SPECIALS

Μπάγερν Μονάχου στο Champions League: Δέκα τελικοί… mia san mia

Η κυριαρχία στα 70s, οι μεγάλες απογοητεύσεις και τα επεισοδιακά φινάλε που έχουν γίνει σήμα κατατεθέν των Βαυαρών
Μπάγερν Μονάχου στο Champions League: Δέκα τελικοί… mia san mia

Η φανέλα της, μια από τις πέντε μεγαλύτερες της Ευρώπης. Η Μπάγερν Μονάχου έχει συνδέσει το όνομά της με τρόπαια και επιτυχίες, ενώ κατέχει περίοπτη θέση στο «χρυσό» κάδρο του Champions League.

Οι Βαυαροί θα βρεθούν για εντέκατη φορά στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Αναμφισβήτητα ένα ιστορικό επίτευγμα, μιας και οι μόνες ομάδες που έχουν φτάσει σε διψήφιο αριθμό τελικών μέχρι στιγμής είναι η Ρεάλ Μαδρίτης (16) και Μίλαν (11).

Απέναντι στην Παρί Σεν Ζερμέν, η ομάδα του Χάνσι Φλικ έχει μια λαμπρή ευκαιρία να φτάσει στην έκτη κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου. Μπορεί εξάλλου να είναι σύνηθες φαινόμενο η Μπάγερν να φτάνει μέχρι το τέλος του δρόμου, αλλά η επικράτηση στο έσχατο ματς δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση.

Ενισχυμένες* αποδόσεις στο Champions & Europa League
*Ισχύουν όροι και προϋποθέσεις +21

Μάλιστα, οι Γερμανοί έχουν βιώσει ορισμένες από τις πιο επώδυνες στιγμές στην ιστορία του θεσμού. Θύματα ανατροπών πέρα από κάθε φαντασία, ήττα μέσα στο «σπίτι» τους και υπόκλιση σε αουτσάιντερ είναι μερικές από τις επώδυνες συνθήκες που τους στέρησαν αρκετά κύπελλα πρωταθλητριών και μετέπειτα Champions League.

Το sportime.gr λοιπόν, κάνει μια βουτιά στο παρελθόν και σας παρουσιάζει τους δέκα προηγούμενους τελικούς με άρωμα… mia san mia.

Μπάγερν Μονάχου: Η αυτοκρατορία του Kaiser

Η πρώτη παρουσία σε τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών ήταν και η πιο εμβληματική για την Μπάγενρ Μονάχου. Μάλιστα αποτέλεσε το έναυσμα για μια τριετή κυριαρχία με κύρια πρόσωπα τον «Kaiser», Φραντς Μπεκενμπάουερ και τον Γκερντ Μίλερ. Η πρώτη κατάκτηση (1974) ήρθε με περιπετειώδη τρόπο, καθώς οι Βαυαροί χρειάστηκαν δύο αγώνες για να κάμψουν την αντίσταση της Ατλέτικο Μαδρίτης (1-1, 4-0).

Ωστόσο οι δύο επόμενοι τελικοί επισφράγησαν την ποδοσφαιρική αυτοκρατορία των Γερμανών στα mid 70s. Σεντ Ετιέν (1975) και Λιντς (1976) υποκλίθηκαν στο κλαμπ του Μονάχου, το οποίο δημιούργησε τη δική του δυναστεία στη διοργάνωση.

Η περίοδος ανομβρίας

Παρόλα αυτά, μέχρι την αυγή της νέας χιλιετίας, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν με τον ίδιο νικηφόρο ρυθμό. Η μοίρα χτύπησε την Μπάγερν Μονάχου προκαλώντας στους οπαδούς της… εφιάλτες. Και τι δεν υπέστη ο γερμανικός σύλλογος. Μια περίοδος ξηρασίας που άρχισε με την ήττα-σοκ στο Ρότερνταμ από την Άστον Βίλα το 1982.

Τα χειρότερα μάλιστα δεν είχαν έρθει. Πέντε χρόνια αργότερα, η Βιέννη αποτέλεσε έναν ακόμα τόπο ποδοσφαιρικού μαρτυρίου. Παρότι η αρμάδα του Ούντο Λάτεκ (Ματέους, Ρουμενίγκε, Μπρέμε, Χένες) βρέθηκε να προηγείται κόντρα στην Πόρτο, οι Πορτογάλοι ήταν εκείνοι που χαμογέλασαν τελευταίοι.

Ο νυν προπονητής της Μπάγερν, Χάνσι Φλικ, έμελλε να κοιτάζει αποσβολωμένος από τον πάγκο (είχε αγωνιστεί για 82 λεπτά) τον Πάολο Φούτρε να σηκώνει το τρόπαιο, αφού προηγουμένος οι Μαντζέρ και Ζουαρί είχαν πραγματοποιήσει μια από τις πιο επικές ανατροπές στη μέχρι τότε ιστορία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (2-1).

Το μεγαλύτερο σοκ όμως, ήρθε το 1999, στη Βαρκελώνη. Ένας τίτλος που ακόμα και σήμερα αν ρωτήσει κανείς τους πρωταγωνιστές εκείνου του ματς, δεν μπορούν να δώσουν σαφή απάντηση για το τι συνέβη και γλύστρισε μέσα από τα χέρια τους. Τα 120 δευτερόλεπτα ήταν ικανός χρόνος για να «γράψει» την πιο λαμπρή στιγμή στην ιστορική διαδρομή της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η οποία με τα «μωρά» του Φέργκιουσον έφτασε στο δεύτερο Champions League.

Νέα χιλιετία, ανάμεικτα συναισθήματα

Με τις μνήμες του «Καμπ Νόου» ακόμα νωπές, η Μπάγερν Μονάχου, ανανεωμένη πια, πήρε το αίμα της πίσω δύο σεζόν μετά (2001). Στο «Σαν Σίρο», σε μια τιτανομαχία με τον Σαντιάγο Κανιθάρες, ο θρυλικός Όλιβερ Καν απέδειξε γιατί είναι ένας εκ των κορυφαίων γκολκίπερ στα χρονικά του αθλήματος. Ο Γερμανός απέκρουσε τρία πέναλτι και χάρισε στην ομάδα του Ότματ Χίτσφελντ το τέταρτο κύπελλο με τα μεγάλα αυτιά, ύστερα από 25 χρόνια.

Η νέα χιλιετία προκάλεσε ανάμεικτα συναισθήματα στους Βαυαρούς. Κι αυτό γιατί πέρα από χαρές βίωσαν και απογοητεύσεις. Μια από αυτές ήταν στον τελικό της Μαδρίτης το 2010, όπου λύγισαν απέναντι στην Ιντερ του Ζοζέ Μουρίνιο (2-0), χωρίς μάλιστα να μπορέσουν να αντιδράσουν σε κάποιο σημείο του παιχνιδιού.

Ο Φαν Χάλ έφυγε, ο Χάινκες ήρθε, αλλά το τρόπαιο δεν ήρθε με την πρώτη προσπάθεια. Το 2012, οι συνθήκες ήταν ιδανικές για κατάκτηση του Champions League. Οι οικοδεσπότες Βαυαροί ήταν εκπληκτικά φορμαρισμένοι, ο κύκλος Γκουαρντιόλα στην Μπαρτσελόνα είχε κλείσει και η Τσέλσι έμοιαζε να έχει ξεμείνει από… υπερβάσεις.

Ωστόσο, ο Ντιντιέ Ντρογκμπά, η κακή βραδιά του Ρόμπεν (έχασε πέναλτι στην παράταση) και ο Πετρ Τσεχ συνέθεσαν ένα ψηφιδωτό που έγειρε την πλάστιγγα στους «μπλε» του Λονδίνου. Ένα βράδυ βγαλμένο από τα χειρότερους εφιάλτες για τους Γερμανούς που έβλεπαν ξαπλωμένοι στο χορτάρι τους Βρετανούς να πανηγυρίζουν σαν μικρά παιδιά μέσα στο «Allianz Arena».

Η εξιλέωση του Ολλανδού εξτρέμ δεν άργησε να έρθει. Με δικό του… buzzer beater στον γερμανικό εμφύλιο με την Ντόρτμουντ, στο «Γουέμπλεϊ», έδωσε στην Μπάγερν το πέμπτο τρόπαιο ξεγράφοντας τον χαρακτηρισμό «loser» που του είχε αποδοθεί από τους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους.

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Η Νάρα… ντοπάρει τον Ικάρντι ενόψει τελικού: «Σε περιμένω» (pics)

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ SPORTIME ONLINE

Διαβάσατε το άρθρο με τίτλο «Μπάγερν Μονάχου στο Champions League: Δέκα τελικοί… mia san mia», όπου αναφέρθηκαν τα παρακάτω #tags (ετικέτες). Για σχετικά άρθρα επιλέξτε #tag.
Post on Facebook Post on X (Twitter) Post on LinkEdin Send this post with WhatsApp Send this post with Viber E-mail Post
Εγγραφείτε στα Σελίδα του του Sportime στην πλατφόρμα των Google news για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
Σπύρος Γιαννόπουλος

H μανία για καταγραφή και περιγραφή των γεγονότων στον κόσμο του αθλητισμού με οδήγησε αρχικά στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου και στη συνέχεια στο Pompeu Fabra της Βαρκελώνης για εξειδίκευση στην αθλητική δημοσιογραφία. Τα πρώτα επαγγελματικά βήματα για λογαριασμό της Mundo Deportivo και της Groupo MediaPro, ενώ το 2017 οι δρόμοι μου συναντήθηκαν με την εφημερίδα Sportime και από το 2018 το sportime.gr. Η διεθνής αθλητική ειδησεογραφία και οι παντός καιρού συνεντεύξεις είναι το πάθος μου, ενώ το ρεπορτάζ του ελληνικού ποδοσφαίρου το guilty pleasure μου.