Tα γενέθλια ενός «γκάνγκστερ» (pics/vids)

Πέρασαν, κιόλας, εξήντα ένα χρόνια. Και κανείς δεν έχει μάθει – ακόμη – τι την έκανε τη μπάλα ο… Θεός.  Ψέματα λένε, μη τους πιστεύετε.

Ολοι γνωρίζουν ποια ήταν η τύχη της μπάλας, σαν έφευγε από τα χέρια του Νίκου Γκάλη.

Του «γκάνγκστερ». Του Νικ Δε Γκρικ. Του… Θεού!

Η σημερινή ημέρα είναι η τρανή απόδειξη πως ακόμη και οι … Θεοί, μεγαλώνουν. Γίνονται σοφότεροι.  Μα δεν αποχωρίζονται τη μπάλα από τα χέρια τους. Τη βαστούν σφιχτά. Και θυμούνται τα χρόνια που έχουν κυλήσει ξωπίσω τους. Με νοσταλγία. Με αγάπη. Και θαυμασμό για την κληρονομιά που έχουν δημιουργήσει.

Η 23^η Ιουλίου είναι σημαδιακή για τον Νίκο Γκάλη. Ένας ακόμη σταθμός στη ζωή και την καριέρα του. Ο πιο σημαντικός. Δίχως καμία αμφισβήτηση. Αν δεν είχε συμβεί, ο «γκάνγκστερ» δεν θα βρίσκονταν μαζί μας.

Βλέπετε, πριν από έξι δεκαετίες και… βάλε, ο Νικ γεννήθηκε στο Γιούνιον Σίτι της πόλης του Νιου Τζέρσι.

Στα μέρη μας ήρθε το καλοκαίρι του 1979. Η ιστορία του είναι γνωστή. Χιλιοειπωμένη. Με καλό λόγο.

Από τον «Αυτοκράτορα» των 80’s Άρη, πήγε στον Παναθηναϊκό. Σταμάτησε το μπάσκετ στις 18 Οκτωβρίου 1994, στο μοναδικό ψεγάδι της απίστευτης καριέρας του.

Μεγαλούργησε με την Εθνική ομάδα. Όρθωσε το ανάστημά του μπροστά σε θηρία. Μην ακούτε πως το μπάσκετ δεν είναι για τους κοντούς αθλητές. Η καρδιά του το έλεγε. Πιθανότατα το λέει ακόμη.

Δεν ανακηρύχθηκε δίχως αιτία μέλος του Hall Of Fame. Μία τιμή που λίγοι αθλητές, ειδικά από την Ευρώπη, μπορούν να ζήσουν.

Ο Νίκος Γκάλης έγινε πια εξήντα ενός χρόνων… έφηβος. Ομοιος με εκείνο τον πιτσιρικά που ήρθε στα μέρη μας για να διαλαλήσει πως το μπάσκετμπολ είναι τρόπος ζωής. Και συνεχίζει να το κάνει εξήντα ένα χρόνια αργότερα.