήταν τακτική. Οι σκοπευτές έλεγαν πως έτσι έκοβαν τους γρήγορους παλμούς, ηρεμούσαν τα χέρια και έβρισκαν την ψυχραιμία που χρειαζόταν για να στοχεύσουν με απόλυτη ακρίβεια. Το αλκοόλ, σε πολύ μικρή ποσότητα, μειώνει τους καρδιακούς παλμούς και περιορίζει τα μικροτινάγματα των μυών.

Η πρακτική αυτή δεν ήταν μυστική. Στις δεκαετίες του ’60 και του ’70, συζητιόταν ανοιχτά στους χώρους της σκοποβολής. Κάποιοι αθλητές θεωρούσαν αυτονόητο πως “ένα σφηνάκι” πριν από τον αγώνα βοηθά στη συγκέντρωση. Άλλοι το έβλεπαν σαν μέρος της προετοιμασίας, όπως η αναπνοή ή οι διατάσεις.

Οι πρώτες μελέτες επιβεβαίωσαν ότι το αλκοόλ όντως μειώνει το άγχος και τα ακούσια τινάγματα των δακτύλων. Όμως ταυτόχρονα, επηρεάζει την κρίση και την αίσθηση του χρόνου. Σε έναν αγώνα που μετρά κάθε δέκατο του δευτερολέπτου, αυτή η μικρή καθυστέρηση μπορούσε να γίνει καθοριστική.

Με τα χρόνια, οι διεθνείς ομοσπονδίες άρχισαν να βλέπουν την πρακτική αυτή ως μορφή ντόπινγκ. Το αλκοόλ, αν και κοινωνικά αποδεκτό, θεωρήθηκε πλέον ουσία που μπορεί να βελτιώσει προσωρινά την απόδοση. Έτσι, η Παγκόσμια Υπηρεσία Αντιντόπινγκ (WADA) και η Διεθνής Ομοσπονδία Σκοποβολής (ISSF) αποφάσισαν να το απαγορεύσουν.

Σήμερα, οι αθλητές υποβάλλονται σε ελέγχους όχι μόνο για διεγερτικά ή ναρκωτικά αλλά και για αλκοόλ. Στην πράξη, το αλκοόλ θεωρείται “ενισχυτικό ακρίβειας”, κάτι που αντιβαίνει στην αρχή του καθαρού ανταγωνισμού.