Το σχήμα που είχε η Σαντορίνη πριν βυθιστεί η μισή απο την τεράστια έκρηξη του ηφαιστείου

Πριν από τη βιβλική καταστροφή του 1600 π.Χ., η Σαντορίνη δεν είχε την ημικυκλική μορφή που γνωρίζουμε σήμερα. Ήταν ένα ενιαίο, σχεδόν κυκλικό νησί, με εύφορη γη και χαμηλούς λόφους. Η εικόνα της θύμιζε έναν πράσινο παράδεισο στο κέντρο του Αιγαίου, έναν τόπο που, σύμφωνα με αρχαιολογικά ευρήματα, φιλοξενούσε έναν από τους πιο προηγμένους πολιτισμούς της εποχής, τον Μινωικό πολιτισμό.

Το νησί αυτό, γνωστό ως Στρογγύλη, είχε μια εντυπωσιακή γεωμορφολογία. Ήταν κυκλικό, με εύφορες εκτάσεις και οικισμούς που βρέθηκαν κυρίως στη σημερινή περιοχή του Ακρωτηρίου. Οι κάτοικοι του νησιού είχαν εξελιγμένα σπίτια με αποχετευτικά συστήματα, εμπορικές σχέσεις με άλλους λαούς του Αιγαίου και μια αναπτυγμένη θαλάσσια οικονομία.

Όλα όμως άλλαξαν δραματικά γύρω στο 1600 π.Χ., όταν σημειώθηκε μία από τις ισχυρότερες ηφαιστειακές εκρήξεις στην ιστορία της ανθρωπότητας. Το ηφαίστειο της Σαντορίνης εξερράγη με τεράστια ισχύ, προκαλώντας σεισμούς, τσουνάμι και καλύπτοντας το νησί με στάχτη. Το κέντρο της Στρογγύλης κατέρρευσε, δημιουργώντας τη γιγάντια καλντέρα που βλέπουμε σήμερα. Οι ανατολικές και νότιες περιοχές της Στρογγύλης παρέμειναν πάνω από τη θάλασσα, σχηματίζοντας τα νησιά που σήμερα γνωρίζουμε ως Σαντορίνη, Θηρασιά και Ασπρονήσι.

Η έκρηξη αυτή άλλαξε όχι μόνο τη γεωγραφία της περιοχής αλλά και την πορεία της ιστορίας. Πολλοί επιστήμονες συνδέουν την καταστροφή της Στρογγύλης με την παρακμή του Μινωικού πολιτισμού στην Κρήτη, καθώς τα τσουνάμι που δημιουργήθηκαν από την έκρηξη έπληξαν τις βόρειες ακτές της Κρήτης.

Σήμερα, μέσα από ανασκαφές και γεωλογικές έρευνες, έχουμε καταφέρει να ανασυνθέσουμε την εικόνα του νησιού πριν από την καταστροφή. Η Στρογγύλη υπήρξε ένας ανεπτυγμένος κόσμος που χάθηκε ξαφνικά, αφήνοντας πίσω του έναν γεωλογικό και αρχαιολογικό θησαυρό.