Επικίνδυνοι προπονητές – Ασφάλεια παιδιών: Η Γωγώ Τσακογιάννη στο Sportime

Η ιστορία με τον προπονητή τάε κβον ντο στην Ηλιούπολη έχει συγκλονίσει την κοινή γνώμη. Ιδιαίτερα όσοι είναι γονείς αισθάνθηκαν ένα μούδιασμα. Και μόνο στη σκέψη ότι ένας άνθρωπος, με τον οποίο το παιδί τους περνά τόσες ώρες (δάσκαλος, γυμναστής κ.λπ.), ενδέχεται να έχει στο μυαλό του τέτοιες εγκληματικές φιλοδοξίες, το αίμα παγώνει.

Πριν από μερικές ημέρες, το Sportime είχε αναφερθεί σε μία διαφορετική, κι όμως παράλληλη, πτυχή του ζητήματος. Ο 43χρονος, προφυλακιστέος πλέον, είχε σημαδέψει την πρώην σύζυγό του με κυνηγετική καραμπίνα, προτού απειλήσει ότι θα αυτοκτονήσει. Ένα από τα πολλά, πιθανώς το πιο σοβαρό, περιστατικά με αρνητικό πρωταγωνιστή εκείνον.

Κι, όμως, αυτός ο τύπος εξακολουθούσε, εν γνώσει της αστυνομίας για το προαναφερθέν συμβάν, να συνυπάρχει καθημερινά με μαθητές της σχολής του, πολλοί εκ των οποίων ήταν μικρά παιδιά. Ανεξαρτήτως αν αποδειχθεί ή όχι η αθωότητά του.

Η Γωγώ Τσακογιάννη, άνθρωπος με πλούσια και πολυετή κοινωνική δράση στην ευρύτερη περιοχή, παίρνει τον λόγο. Γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις, έχει άποψη, ευαισθητοποιείται και επιστρατεύεται για το κοινό καλό, όπως μαρτυρά η ιστοσελίδα της magapo.gr ή η ομάδα «Οι Ηλιουπολίτισσες» στο Facebook.

Ιδού η συνέντευξή της στο Sportime:

-Καταρχάς, ήθελα να ρωτήσω αν είχατε κάποια ενημέρωση για τον κατηγορούμενο πριν από τις καταγγελίες; Διαβάσαμε ότι είχε απειλήσει την πρώην σύζυγό του με κυνηγετική καραμπίνα.

«Προσωπικά δεν τον γνώριζα, πληροφορήθηκα από τον Τύπο τα γεγονότα. Η πρώην σύζυγός του ήταν το πρώτο επίσημο θύμα του και δυστυχώς κανείς δεν πήρε σοβαρά την επικίνδυνη συμπεριφορά του, με αποτέλεσμα να συνεχίσει ακάθεκτος και να φτάσουμε μέχρι τους βιασμούς των ανηλίκων».

-Σήμερα καλείσαι να πάρεις θέση περί σοβαρότατων κατηγοριών για περιστατικά εις βάρος ανηλίκων, όμως, αν κρίνεις από την παραπάνω ερώτηση, η πιθανότητα γυναικοκτονίας δεν ήταν ιδιαίτερα μικρή. Ρωτώ γιατί γνωρίζω πόσο πολύ στέκεσαι στο πλευρό των γυναικών.

«Ήταν ένας βίαιος άνθρωπος και είχε φτάσει πολύ κοντά στο να θρηνήσουμε εξ αιτίας του για μια ακόμα γυναικοκτονία, η οποία ευτυχώς απεφεύχθη. Είμαι εξαιρετικά ευαίσθητη στην κακοποίηση γυναικών και πολύ περισσότερο στη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών. Απορώ πώς η ομοσπονδία τάε κβον ντο αλλά και τα αθλητικά σωματεία δεν έλαβαν σοβαρά υπόψη τους εξ αρχής τη σχεδόν θανάσιμη επιθετικότητα που έδειξε στην πρώην σύζυγό του. Ομάδα αστυνομικών τον αφόπλισε και κυριολεκτικά φυγάδευσε τη γυναίκα. Άρα θα έπρεπε από τότε να τον είχε εξετάσει ένας ψυχίατρος και να είχε αποφανθεί αν ήταν σε θέση να έρχεται σε επαφή με παιδιά και να διδάσκει μια πλήρη πολεμική τέχνη».

-Στην πολυετή και πλούσια κοινωνική σου δράση, σου έχει εκμυστηρευτεί ποτέ κάποια ανήλικη (ή και ανήλικος) κάποιο από τα περιστατικά για τα οποία κατηγορείται ο 43χρονος;

«Δυστυχώς όχι και δεν υπήρχε περίπτωση να το αφήσω έτσι. Λέω ‘δυστυχώς’ με την έννοια ότι μπορεί να υπάρχει και να μην έχει βρει το θάρρος να το εκμυστηρευτεί. Ακόμα στην κοινωνία που ζούμε, ντρέπεται το θύμα και όχι ο θύτης. Ο θύτης έχει απύθμενο θράσος. Δυστυχώς γερνάμε μέχρις ότου τολμήσουμε να παραδεχτούμε μια σεξουαλική κακοποίηση. Βεβαίως και μου έχουν εκμυστηρευθεί φίλες μου δικές τους περιπτώσεις. Κι εγώ η ίδια έφτασα πολύ κοντά στο να κακοποιηθώ από άτομο γνωστό στην οικογένειά μου υπεράνω πάσης υποψίας, όταν ήμουν 9 χρονών. Δεν ανέχομαι να ακούω ‘γιατί το θυμήθηκε τώρα;’. Είναι ύβρις στο θύμα κι έμμεση δικαίωση του θύτη».

-Έπειτα από ένα τόσο σοβαρό περιστατικό (απειλή πρώην συζύγου με όπλο), θεωρείς ότι είναι φρόνιμο ένας τέτοιος άνθρωπος να εξακολουθεί να έχει τόσο κοντινή επαφή με παιδιά και εφήβους;

«Ό,τι ήταν να κάνει, δυστυχώς το έκανε και δεν προστάτεψε κανείς τα θύματά του, κάτι που θα μπορούσε να έχει γίνει. Όπως είπαμε μετά το περιστατικό με την πρώην σύζυγό του θα έπρεπε να του έχει απαγορευτεί  η ενασχόλησή του ως δασκάλου με παιδιά και εφήβους. Τα παιδιά εντυπωσιάζονται πάντοτε από τον «δυνατό», από τον δάσκαλο. Πολλές φορές τον βλέπουν, όχι μόνο με θαυμασμό αλλά και με δέος. Είναι πολύ εύκολο να χειριστείς παιδιά κι εφήβους και να τους εξαπατήσεις. Ο ίδιος για μένα είναι βιαστής σωμάτων και ψυχών και απ’ όσα αποκαλύπτονται μάθαμε πως χρησιμοποιούσε όλα τα μέσα χειραγώγησης, έτσι ώστε να αποτρέψει τα θύματά του από το να αντιδράσουν, ακόμη και να τον καταγγείλουν. Έφτασε στο σημείο να απειλεί πως θα αυτοκτονούσε, αν αποκάλυπταν κάτι».

-Πιστεύεις ότι υπάρχει κάποιος ρεαλιστικός τρόπος για να προστατεύονται τα παιδιά και οι έφηβοι από δασκάλους, προπονητές κ.λπ. που έχουν συμπεριφορές ανάλογες με εκείνες που κατηγορείται ο προπονητής τάε κβον ντο στην Ηλιούπολη; Αν ναι, ποιος θα μπορούσε να είναι αυτός;

«Θα έπρεπε να παρακολουθούνται και να αξιολογούνται από ψυχολόγους όλοι όσοι έρχονται σε επαφή με παιδιά κι εφήβους. Στα σχολεία θα έπρεπε να υπάρχουν ψυχολόγοι και να ενταχθεί στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα διδασκαλίας, έστω μια ώρα ενημερωτική σχετικά με την κακοποίηση, ενδοοικογενειακή βία, σεξουαλική παρενόχληση και όχι μόνο. Να απενοχοποιηθούν τα παιδιά-θύματα. Να νοιώσουν πως υπάρχει τρόπος να γλυτώσουν, μιλώντας για αυτό που τους συμβαίνει. Να ενημερωθούν όλα τα παιδιά πώς μπορούν να προφυλαχθούν, αλλά και πως σε καμία περίπτωση δεν φταίνε. Η ενημέρωση είναι το πρώτο βήμα και ο φόβος και τρόμος των επίδοξων βιαστών. Έχουμε πολύ δρόμο να κάνουμε κι έχουμε αργήσει».

-Θα υπάρξει κάποια προσπάθεια από μεριάς σου και του κοινωνικού σου περίγυρου περί ψυχολογικής υποστήριξης των κοριτσιών που προέβησαν σε αυτές τις καταγγελίες, αν τελικώς αποδειχθεί η ενοχή του 43χρονου;

«Η ομάδα μας σήμερα αριθμεί 13.000 περίπου γυναίκες που αντιστοιχούν σε ανάλογο αριθμό οικογενειών. Ξεκάθαρα τοποθετηθήκαμε απέναντι σε ό,τι απειλεί τα παιδιά μας. Είμαστε εναντίον του «θύτη» και σε καμία περίπτωση των οικείων του που και αυτοί υποφέρουν εξ αιτίας του. Προτεραιότητά μας όμως είναι τα θύματα και με όποιον τρόπο μπορούμε είμαστε μαζί τους με σεβασμό και εχεμύθεια. Η δίκαιη οργή μας πρέπει να μετουσιωθεί σε πραγματικό αγώνα για όλα τα παιδιά.

Ο παιδοβιαστής να τιμωρηθεί παραδειγματικά, αλλά το κύριο είναι η σωτήρια οργανωμένη παρέμβασή μας στην ψυχή των παιδιών-θυμάτων τέτοιων αποτρόπαιων πράξεων βίας. Ας θυμηθούμε τον στίχο «Αν σωθεί το παιδί…» και ας αναλάβουμε όλοι το μερτικό της ευθύνης μας. Πρώτα η οργανωμένη κοινωνία που προς το παρόν θεωρεί την πρόνοια οικονομικό κόστος και μετά εμείς οι συνειδητοποιημένοι πολίτες. Να παρέμβουμε δυναμικά πιέζοντας προς την κατεύθυνση της επιστημονικής παρέμβασης της κοινωνίας. Δεν θα υποκαταστήσουμε εμείς την πολιτεία. Θα την πιέσουμε όμως ασφυκτικά, όσο μπορούμε!»