Μπάγερν Μονάχου: Από την Ισπανία με αγάπη

Μέχρι την έλευση των 10s η ισπανική ποδοσφαιρική αγορά αποτελούσε «απαγορευμένο» τόπο για την Μπάγερν Μονάχου. Οι βαυαροί προτιμούσαν εγχώρια ταλέντα ή κατευθύνονταν προς τις χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης (Κάτω Χώρες, Γαλλία, χώρες της Σκανδιναβίας) προκειμένου να δομίσουν το ρόστερ τους.

Πλέον όμως, τα πράγματα έχουν αλλάξει. H Μπάγερν δεν είχε φέρει κανέναν Ισπανό ποδοσφαιριστή μέχρι να συμπληρώσει 112 χρόνια ζωής. Από το 2012 και έπειτα όμως, επέλεξε 6 διεθνείς παίκτες και έναν προπονητή από την Ιβηρική Χερσόνησο!

Τελευταίος στη λίστα της «φούρια ρόχα» ο 24χρονος δεξιός μπακ της Ρεάλ Μαδρίτης, Άλβαρο Οντριοθόλα. Ο νεαρός οπισθοφύλακας ήρθε στο Μόναχο ως δανεικός και με σκοπό να απελευθερώσει τον Γιόσουα Κίμιχ. Ο Γερμανός έχει αποκτήσει πιο δημιουργικά καθήκοντα στη δεξιά πτέρυγα και χρειάζεται κάποιον πίσω του για να αποδώσει αυτά που περιμένουν όλοι στο κλαμπ.

Ο Βάσκος θα πάρει την ευκαιρία του από τον Χάνσι Φλικ και ο καιρός θα δείξει αν θα παραμείνει στη Γερμανία και μετά το καλοκαίρι. Σε κάθε περίπτωση όμως, ο Οντριοθόλα αποτέλεσε αφορμή για ένα άκρως ισπανικό flash-back.

Το sportime.gr σας θυμίζει τους παίκτες και τον προπονητή που ήρθαν από την Ισπανία με… αγάπη και άφησαν το δικό τους στίγμα στην Μπάγερν. Κάποιοι τα κατάφεραν και με το παραπάνω, άλλοι το πάλεψαν χωρίς αποτέλεσμα και ορισμένοι είχαν έναν εντελώς παθητικό ρόλο στο βαυαρικό ρόστερ.

Μπάγερν Μονάχου: Πεπ Γκουαρντιόλα (2013-2016)

Ο άνθρωπος που έδειξε και μια άλλη ποδοσφαιρική πλευρά στη διοίκηση της Μπάγερν Μονάχου. Ο Πεπ Γκουαρντιόλα προσγειώθηκε στην πρωτεύουσα της Βαυαρίας το 2013 και ανεξαρτήτως τίτλων, έδωσε τη δική του ταυτότητα στο ποδοσφαιρικό στιλ των Γερμανών. Στις τρεις σεζόν που παρέμεινε στο «Allianz Arena», ο Καταλανός δημιούργησε μια ομάδα που πέρα από σεβασμό προκαλούσε φόβο σαρώνοντας τους τίτλους εντός συνόρων, ενώ φλέρταρε ασύστολα με το Champions League. Παρά το γεγονός όμως ότι έφτασε σε τρεις σερί ημιτελικούς, δεν κατόρθωσε να ξεπεράσει τον ήδη υψηλό πήχη που είχε θέσει ο Γιουπ Χάινκες το 2013, στο «Wembley».

Το σίγουρο είναι ότι η παρουσία, η φιλοσοφία και οι απόψεις του έκαναν πιο ελαστική την σχεδόν δογματική πολιτική των Βαυαρών για τις μεταγραφές.

Χάβι Μαρτίνεθ (2012- σήμερα)

Μπορεί να υπερηφανεύεται πως είναι ο μοναδικός Ισπανός που έχει κατακτήσει Champions League με τη φανέλα της Μπάγερν. Η εκπληκτική σεζόν που πραγματοποίησε με την Μπιλμπάο την περίοδο 2011-2012, όπου έφτασε στον τελικό του Europa League, έπεισε τους Γερμανούς ώστε να τον φέρουν στο Μόναχο. Εν αρχή υπήρξε η σκιά του Μπάστιαν Σβάινσταϊγκερ, εν συνεχεία εκείνη του Τσάμπι Αλόνσο και κάπως έτσι η πρώτη του πενταετία στον σύλλογο δεν του άφησε πολλά περιθώρια εξέλιξης.

Σήμερα, αποτελεί τον βασικό αμυντικό χαφ της ομάδας, ο οποίος έχει παίξει μέχρι και στόπερ λόγω των πολλών τραυματισμών της τελευταίας διετίας. Δεν είναι ο καλύτερος μέσος που πέρασε ποτέ από τη Βαυαρία, αλλά δεδομένα αποτελεί πιστός «στρατιώτης», έτοιμος να βοηθήσει τους συμπαίκτες του. Και αυτό του αναγνωρίζεται στο έπακρο.

Τσάμπι Αλόνσο (2014-2017)

Κατά πάσα πιθανότητα ο πιο εμβληματικός Ισπανός ποδοσφαιριστής που φόρεσε την φανέλα της Μπάγερν. Ο Τσάμπι Αλόνσο έμεινε μια τριετία στο Μόναχο και αγαπήθηκε όσο λίγοι. Ο θρυλικός Βάσκος ήρθε… χορτάτος από τίτλους με Εθνική Ισπανίας και Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να δείξει την κλάση του στη μεσαία γραμμή. Οι συγκυρίες του στέρησαν ένα Champions League με τους Βαυαρούς, καθώς μαζί με τον «Σβάινι» αποτέλεσαν ένα από τα κορυφαία δίδυμα στον άξονα τα τελευταία δέκα χρόνια στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.

Μπάγερν Μονάχου: Τιάγκο Αλκάνταρα (2013- σήμερα)

Το αγαπημένο παιδί του Γκουαρντιόλα, ο οποίος τον έφερε από την Μπαρτσελόνα με στόχο να δημιουργήσει τον απόλυτο μαέστρο στην Μπάγερν. Ένα φιλόδοξο εγχείρημα, το οποίο παρά τις αρκετές δυνατότητες του Τιάγκο Αλκάνταρα δεν πέτυχε. Με ισχυρά «φτερά» (Ρόμπεν-Ριμπερί) και ήδη δημιουργικό κέντρο (Αλόνσο, Σβάινσταϊγκερ), χώρος για να ξεδιπλώσει το ταλέντο του, ο πολιτογραφημένος Ισπανός ουσιαστικά δεν υπήρχε. Τραυματισμοί και έντονα ντεφορμαρίσματα είναι οι κύριοι λόγοι που ο 28χρονος ίσως να μην συνεχίσει την καριέρα του στη Μπάγερν μετά το καλοκαίρι.

Xουάν Μπερνάτ (2014-2018)

Στα τέσσερα ολόκληρα χρόνια στο Μόναχο, ο Χουάν Μπερνάτ έπεσε θύμα της υψηλής ποιότητας των μπακ που διέθετε τότε η Μπάγερν. Λαμ, Αλάμπα και Ραφίνια ήταν πάντοτε ένα βήμα μπροστά από τον Βάσκο, ο οποίος περιορίστηκε σε εμφανίσεις στο Κύπελλο και στη Bundesliga. Ακόμα κι όταν αποσύρθηκε ο Λαμ και «βάρυνε» ο Ραφίνια, ο Μπερνάτ «θυσιάστηκε» για να πάρει παιχνίδια και να εξελιχθεί ο Κίμιχ. Γι’αυτό και το 2018 αποφάσισε να υπογράψει στην Παρί, ώστε να παίζει περισσότερο.

Πέπε Ρέινα (2014-2015)

Ο… περαστικός της παρέας, Πέπε Ρέινα, έκανε τη χειρότερη επιλογή για την καριέρα του, στη χειρότερη δυνατή στιγμή. Ο Μάνουελ Νόιερ ήταν στα πολύ πάνω του και δεν έχανε ούτε με… αίτηση την θέση κάτω από τα δοκάρια. Γι’αυτό και οι 3 συμμετοχές που έκανε ο Ρέινα αποτελούν «παράσημο». Βλέποντας αυτή την κατάσταση, ο πρώην γκολκίπερ της Λίβερπουλ ενήργησε σχετικά γρήγορα και έφυγε από το Μόναχο με προορισμό Νάπολι, όπου και καθιερώθηκε