Φαν Ντάικ: Η ημέρα που θα μπορούσε να πεθάνει

Ο Βίρτζιλ φαν Ντάικ λατρεύεται από τους οπαδούς της Λίβερπουλ. Ο 27άχρονος Ολλανδός κεντρικός αμυντικός πριν από 11 μήνες κόστισε 75 εκατ. λίρες στην ομάδα του Λίβερπουλ, προκειμένου να αποκτηθεί.

Όμως σε αυτό το διάστημα ο νυν αρχηγός της Εθνικής Ολλανδίας έχει κερδίσει με το παραπάνω την εμπιστοσύνη των ανθρώπων στον σύλλογο. Και ήδη στο «Anfield» χαρακτηρίζεται ως «Κολοσσός».

Όμως υπήρξε μια στιγμή που κινδύνεψε η ίδια η ζωή του.

Θα χρειαστεί να γυρίσουμε μερικά χρόνια πίσω, στο 2012. Τότε αγωνιζόταν με τη φανέλα της Χρόνιγκεν (ο πρώτος σύλλογος στην επαγγελματική του καριέρα) και χρειάστηκε επείγουσα χειρουργική επέμβαση.

Ο Ντικ Λούκιεν, τεχνικός τότε της Χρόνιγκεν, θυμάται, μιλώντας στο FourFourTwo: «Όλα συνέβησαν μετά τη νίκη μας σε αγώνα με την Εξέλσιορ με 1-0.

Ο Βίρτζιλ ήταν άρρωστος, αρχικά πιστέψαμε είχε γρίπη. Πήγε σε τοπικό νοσοκομείο, οι γιατροί δεν βρήκαν κάτι, έτσι επέστρεψε στο σπίτι.

Όμως ο πόνος χειροτέρεψε και η μητέρα του συνειδητοποίησε πως η κατάστασή του είναι σοβαρή. Πήγαν ξανά στο νοσοκομείο κι αυτό αποδείχθηκε καθοριστικό.

Ο Βίρτζιλ φαν Ντάικ υπέφερε από σκωληκοειδίτιδα, περιτονίτιδα και νεφρική λοίμωξη, οδηγήθηκε αμέσως στο χειρουργείο».

Όλα πήγαν κατ’ ευχή, ο παίκτης έχασε τους δύο τελευταίους μήνες της περιόδου 2011-12, επέστρεψε απόλυτα υγιής την επόμενη περίοδο, έπαιξε σε 32 αγώνες του ολλανδικού πρωταθλήματος και το καλοκαίρι του 2013 έγινε παίκτης της Σέλτικ.

«Ήμουν συγκλονισμένος, όταν επέστρεψε στην ομάδα ήταν ένα συρρικνωμένο άτομο, ευτυχώς ανέκαμψε γρήγορα» καταλήγει ο Ντικ Λούκιεν.

Ο ίδιος ο παίκτης, μιλώντας λίγο αργότερα για αυτή την περιπέτεια, θυμόταν πόσο φοβισμένος ένιωθε και πως από το μυαλό του περνούσε και το χειρότερο σενάριο, ο θάνατος.

«Θυμάμαι ακόμα ότι βρίσκομαι σε εκείνο το κρεβάτι. Ένιωθα το σώμα μου “σπασμένο”, δεν μπορούσα να κάνω τίποτα.

Σε μια τέτοια στιγμή, τα χειρότερα ήρθαν στο μυαλό μου. Η ζωή μου ήταν σε κίνδυνο, η μητέρα μου και εγώ προσευχόμουν στον Θεό, συζητήσαμε πιθανά σενάρια, σε κάποιο σημείο έπρεπε να υπογράψω κάποια χαρτιά, ήταν μαρτυρικό.

Αν πέθαινα, ένα μέρος των χρημάτων μου θα πήγαινε στη μαμά μου. Φυσικά, κανείς δεν ήθελε να μιλήσει γι ‘αυτό, αλλά έπρεπε να το κάνουμε αυτό» εξομολογήθηκε ο Φαν Ντάικ.