Τι θα γινόταν αν η Ελλάδα βύθιζε το Χόρα;

Η βύθιση του Χόρα (σεισμογραφικού πλοίου της Τουρκίας) από την Ελλάδα στη δεκαετία του 1970 ή οποιαδήποτε άλλη παρόμοια πράξη θα είχε προκαλέσει σοβαρές συνέπειες, τόσο σε πολιτικό όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο.

Η βύθιση του Χόρα θα αποτελούσε casus belli (αιτία πολέμου) για την Τουρκία, καθώς μια τέτοια ενέργεια θα θεωρούνταν ευθεία στρατιωτική πρόκληση.

Οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, που ήδη ήταν τεταμένες λόγω των διαφορών στο Αιγαίο, θα επιδεινώνονταν δραματικά.

Η Ελλάδα θα μπορούσε να υποστεί διπλωματικές πιέσεις από διεθνείς οργανισμούς, όπως ο ΟΗΕ και το ΝΑΤΟ, δεδομένου ότι και οι δύο χώρες ήταν μέλη του ΝΑΤΟ.

Πιθανή αποξένωση από συμμάχους που θα προτιμούσαν μια διπλωματική επίλυση αντί για στρατιωτική κλιμάκωση.

Η Τουρκία πιθανότατα θα ανταπαντούσε στρατιωτικά με στοχευμένες επιθέσεις σε ελληνικά πλοία ή υποδομές.

Η κλιμάκωση θα μπορούσε να οδηγήσει σε έναν πόλεμο χαμηλής έντασης ή και ευρύτερη σύγκρουση μεταξύ των δύο χωρών.

Τη δεκαετία του 1970, οι στρατιωτικές δυνάμεις των δύο χωρών ήταν σχετικά ισοδύναμες, αλλά η Τουρκία είχε στρατηγικό πλεονέκτημα λόγω του μεγέθους και της γεωγραφικής της θέσης.

Η Ελλάδα θα βρισκόταν σε μειονεκτική θέση, ιδίως λόγω της αστάθειας που ακολούθησε τη Μεταπολίτευση.

Η βύθιση του Χόρα θα μπορούσε να ενισχύσει το εθνικό αίσθημα και να εδραιώσει την κυβέρνηση που πήρε την απόφαση.

Ωστόσο, η πιθανότητα πολέμου θα μπορούσε να προκαλέσει διχασμό και αναστάτωση στο εσωτερικό.

Ένας πιθανός πόλεμος ή η κλιμάκωση της έντασης θα επηρέαζε αρνητικά την οικονομία, αυξάνοντας τις στρατιωτικές δαπάνες και μειώνοντας την εμπιστοσύνη των επενδυτών.

Οι ΗΠΑ, ως κύριος μεσολαβητής στην περιοχή, θα ασκούσαν πίεση για αποκλιμάκωση, καθώς η σύγκρουση μεταξύ δύο κρατών-μελών του ΝΑΤΟ θα έθετε σε κίνδυνο τη συνοχή της Συμμαχίας κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.

Η Ελλάδα, ως μέλος της ΕΟΚ (μετέπειτα ΕΕ), θα δεχόταν πιθανές κυρώσεις ή πιέσεις για την πράξη.

Η βύθιση του Χόρα θα είχε προκαλέσει σοβαρές συνέπειες, ενδεχομένως ακόμα και πόλεμο. Οι στρατηγικές αποφάσεις της Ελλάδας εκείνη την περίοδο στόχευαν στην αποφυγή στρατιωτικής σύγκρουσης, εστιάζοντας σε διπλωματικά και νομικά μέσα για την επίλυση των διαφορών στο Αιγαίο. Η διαχείριση της κρίσης με το Χόρα κατέδειξε τη δυσκολία της ισορροπίας μεταξύ αποφασιστικότητας και αποκλιμάκωσης.

Διαβάστε παρόμοια θέματα στο geostratigika.gr