SPECIALS

Football Legends: «Αυλαία» στην ομάδα της καρδιάς τους

Με αφορμή τον «Τζίτζι» Μπουφόν, το sportime.gr θυμάται ποδοσφαιρικούς θρύλους που επέστρεψαν στον αγαπημένο τους σύλλογο για τον τελευταίο ποδοσφαιρικό «χορό»
Football Legends: «Αυλαία» στην ομάδα της καρδιάς τους

Εκατοντάδες ματς με την ίδια φανέλα,  χιλιάδες αναμνήσεις, αμέτρητα συναισθήματα! Η χαρά του να αγωνίζεται κάποιος στην αγαπημένη του ομάδα είναι από τα λίγα πράγματα που θα παραμείνουν για πάντα ανεκτίμητα στον «βασιλιά των σπορ».  Πόσω μάλλον εκείνη της επιστροφής λίγο πριν πέσει οριστικά η ποδοσφαιρική «αυλαία».

Κάτι που γνωρίζει πολύ καλά και ο Τζανλουίτζι Μπουφόν, ο οποίος, έστω και την ύστατη στιγμή κατάλαβε το λάθος που διέπραξε το καλοκαίρι του 2018 αφήνοντας τη Γιουβέντους για τα μάτια της Παρί σεν Ζερμέν. Ο «Τζίτζι» επέστρεψε στη «μεγάλη κυρία» και θα κλείσει την ένδοξη 24ετή σταδιοδρομία του στον σύλλογο της καρδιάς του.

Ωστόσο, ο 41χρονος πορτιέρε δεν είναι ο πρώτος που γυρίζει στο ποδοσφαιρικό του λιμάνι, ύστερα από περίοδο περιπλάνησης.  Πριν από τον Μπουφόν, υπήρξαν αρκετοί θρύλοι του αθλήματος που έπραξαν το ίδιο και κρέμασαν (ή έφτασαν κοντά στο να το κάνουν) τα παπούτσια τους στα αποδυτήρια που τους σημάδεψαν ως παίκτες.

Τιερί Ανρί – Άρσεναλ

Ένα από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η εμβληματική φιγούρα της Άρσεναλ . Ο Τιερί Ανρί, ύστερα από 8 χρόνια και πάνω από 200 γκολ με τους «κανονιέρηδες», αποφάσησε να αφήσει το 2007 το Λονδίνο και να μεταγραφεί στην Μπαρτσελόνα. Παρόλα αυτά, λίγο καιρό πριν αποσυρθεί, ο «Τιτί» δεν άντεξε μακριά από τους «gunners» και επέστρεψε, έστω και ως δανεικός, από τους New York Red Bulls, για ένα σύντομο διάστημα δύο μηνών, το 2012.

Ένας επίλογος που στο χορτάρι δόθηκε επί της ουσίας με ένα τέρμα απέναντι στη Λιντς στο FA Cup:

Ντιντιέ Ντρογκμπά – Τσέλσι

Ένας ακόμα στράικερ που γύρισε στα παλιά του λημέρια ήταν και ο Ντιντιέ Ντρογκμπά. Ο Ιβοριανός μύθος δεν έμεινε για πολύ εκτός «Στάμφορντ Μπριτζ». Ύστερα από παρουσία στην Κίνα, αλλά και τη Γαλατάσαραϊ, ο θυριώδης φορ επέστρεψε με τις παραινέσεις του Ζοζέ Μουρίνιο το 2014. Εκείνη τη σεζόν οι «μπλε» στέφθηκαν πρωταθλητές και ο Αφρικανός έφτασε τις 350 συμμετοχές με το κλαμπ, σκοράροντας τότε 7 γκολ σε 40 ματς. Η «αυλαία» έπεσε με τίτλο στο Λονδίνο, ακόμα κι αν το οριστικό ειπώθηκε δύο χρόνια μετά, από άλλη Ήπειρο και τη φανέλα των Phoenix Rising, το 2018.

Ο Ντιντιέ Ντρογκμπά επέστρεψε για το 2014 στους “μπλε” αφότου τον έπεισε ο Ζοζέ Μουρίνιο

Κάρλος Τέβες – Μπόκα Τζούνιορς

Στην Ευρώπη έβγαλε τον καλύτερο ποδοσφαιρικό του εαυτό (Γουέστ Χαμ, Μαν. Σίτι, Μαν Γιουνάιτεντ, Γιουβέντους). Όμως η καρδιά του «Καρλίτο» ήταν και είναι βαμμένη στα χρώματα της Μπόκα Τζούνιορς, στην οποία και γύρισε σε δύο… δόσεις. Η πρώτη το 2015, έπειτα από εξαιρετική σεζόν με τη Γιουβέντους, την οποία οδήγησε στον τελικό του Βερολίνου κόντρα στην Μπαρτσελόνα. Όσο για τη δεύτερη, ο Τέβες ήρθε «φορτωμένος» χρυσό από την κινεζική Σανγκάι Σενχούα τον Ιανουάριο του 2018, για να κλείσει οσονούπω μια ονειρική καριέρα στο «Μπομπονέρα».

Τα πιο εντυπωσιακά γκολ στην καριέρα του «απάτσι»:

Ίαν Ρας – Λίβερπουλ

Η θρυλική μορφή της Λίβερπουλ δεν θα μπορούσε να λείπει από την συγκεκριμένη λίστα. Ο Ίαν Ρας άφησε τους «reds» το 1987 για μια νέα περιπέτεια στο Τορίνο και τη Γιουβέντους, η οποία όμως δεν είχε αίσιο τέλος. Λίγους μήνες μετά επέστρεψε στο «Άνφιλντ», όπου κέρδισε τους τελευταίους τίτλους στην καριέρα του.  Χρόνια αργότερα χαρακτήρισε με τα εξής λόγια την επιλογή του να πάει για σχεδόν 9 μήνες στους «μπιανκονέρι»: «Η καλύτερη ομάδα τη χειρότερη δυνατή στιγμή. Καλύτερα να είχα πάει με τους Χιουζ και Λίνεκερ στην Μπαρτσελόνα», παραδέχτηκε.

Μαρκ Χιουζ – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Μια από τις «σημαίες» της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ύστερα από την ατυχή επιλογή της Μπαρτσελόνα και της Μπάγερν Μονάχου, επέστρεψε το 1988 στους «κόκκινους διαβόλους» του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Ο Μαρκ Χιούζ έριξε ποδοσφαιρική «αυλαία» στην αγαπημένη του ομάδα , κατακτώντας ακόμα δύο πρωταθλήματα, κύπελλα , ένα Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και ένα ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ. Επίσης, αναδείχθηκε MVP των σεζόν 1988-1989 και 1990-1991.

Η “σημαία” της Γιουνάιτεντ επέστρεψε το 1988 και ήταν σαν να μην έφυγε ποτέ από το “Ολντ Τράφορντ”

Φερνάντο Τόρες – Ατλέτικο Μαδρίτης

Ξεκίνησε στο «Βιθέντε Καλντερόν και ολοκλήρωσε την επαγγελματική του πορεία στο «Ουάντα Μετροπολιτάνο». Ο «Ελ Νίνιο», γέννημα-θρέμμα Μαδριλένος και Ατλέτικο, υπηρέτησε τους «κολτονέρος από τα 16 του. Τι κι αν έφυγε και μπήκε στις καρδιές των φιλάθλων της Λίβερπουλ; Τι κι αν κέρδισε αμέτρητους τίτλους με Εθνική Ισπανίας και Τσέλσια; Η καρδιά του χτυπούσε μόνο για τους «ροχιμπλάνκος», στους οποίους και αφιέρωσε τον τελευταίο χορό, τον περασμένο Μάιο μέσα σε αποθέωση.

Το τελευταίο χειροκρότημα και η «αυλαία» του  «Ελ Νίνιο»:

Κλαούντιο Πιζάρο – Βέρντερ Βρέμης

Ούτε μία, ούτε δύο, ούτε τρεις, αλλά τέσσερις θητείες έκανε ο αειθαλής Περουβιανός στη Βέρντερ Βρέμης (2001-2007, 2008-2012, 2015-2017, 2018-2020)! Ο 40χρονος επιθετικός, επέστρεφε συνεχώς στους «πράσινους» σαν άλλος άσωτος υιός και κάθε φορά ο αποχαιρετισμός ήταν πιο συγκινητικός από τον προηγούμενο. Πλέον, στην τελευταία σεζόν του, ο Πιζάρο θα αποθεωθεί από όλο το «Βέσερ Στάντιον» τον ερχόμενο Μάιο, όταν και θα ρίξει «αυλαία» ως ποδοσφαιριστής.

Διαβάσατε το άρθρο με τίτλο «Football Legends: «Αυλαία» στην ομάδα της καρδιάς τους», όπου αναφέρθηκαν τα παρακάτω #tags (ετικέτες). Για σχετικά άρθρα επιλέξτε #tag.
Post on Facebook Post on X (Twitter) Post on LinkEdin Send this post with WhatsApp Send this post with Viber E-mail Post
Εγγραφείτε στα Σελίδα του του Sportime στην πλατφόρμα των Google news για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
Σπύρος Γιαννόπουλος

H μανία για καταγραφή και περιγραφή των γεγονότων στον κόσμο του αθλητισμού με οδήγησε αρχικά στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου και στη συνέχεια στο Pompeu Fabra της Βαρκελώνης για εξειδίκευση στην αθλητική δημοσιογραφία. Τα πρώτα επαγγελματικά βήματα για λογαριασμό της Mundo Deportivo και της Groupo MediaPro, ενώ το 2017 οι δρόμοι μου συναντήθηκαν με την εφημερίδα Sportime και από το 2018 το sportime.gr. Η διεθνής αθλητική ειδησεογραφία και οι παντός καιρού συνεντεύξεις είναι το πάθος μου, ενώ το ρεπορτάζ του ελληνικού ποδοσφαίρου το guilty pleasure μου.