Πανιώνιος: Ο αιμοδότης του ελληνικού ποδοσφαίρου

Πανιώνιος: «Θεσσαλονίκη μου, μεγάλη φτωχομάνα», τραγούδησε ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο οποίος όλως τυχαίως «έφυγε» σαν σήμερα (14/9) το 2001.

Σε μία παράφραση του κορυφαίου αυτού λαϊκού τραγουδιού, ο Έλληνας φίλαθλος θα μπορούσε να χαρακτηρίσει τη Νέα Σμύρνη «μεγάλη ποδοσφαιρομάνα».

Ανήμερα της 128ης επετείου από την ίδρυση του Πανιωνίου, το Sportime.gr θυμάται 10 κορυφαίους άσους που ανέδειξε και στην πορεία τον έβγαλαν ασπροπρόσωπο.

Βαγγέλης Μάντζιος, Γιώργος Τζαβέλλας, Ανδρέας Σάμαρης, Δημήτρης Σιόβας είναι μερικοί από εκείνους δεν «χώρεσαν», διότι υπερίσχυσαν κυρίως οι θρυλικοί άσοι του παρελθόντος.

Κώστας Νεστορίδης

«Και σαν τον Νεστορίδη κανένας δεν θα βγει, να λέει πως η μπάλα εκεί θα καρφωθεί», τραγουδούσε ο αείμνηστος Βαγγέλης Περπινιάδης και δεν είχε άδικο. Γεννήθηκε στη Δράμα, αλλά σε μικρή ηλικία ήρθε στην Αθήνα, όπου αρχικά έπαιζε ποδόσφαιρο σε ομάδες της Καλλιθέας. Το 1948 εντάχθηκε στον Πανιώνιο, με τη φανέλα του οποίου αγωνίστηκε μέχρι το 1955. Highlight της «κυανέρυθρης» καριέρας του υπήρξε η πορεία μέχρι τον τελικό Κυπέλλου του 1952 (ήττα σε διπλούς αγώνες από τον Ολυμπιακό. Το «κύκνειο άσμα» του, πάντως, ήταν επεισοδιακό, καθώς ο Πανιώνιος δεν έδινε την… ευχή του για να μεταγραφεί στην ΑΕΚ, με αποτέλεσμα ο παίκτης να τιμωρηθεί για δύο χρόνια από τις επίσημες διοργανώσεις.

 

Γιώργος Δέδες

Μικρασιατικής καταγωγής, γεννηθείς στο Ναύπλιο και ανιψιός του θρυλικού τερματοφύλακα Χρήστου Ρίμπα. Όταν η οικογένεια του νεαρού εξτρέμ ήρθε στην Αθήνα φόρεσε τη φανέλα του Φοίβου Ν. Κόσμου μέχρι το 1961, τη χρονιά που ο Παναγιώτης Πάλλας τον πρότεινε στον γενικό αρχηγό των «κυανέρυθρων» Θανάση Παπαθανασίου. Με τον Πανιώνιος αγωνίστηκε 13 χρόνια, το 1971 κατέκτησε το Βαλκανικό Κύπελλο και το 1970-71 αναδείχθηκε τρίτος σκόρερ στην Ευρώπη με 28 γκολ. Στις 28 Μαρτίου 1965 πέτυχε το πιο γρήγορο χατ-τρικ στην ιστορία της Α’ Εθνικής (σε 120’’ στο 7-1 του Παναιγιαλείου), ενώ στις 22 Οκτωβρίου 1969 σημείωσε 5 γκολ κατά του Ολυμπιακού Λευκωσίας στην ευρύτερη νίκη του Πανιωνίου με 8-0. Το 1974 πήρε μεταγραφή στην ΑΕΚ του Λουκά Μπάρλου.

 

Θωμάς Μαύρος

Ο αρχισκόρερ της Α’ Εθνικής με 260 γκολ. Από τα 16 του άρχισε να «φορτώνει» τα αντίπαλα δίχτυα με τη φανέλα του Πανιωνίου (πρώτη φορά πήγε στα 12 λόγω του μεγαλύτερου αδερφού του) και όταν το 1976 αποχώρησε για τη μετέπειτα θρυλική φουρνιά της ΑΕΚ του Λουκά Μπάρλου είχε ήδη 35 τέρματα σε 135 συμμετοχές στην Α’ Εθνική. Επεισοδιακό το «διαζύγιο», εξαιτίας κάποιων δηλώσεων του προέδρου Τσολακίδη, ο οποίος υποστήριξε ότι ο παίκτης πληρώνεται από δύο ομάδες. Βέβαια, ο Θωμάς Μαύρος επέστρεψε στην «πλατεία» το 1987, έλαβε μέρος στον τελικό Κυπέλλου του 1989 (ήττα από τον Παναθηναϊκό), αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ το 1990 στα 36 του και αποσύρθηκε το 1991.

 

Πανιώνιος: Νίκος Αναστόπουλος

Σκεφτείτε ότι η ομάδα χώρισε τα τσανάκια της με τον Θωμά Μαύρο το 1976 και το ίδιο καλοκαίρι απέκτησε τον Νίκο Αναστόπουλο από τον Α.Ο. Δάφνης! Σίγουρα δεν ήταν ο Πανιώνιος που «γαλούχησε» ποδοσφαιρικά τον «αλενατόρε», αλλά ήταν εκείνος που τον ανέβασε επίπεδο και… υποχρέωσε τον πρωταθλητή Ολυμπιακό να τον αποκτήσει στα 22 του το καλοκαίρι του 1980. Κατέκτησε το Κύπελλο του 1979, σκόραρε επί της Τβέντε και της Γκέτεμποργκ την ίδια χρονιά, ενώ στην Α’ Εθνική έβαλε 25 γκολ σε 117 ματς. Ο «Αναστό» επαναπατρίστηκε για λογαριασμό του νεοσμυρνιώτικου συλλόγου το 1988, μετά το αποτυχημένο πέρασμα από την Αβελίνο (11 συμ.-5 γκολ), προτού ξαναπιάσει «λιμάνι».

 

Δημήτρης Σαραβάκος

Γιος του θρυλικού άσου της ομάδας (και αείμνηστου πια) Θανάση Σαραβάκου. Πήγε μικρός και έγινε ο «μικρός» του ελληνικού ποδοσφαίρου, αλλά στην πραγματικότητα συγκαταλέγεται στο Top5 των κορυφαίων παικτών του. Το 1979 πανηγύρισε το Κύπελλο, από το 1980 άρχισε η καθιέρωση και εν συνεχεία συνέβαλε δύο φορές τα μέγιστα για την παραμονή στην Α’ Εθνική. Συγκεκριμένα, το 1983 έβαλε δύο γκολ επί του Μακεδονικού και χάρισε τη νίκη σωτηρίας στο μπαράζ (το 3-2 στο 86’), ενώ έναν χρόνο αργότερα σημείωσε ένα γκολ και ετοίμασε άλλο ένα στο αντίστοιχο μπαράζ παραμονής κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννινα (2-0). Τo ίδιο καλοκαίρι ο Παναθηναϊκός έδωσε πάνω από 50.000.000 για να τον αποκτήσει. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά…

 

Λεωνίδας Βόκολος

«Διόσκουρος» του Τάκη Φύσσα και με κοινή πορεία, αφού είχε κάνει το δρομολόγιο Νέα Σμύρνη-Παιανία λίγους μήνες νωρίτερα. Υψηλόσωμος και δυναμικός αμυντικός, ο Λεωνίδας Βόκολος άρχισε να παίρνει φανέλα βασικού στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Αναντικατάστατο στέλεχος της ομάδας που κατέκτησε το Κύπελλο του 1998, σε μία κομβική χρονιά που τον έφερε στον Παναθηναϊκό και την Εθνική ομάδα. Είχαν προηγηθεί 176 συμμετοχές πρωταθλήματος και 10 γκολ, ενώ στο Κύπελλο προσέθεσε άλλες 20 (2 γκολ). Από τους μακροβιότερους παίκτες του Πανιωνίου σε επαγγελματικό επίπεδο με 12 ετή θητεία.

 

Τάκης Φύσσας

Ο πρώτος μη επιθετικός του αφιερώματος άρχισε το ποδόσφαιρο στην ερασιτεχνική ομάδα του Πανιωνίου και το 1991 έγινε επαγγελματίας. Από το 1993 πύκνωσαν οι συμμετοχές του στο αρχικό σχήμα και το 1998 πια είχε την απαιτούμενη ωριμότητα για να συμβάλλει στην κατάκτηση του Κυπέλλου. Ο Παναθηναϊκός κινήθηκε για την απόκτηση του αριστερού μπακ τον Ιανουάριο του 1999 και έκτοτε γνώρισε ανεπανάληπτες διακρίσεις τόσο σε συλλογικό (διακρίσεις σε Champions League & Κύπελλο UEFA) όσο και σε εθνικό επίπεδο (κατάκτηση Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2004). Η θητεία σε Μπενφίκα και Χαρτς αποτελούν το κερασάκι στην τούρτα μιας σπουδαίας καριέρας που άρχισε από τη Νέα Σμύρνη.

 

Δημήτρης Ναλιτζής

Ο Δημήτρης Ναλιτζής αφίχθη στη Νέα Σμύρνη από τον Πειραιά όταν ο Πανιώνιος επανερχόταν στην Α’ Εθνική μετά την οδυνηρή εμπειρία του υποβιβασμού. Δεν άργησε να καθιερωθεί στη γραμμή κρούσης παρά το νεαρό της ηλικίας του, χωρίς ωστόσο να «ματώνει» τα αντίπαλα δίχτυα στο πρωτάθλημα. Χαρακτηρίζεται παίκτης… Κυπέλλου, αφού σε 20 συμμετοχές έβαλε 10 γκολ. Το αποκορύφωμα καταγράφηκε τη σεζόν 1997-98, όταν σημείωσε 7 τέρματα σε ισάριθμες εμφανίσεις! Το κερασάκι στην τούρτα μπήκε στο 53ο λεπτό του τελικού με τον Παναθηναϊκό το 1998, αφού αυτό το γκολ έμελλε να χαρίσει στον Πανιώνιο το δεύτερο Κύπελλο της ιστορίας τους. Εν συνεχεία, μεταξύ άλλων, έπαιξε σε ΠΑΟΚ, Ουντινέζε, Περούτζια, Σπόρτινγκ και ΑΕΚ, προτού επιστρέψει για λίγους μήνες εν έτει 2005.

 

Αλέξανδρος Τζιόλης

Με καταγωγή από την Πιερία και εφηβική θητεία στον Απόλλωνα Λιτοχώρου, ο Αλέξανδρος Τζιόλης κατηφόρισε στην Αθήνα το 2002 σε ηλικία 17 ετών. Έναν χρόνο αργότερα πάτησε το χορτάρι του «Καμπ Νόου» στον επαναληπτικό του β’ γύρου του Κυπέλλου UEFA κόντρα στην Μπαρτσελόνα (έπαιξε 18 λεπτά στην ήττα με 2-0). Ο υψηλόσωμος μέσος απέκτησε επιπλέον ευρωπαϊκές συμμετοχές προτού κλείσει τα 20, αφού έπαιξε εναντίον της Ουντινέζε, της Νιούκαστλ, της Ντιναμό Τιφλίδας και της Σοσό. Το καλοκαίρι του 2005 πήγε πακέτο με τον Βαγγέλη Μάντζιο στον Παναθηναϊκό και έκτοτε γνώρισε σημαντικές διακρίσεις, κυρίως με την Εθνική ομάδα, τη φανέλα της οποίας πρωτοφόρεσε το 2005 και εξακολουθεί να διατηρεί… σπίτι του.

 

Γιάννης Μανιάτης

Γύρισε διάφορες ομάδες της ιδιαίτερης πατρίδας του (Βοιωτία), προτού κατηφορίσει στον Πανιώνιο των πολλών Ελλήνων τη σεζόν 2004-05. Από τον Ιανουάριο του 2006 μέχρι τον Δεκέμβριο του 2010 ήταν ο μόνιμος δεξιός μπακ του συλλόγου της Νέας Σμύρνης. Βασικό στέλεχος της ομάδας που με προπονητή τον Έβαλντ Λίνεν τερμάτισε δύο συνεχόμενες περιόδους στην 5η θέση και αγωνίστηκε στο Κύπελλο UEFA. Το ντεμπούτο του στην Εθνική Ανδρών (ως παίκτης του Πανιωνίου) πραγματοποιήθηκε επί των ημερών του Φερνάντο Σάντος στις 11 Αυγούστου 2010, στον νικηφόρο με 1-0 φιλικό αγώνα με την Σερβία στο Βελιγράδι. Τον Ιανουάριο του 2011 ο Γιάννης Μανιάτης πήγε στον Ολυμπιακό, με τη φανέλα του οποίου κατέκτησε πολλούς τίτλους και γνώρισε σημαντικότατες ευρωπαϊκές διακρίσεις.