SPECIALS

Ο Σάρι θα μπορούσε να γίνει Γκουαρντιόλα, αλλά η Τσέλσι δεν είναι Σίτι

Η Τσέλσι έκανε τα αδύνατα δυνατά για να πάρει ένα προπονητή… ιδεολόγο, τίποτα όμως για να τον στηρίξει. Το ακριβώς αντίθετο δηλαδή απ’ ότι έκανε η Μάντσεστερ Σίτι με τον Γκουαρντιόλα.
Ο Σάρι θα μπορούσε να γίνει Γκουαρντιόλα, αλλά η Τσέλσι δεν είναι Σίτι

Η Τσέλσι έδειξε πως ήθελε πολύ τον Μαουρίτσιο Σάρι το περασμένο καλοκαίρι. Χρειάστηκε να περιμένει τη λύση του συμβολαίου με τη Νάπολι, να ξεκαθαρίσει η κατάσταση με τον ιδιότροπο πρόεδρό της. Τόσο ώστε ο Σάρι ανέλαβε μόλις τρεις εβδομάδες πριν τον τελικό του Community Shield, χάνοντας ουσιαστικά το σημαντικότερο μέρος της προετοιμασίας. Μπήκε σε κόπο, γιατί έκρινε πως ο Ιταλός τεχνικός τον άξιζε.

Οι άνθρωποι που παίρνουν τις αποφάσεις στη  διοίκησή των “μπλε” είχαν αφουγκραστεί το «Στάμφορντ Μπριτζ» που… βαριόταν το ποδόσφαιρο του Κόντε. Απέκτησε έτσι τον πιο διάσημο «φιλόσοφο» του ποδοσφαίρου που έκανε καριέρα εκτός αγγλικού ποδοσφαίρου.

Μόνο και μόνο για να τον απολύσει στους πρώτους επτά μήνες –όπως όλα δείχνουν πως θα συμβεί– του τριετούς συμβολαίου που τον έδεσε! Ποδοσφαιρικά ανακόλουθο, κινήσεις… νεοπλουτισμού αντίστοιχου με αυτόν που άπαντες κατηγορούν τη Μάντσεστερ Σίτι πως επιδεικνύει. Από τους δύο όμως αντιπάλους του αποψινού τελικού του League Cup, αυτή που έχει να επιδείξει στρατηγική και πλάνο είναι η «νεόπλουτη» Σίτι.

 

Η ΣΥΜΠΤΩΣΗ (;) ΓΚΟΥΑΡΝΤΙΟΛΑ – ΣΑΡΙ

Ο Πεπ Γκουαρντιόλα δήλωσε πως ποτέ δεν έχει νιώσει στην μέχρι στιγμής παρουσία του στους «πολίτες» την πίεση της απόλυσης, όπως την βιώνει ο άνθρωπος που θα βρίσκεται στον απέναντι πάγκο του «Γουέμπλεϊ». Αυτή είναι η μισή αλήθεια. Ο Καταλανός έχει την ιδιαιτερότητα να αισθάνεται… μεγαλύτερος από το κλαμπ στο οποίο δουλεύει κι αυτό αποδεικνύεται από τον τρόπο που η Σίτι προετοίμασε το έδαφος ώστε να τον πείσει να αναλάβει την τεχνική της ηγεσία. Ακόμα κι αυτός όμως, δύο σχεδόν χρόνια πριν τον Σάρι, βρέθηκε σε παρόμοιο αδιέξοδο με εκείνον.

Τον Ιανουάριο του 2017 η Σίτι γνώριζε τη συντριβή με 4-0 στο «Γκούντισον Παρκ» από την Εβερτον. Πέμπτη ήττα στη σεζόν, που την πετούσε μάλιστα εκτός τετράδας. Ο Γκουαρντιόλα δεν είχε ασυλία από τον Τύπο και την κοινή γνώμη. Κατηγορήθηκε για ξεροκεφαλιά, για επιμονή σε ένα πλάνο που οι παίκτες δεν μπορούν να υπηρετήσουν.

Η χειρότερη στιγμή του Γκουαρντιόλα στην Αγγλία

Fast forward στον Ιανουάριο του 2019, η Τσέλσι ταπεινώθηκε με το ίδιο σκορ στο «Βαϊτάλιτι» από την Μπόρνμουθ και η μεγαλύτερη εικόνα ήταν η ίδια: πέμπτη ήττα στη σεζόν, απώλεια της θέσης στην τετράδα. Η διαφορά των δύο περιπτώσεων; 14 μήνες μετά ο Γκουαρντιόλα στεφόταν πρωταθλητής με τριψήφια συγκομιδή βαθμών, ενώ ο Σάρι ιδέα δεν έχει πού μπορεί να τον βρει το επόμενο 14μηνο!

 

Η ΤΣΕΛΣΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΙΤΙ

Η Σίτι δεν τα θυσίασε όλα στο βωμό της άμεσης επιτυχίας. Ήθελε τον Γκουαρντιόλα για συγκεκριμένους λόγους – γιατί πίστευε πως με την τεχνογνωσία του θα εγκαθιδρύσει τη δική της αυτοκρατορία. Δεν αλλάζεις λοιπόν έναν προπονητή που γνωρίζεις εκ των προτέρων πως χρειάζεται χρόνο για να αποδώσει αποτελέσματα η δουλειά του εξαιτίας μιας περιόδου ντεφορμαρίσματος στην πρώτη σεζόν. Οι «πολίτες» απείχαν παρασάγγας από την εικόνα του «τέλειου» που έχουν σήμερα. Το μακροπρόθεσμο πλάνο θριάμβευσε.

Η Τσέλσι όμως δεν έχει την υπομονή για να δείξει παρόμοια στήριξη στον Σάρι. Ο Σάρι δεν λέγεται Γκουαρντιόλα, δεν έχει τα επιτεύγματά του και η πίστη των παικτών σε εκείνον χάθηκε γρήγορα. Ξέχασαν γρήγορα πως ο Ιταλός έκανε το καλύτερο αήττητο ξεκίνημα στην Premier League, πως η Τσέλσι έκανε ένα από τα αρτιότερα παιχνίδια της σεζόν, επικρατώντας 2-0 καθολικά της Σίτι και σπάζοντάς της το δικό της αήττητο. Η κίνηση του Σάρι να προκαλέσει δημόσια τους ποδοσφαιριστές τους δεν έφερε αποτέλεσμα, τουναντίον. Αν δεν υπήρχε ο τελικός του League Cup, πιθανότατα θα είχε χάσει τη θέση του από την επομένη της ήττας – αποκλεισμού από τη Γιουνάιτεντ από το FA Cup.

Ο Αζάρ έκανε μια από τις καλύτερες φετινές του εμφανίσεις στο 2-0 επί της Σίτι

Ο ΣΑΡΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΚΟΥΑΡΝΤΙΟΛΑ

Εκτός όμως από την αποτυχημένη απόπειρα να δώσει κίνητρο, ο Σάρι έχει τις δικές τους ευθύνες για τη διαφαινόμενη αποτυχία του στο Λονδίνο. Η παροιμιώδης επιμονή του στις αλλαγές της Τσέλσι και στις επιλογές του για την ενδεκάδα, μία από τις βασικότερες. Ο Καλούμ Χάντσον Οντόι που πολιορκήθηκε από τη Μπάγερν, σπανίως παίρνει θέση βασικού, Μπάρκλεϊ και Κόβασιτς, Πέδρο και Γουίλιαν αντίστοιχα γνωρίζουν όταν βλέπουν ο ένας τον άλλο να ξεκινά ζέσταμα, πως θα σηκωθεί ο αριθμός τους για αλλαγή. Ωστόσο η Τσέλσι έκανε κακό… σκάουτινγκ αν δεν είχε παρακολουθήσει την περσινή, τελευταία του σεζόν στη Νάπολι όταν ο Σάρι ήρθε σε ρήξη με τον πρόεδρο Ντε Λαουρέντις για τη μη αξιοποίηση όλου του ρόστερ.

Η απόσταση μεταξύ στην «ξεροκεφαλιά – ιδεοληψία» ενός προπονητή και στην «φιλοσοφία» του, ορίζεται από τα αποτελέσματα. Βέβαια για να υποστηρίξει τη δική του φιλοσοφία ο Γκουαρντιόλα απέκτησε Στόουνς, Σανέ, Γκιντογάν, Μπράβο το πρώτο καλοκαίρι, ενώ το επόμενο δαπάνησε περί τα 300 εκατομμύρια ευρώ για να χτίσει την ιδανική ομάδα. Το δώρο που ζήτησε και πήρε ο Σάρι ήταν ο Ζορζίνιο, η μεγάλη δαπάνη με τον Κέπα έγινε αναγκαστικά λόγω αποχώρησης του Κουρτουά, συν τον δανεικό Κόβασιτς.

 

ΚΑΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ, ΚΑΚΟ ΦΙΝΑΛΕ

Αν η Τσέλσι δεν ήταν προετοιμασμένη –όπως αποδεικνύεται- να περιμένει τον Σάρι να χτίσει τη δική του ομάδα, τότε έκανε κακή επιλογή. Αν ο Αζάρ δεν θέλει να παίζει «ψευτοεννιάρι» και δεν ταιριάζει στον Καντέ ο ρόλος του εσωτερικού μέσου, τότε έπρεπε να γνωρίζουν οι Λονδρέζοι πως αυτός είναι ο Σάρι – έτσι παίζει. Ειρωνικό πάντως το γεγονός πως οι δυο τους έκαναν το καλύτερός τους παιχνίδι σε αυτές τις θέσεις κόντρα στη Σίτι. Γι’ αυτό και η Τσέλσι διατηρεί μια ελπίδα για τον τελικό του League Cup. Το έξτρα κίνητρο των παικτών της να παίξουν για τους εαυτούς τους κόντρα στην ομάδα που τους εξευτέλισε με έξι γκολ πριν λίγες εβδομάδες.

Η “εξάρα” την οποία μετανιώνει ο Γκουαρντιόλα λόγω της πληγωμένης περηφάνειας των Λονδρέζων

Έστω κι αν είναι ένα τρόπαιο που ο Σάρι θα το σήκωνε όπως ο Κόντε πέρυσι το FA Cup, φεύγοντας, για τη δική του και μόνο υστεροφημία. Βραχυπρόθεσμα η αλλαγή στον πάγκο θα κάνει τη διαφορά σίγουρα. Η ψυχολογία των παικτών θα αλλάξει με τον Στιβ Χόλαντ ή οποιονδήποτε άλλο. Ωστόσο με το μέλλον κανείς δεν ασχολείται. Η Τσέλσι προφανώς δεν είχε ανάγκη τον δικό της «Γκουαρντιόλα», δεν αγαπάει το κάθε «sarri-ball», την κάθε προπονητική φιλοσοφία. Αγαπάει τη νίκη και την παροδική ικανοποίηση που αυτή προσφέρει.

Διαβάσατε το άρθρο με τίτλο «Ο Σάρι θα μπορούσε να γίνει Γκουαρντιόλα, αλλά η Τσέλσι δεν είναι Σίτι», όπου αναφέρθηκαν τα παρακάτω #tags (ετικέτες). Για σχετικά άρθρα επιλέξτε #tag.
Post on Facebook Post on X (Twitter) Post on LinkEdin Send this post with WhatsApp Send this post with Viber E-mail Post
Εγγραφείτε στα Σελίδα του του Sportime στην πλατφόρμα των Google news για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
Άγγελος Ρουχωτάς

Αρθρογραφεί στο Sportime.GR και είναι συντάκτης του άρθρου αυτού.