Άρης: Κρατάει την αντίδραση και έναν σπουδαίο βαθμό, ο ανίκητος στα ντέρμπι Θεός του πολέμου

Όταν στην κακή σου μέρα δεν ηττάσαι σε ντέρμπι στην Αθήνα και μάλιστα είσαι η ομάδα που αντέδρασε (έχοντας βρεθεί πίσω στο σκορ), δεν μπορείς παρά να είσαι ευχαριστημένος. Ο Άρης με το 1–1 στο ΟΑΚΑ απέναντι στον Παναθηναϊκό φεύγει με ένα αποτέλεσμα πολύ πιο σημαντικό από τον ένα βαθμό.

Τρίτο ντέρμπι που η ομάδα του Άκη Μάντζιου που βγάζει χαρακτήρα και ανταπεξέρχεται υπό δύσκολες συνθήκες και μάλιστα τελειώσεις διαφορετικές. Κόντρα στον Ολυμπιακό δεν απειλήθηκε καθόλου και ήταν σαφώς ανώτερη.

Κόντρα στον ΠΑΟΚ ήλεγξε το παιχνίδι μέσα από την άμυνά της και χτυπώντας την κατάλληλη στιγμή πήρε διπλό στην Τούμπα.

Απόψε στο ΟΑΚΑ ο Άρης πραγματοποίησε την χειρότερη εμφάνισή του από τις τρεις, όμως και πάλι ήταν αυτός που χαμογέλασε στο τέλος.

Απέναντι σε έναν αντίπαλο που όπως λένε οι ίδιοι οι ρεπόρτερ και οι οπαδοί του πραγματοποίησε την καλύτερη φετινή του εμφάνιση.

Σίγουρα σε κανέναν δεν άρεσε το νωθρό πρόσωπο που έδειξαν οι κίτρινοι στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα και ειδικά στο πρώτο μέρος. Αυτή τη φορά η τριάδα των χαφ (Σιφουέντες, Μόντσου και Μανού) κλείστηκαν καλά από τους γηπεδούχους και δεν «φάνηκαν» ενώ η ομάδα του Μάντζιου δέχθηκε και αρκετές επελάσεις από τα άκρα (Βιαγιαννίδης- Πελίστρι).

Έστω κι αν οι πραγματικά κλασικές φάσεις του τριφυλλιού δεν ήταν τόσο πολλές αριθμητικά, ο Άρης επέτρεψε στον αντίπαλό του να βρίσκεται στην περιοχή περισσότερο από οτι θα έπρεπε. Εν τέλει δέχθηκε ένα γκολ από τον Τετέ το οποίο θα μπορούσε να  είχε αποφύγει. Είτε να μην άφηνε τόσο κενό χώρο στον Βραζιλιάνο, είτε ο Κουέστα να μπλόκαρε το σχετικά αδύναμό σου του.

Ακόμη κι έτσι όμως ο Άρης αντέδρασε. Παρά την πίεση των γηπεδούχων κατά διαστήματα ο Θεός του πολέμου δεν έχασε την ψυχραιμία του ούτε τον έπιασε πανικός όπως σε άλλα ντέρμπι στην Αθήνα σε προηγούμενα χρόνια.

Ειδικά μετά το 60′ κράτησε μπάλα και κερδίζοντας μέτρα στο γήπεδο άρχισε να δημιουργεί προϋποθέσεις για να απειλήσει. Οι αλλαγές του Μάντζιου βοήθησαν σημαντικά και πρέπει να τονίσουμε οτι  ο Σαβέριο άρπαξε για τα καλά την ευκαιρία που του έδωσε ο προπονητής του, όντας καταλυτικός στο να βγει ο Άρης μπροστά.

Εν τέλει αφού ο Μορόν «προειδοποίησε» στο 71′ με εκείνη την προβολή, ισοφάρισε σε 1-1 με το εξαιρετικό σουτ που έπιασε, δείγμα της κλάσης του κορυφαίου φορ της Super League. Αλλά γι αυτό ακριβώς ο Καρυπίδης «χρύσωσε» τον Ισπανό μπόμπερ.

Μετά την ισοφάριση ο Άρης κράτησε το πολύτιμο 1-1 σχετικά άνετα, με εξαίρεση το τετ α τετ του Ιωαννίδη στο οποίο ο Κουέστα «έσβησε» την κακή του αντίδραση στο γκολ που δέχθηκε από τον Τετέ.

Όταν επίσης έχεις την πολυτέλεια να φέρεις τους Νταρίντα, Φαμπιάνο, Χουάνκαρ και Κουάισον από τον πάγκο λέει πολλά για ένα ντέρμπι. Κάποτε είχαν τη δυνατότητα να το κάνουν μονο οι αντίπαλοι του Άρη τώρα την έχει και αυτός. Εκτός του Μορόν που εκτός από το εξαιρετικό γκολ έκανε γενικότερα εξαιρετικό ματς, και τον Σαβέριο, πολύ καλός ήταν και ο Φραν Βέλεθ που «μίλησε» σε ένα μεγάλο ματς.

Πλέον ο Θεός του πολέμου έχει μπροστά του ένα ευνοϊκό πρόγραμμα με Λεβαδειακό εντός, Παναιτωλικό εκτός και Βόλος εντός για να εδραιωθεί ακόμη και στην 1η θέση της βαθμολογίας.

Οσο για το δίλημμα αν πρέπει να κάνει… συντήρηση στο ματς Κυπέλλου με την ΑΕΚ (30/10, 19:30) για να ριξει το βάρος στο πρωτάθλημα (μιας και η κλήρωση στη 2η τη τάξει εγχώρια διοργάνωση είναι δύσκολη), πολύ απλά δεν υπάρχει δίλημμα. Ο Άρης πρέπει να τα δώσει όλα και στο Κύπελλο με στόχο να φτάσει όσο μακρύτερα μπορεί.

ΥΓ: Ο Ντιέγκο Αλόνσο έκανε ροτέισον με την Τσέλσι για να νικήσει τον Άρη. Κάποτε οι τρεις της Αθήνας έκαναν το αντίθετο όταν έπαιζαν με τον Άρη και είχαν Ευρώπη. Τα βήματα προόδου που έχουν γίνει είναι τεράστια.

ΥΓ1: Μια ακόμη φορά που ο Φώτης κάνει θέατρο για πέναλτι. Μέχρι τώρα ξέραμε ότι βουτούσε. Αυτή τη φορά πήγε κι έπεσε μόνος του στον αγκώνα του Κουέστα κι έκανε ο τραυματίστηκε κι όλας. Μετά φταιει ο Μάντζιος που του έλεγε να μην βουτάει.

ΥΓ2: Η ομάδα του Άρη έκανε την όμορφη κίνηση πριν τη σέντρα να κρατήσει φανέλα με το όνομα Μπαλντοκ ως φόρο τιμής στη μνήμη του. Κι όμως οι οπαδοί του Παναθηναϊκού έβρισαν εν χορώ τους κίτρινους κ τη Θεσσαλονίκη κατά διαστήματα. Παιδιά γήπεδο είναι αλλά δεν είναι όλα τα ματς και όλες οι στιγμές  ίδιες.