Τι έδειχνε η πρώτη τηλεόραση που κατασκευάστηκε αφού δεν υπήρχαν τηλεοπτικοί σταθμοί και βίντεο;

Το δωμάτιο φωτίζεται από μια παράξενη λάμψη. Ένας άντρας με κοστούμι της δεκαετίας του ’20 στέκεται μπροστά από μια περίεργη συσκευή. Δίσκοι περιστρέφονται, καλώδια πάλλονται, και η μικρή οθόνη αρχίζει να ζωντανεύει. Δεν είναι ούτε κινηματογράφος, ούτε ραδιόφωνο. Είναι κάτι εντελώς νέο: η πρώτη τηλεόραση του κόσμου. Αλλά αφού δεν υπήρχαν τηλεοπτικοί σταθμοί, δεν υπήρχαν ταινίες, δεν υπήρχαν εκπομπές, τι μπορούσε να δείξει;

Ο εφευρέτης που έφερε στη ζωή αυτό το θαύμα ήταν ο Τζον Λόγκι Μπερντ. Το 1926, στο εργαστήριό του στο Λονδίνο, παρουσίασε για πρώτη φορά μια ζωντανή εικόνα που ταξίδευε στον αέρα. Όμως δεν υπήρχε προγραμματισμένο περιεχόμενο. Δεν υπήρχαν καν άνθρωποι που να ξέρουν τι σημαίνει τηλεόραση. Για να αποδείξει ότι η συσκευή του δούλευε, ο Μπερντ έκανε κάτι απλό αλλά εντυπωσιακό: έδειξε ένα ανδρείκελο.

Το ανδρείκελο αυτό, γνωστό ως “Stookie Bill”, είχε ένα ανέκφραστο πρόσωπο, αλλά η μετάδοση του στην οθόνη έμοιαζε με μαγεία. Ένα στατικό, άψυχο αντικείμενο έπαιρνε ζωή μέσα από τα μάτια της τεχνολογίας. Όταν οι πρώτες εικόνες άρχισαν να εμφανίζονται, ήταν αχνές, ασπρόμαυρες, γεμάτες σκιές και αλλοιώσεις. Αλλά ήταν εικόνες. Για πρώτη φορά, κάποιος μπορούσε να δει κάτι που βρισκόταν σε άλλο μέρος, σε πραγματικό χρόνο.

Στις επόμενες δοκιμές, ο Μπερντ αντικατέστησε το ανδρείκελο με ανθρώπους. Βοηθοί του στέκονταν μπροστά από την κάμερα, μιλούσαν, χαμογελούσαν, έκαναν απλές κινήσεις. Η εικόνα ήταν φτωχή, αλλά η ιδέα ήταν μεγαλειώδης: η τηλεόραση μπορούσε να μεταφέρει την πραγματικότητα.

Λίγα χρόνια αργότερα, το 1928, ο Μπερντ πέτυχε κάτι ακόμα πιο απίστευτο: η εικόνα ταξίδεψε πέρα από τον Ατλαντικό. Από το Λονδίνο στη Νέα Υόρκη, μέσω ραδιοκυμάτων, η τηλεόραση δεν ήταν πλέον απλώς μια τοπική εφεύρεση, αλλά μια παγκόσμια επανάσταση σε αναμονή.

Την ίδια εποχή, σε άλλα μέρη του κόσμου, άλλοι εφευρέτες αναζητούσαν τρόπους να τελειοποιήσουν την τηλεοπτική μετάδοση. Στη Γερμανία, το 1931, ο Μάνφρεντ φον Αρντένε παρουσίασε την πρώτη πλήρως ηλεκτρονική τηλεόραση, αφήνοντας πίσω του τα μηχανικά συστήματα του Μπερντ. Η εικόνα βελτιώθηκε, η ανάλυση αυξήθηκε, και σιγά σιγά, η τηλεόραση έγινε κάτι περισσότερο από ένα επιστημονικό πείραμα.

Αλλά για χρόνια, δεν υπήρχαν προγράμματα. Η τηλεόραση ήταν απλά μια μηχανή που έδειχνε ό,τι της έβαζαν μπροστά. Ανθρώπους που μιλούσαν, χειρονομίες, αντικείμενα που κινούνταν, σκιές που άλλαζαν σχήμα. Δεν υπήρχε σκηνοθεσία, σενάριο ή μουσική. Ήταν μια πρωτόγονη μορφή επικοινωνίας που περίμενε τον κόσμο να την καταλάβει.

Όταν ήρθε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, τα περισσότερα πειράματα σταμάτησαν. Η τηλεόραση μπήκε στο περιθώριο, μέχρι που, μετά τον πόλεμο, επέστρεψε δυναμικά. Αυτή τη φορά, με εκπομπές, ειδήσεις, ταινίες. Και μέσα σε λίγα χρόνια, η τηλεόραση έγινε το πιο ισχυρό μέσο του 20ού αιώνα.

Όμως όλα ξεκίνησαν από εκείνη τη μικρή, τρεμάμενη εικόνα του Stookie Bill, από τα πρόσωπα των πρώτων ανθρώπων που εμφανίστηκαν σε οθόνη, και από έναν εφευρέτη που ονειρεύτηκε έναν κόσμο όπου η εικόνα μπορούσε να ταξιδεύει πέρα από τον χώρο και τον χρόνο.