Η απάτη του συνδετικού κρίκου μεταξύ πιθήκου και ανθρώπου

​Η υπόθεση του «Ανθρώπου του Πίλτνταουν» (Piltdown Man) αποτελεί μία από τις πιο διαβόητες επιστημονικές απάτες του 20ού αιώνα.

Το 1912, ο Άγγλος ερασιτέχνης αρχαιολόγος Τσαρλς Ντόσον (Charles Dawson) ανακοίνωσε την ανακάλυψη απολιθωμένων υπολειμμάτων ενός φερόμενου «χαμένου κρίκου» μεταξύ πιθήκου και ανθρώπου, σε ένα χαλίκι κοντά στο Πίλτνταουν του Σάσεξ. Το εύρημα περιλάμβανε ένα κρανίο με ανθρώπινα χαρακτηριστικά και μια γνάθο που έμοιαζε με αυτήν πιθήκου, προκαλώντας ενθουσιασμό στη βρετανική επιστημονική κοινότητα.​

Ωστόσο, από τη δεκαετία του 1920, άρχισαν να εκφράζονται αμφιβολίες για την αυθεντικότητα του ευρήματος, καθώς δεν ταίριαζε με άλλα απολιθώματα ανθρώπινων προγόνων που ανακαλύπτονταν σε άλλες περιοχές. Το 1953, μια ομάδα επιστημόνων, μεταξύ των οποίων ο Kenneth Oakley, απέδειξε ότι το κρανίο ήταν συνδυασμός ενός σύγχρονου ανθρώπινου κρανίου και της γνάθου ενός ουραγκοτάγκου, τα οποία είχαν τεχνητά χρωματιστεί και οι οδόντες τους είχαν λιμαριστεί για να φαίνονται παλαιότεροι. Η απάτη αποκαλύφθηκε μέσω προηγμένων μεθόδων, όπως η φθοριούχα ανάλυση και η ραδιοχρονολόγηση .​

Η αποκάλυψη της απάτης είχε σημαντικές επιπτώσεις στην επιστημονική κοινότητα, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για αυστηρότερες μεθόδους επαλήθευσης.

Ο Ντόσον θεωρείται ο κύριος υπεύθυνος της απάτης, αν και δεν αποκλείεται να είχε συνεργούς.​

Διαβάστε επίσης:

Όταν οι Σλάβοι δεν έγραφαν καν και ήταν άξεστοι και οι Βυζαντινοί έστειλαν δύο Θεσσαλονικείς για να τους μάθουν να γράφουν

Γιώργος Μπαρτζώκας: Τα μπινελίκια στον Γιουλ μόλις έβαλε τρίποντο