Τι γίνεται αν κάποιος πεθάνει και δεν έχει κανέναν να του πληρώσει την κηδεία;

Αν κάποιος πεθάνει και δεν υπάρχει κανείς να καλύψει τα έξοδα της κηδείας του, ακολουθείται μια συγκεκριμένη διαδικασία από τις αρμόδιες αρχές. Αυτή η διαδικασία εξαρτάται από τη νομοθεσία και τις κοινωνικές υπηρεσίες της χώρας, αλλά στην Ελλάδα περιλαμβάνει τα εξής:

Αρχικά, οι αρχές ή τα νοσοκομεία (αν ο θάνατος σημειώθηκε εκεί) επιχειρούν να εντοπίσουν συγγενείς ή άτομα που σχετίζονται με τον αποβιώσαντα.
Αν δεν βρεθεί κανείς, θεωρείται ότι ο αποβιώσας είναι άπορος ή χωρίς συγγενείς.

Σύμφωνα με τη νομοθεσία στην Ελλάδα, αν κάποιος πεθάνει και δεν υπάρχει συγγενής ή άλλος υπεύθυνος, η κηδεία καλύπτεται από τον δήμο της περιοχής όπου σημειώθηκε ο θάνατος.

Η διαδικασία περιλαμβάνει τη δήλωση του θανάτου στο Ληξιαρχείο και την οργάνωση απλής κηδείας από τις δημοτικές υπηρεσίες και την ταφή σε δημοτικό κοιμητήριο.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, οργανώσεις ή φιλανθρωπικά ιδρύματα μπορεί να βοηθήσουν στην κάλυψη των εξόδων της κηδείας.

Αν ο αποθανών είχε περιουσιακά στοιχεία ή τραπεζικούς λογαριασμούς, η δαπάνη για την κηδεία μπορεί να καλυφθεί από αυτά μέσω δικαστικής απόφασης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όμως, αυτό προϋποθέτει την ύπαρξη κληρονόμων.

Αν ο νεκρός είναι άγνωστος, η κηδεία καλύπτεται από το κράτος ή τις δημοτικές αρχές, ενώ παράλληλα διεξάγεται έρευνα για την ταυτότητά του.

Συχνά ακολουθείται η ίδια διαδικασία μέσω του δήμου ή φιλανθρωπικών οργανώσεων και για μετανάστες χωρίς οικογένεια.

Η μέριμνα για αποβιώσαντες χωρίς οικογένεια ή οικονομικούς πόρους είναι μια πράξη κοινωνικής ευθύνης που αναλαμβάνεται από το κράτος ή τις τοπικές αρχές, εξασφαλίζοντας ότι κάθε άνθρωπος θα έχει έναν αξιοπρεπή αποχαιρετισμό.