Πού μαγείρευαν οι Αρχαίοι Έλληνες; Είχαν δωμάτιο κουζίνας ή μαγείρευαν έξω και άναβαν φωτιά;

Στην καθημερινή ζωή των Αρχαίων Ελλήνων, το μαγείρεμα ήταν μια απλή αλλά κεντρική δραστηριότητα. Στα περισσότερα σπίτια, ειδικά σε πόλεις όπως η Αθήνα, υπήρχε πράγματι ένας ξεχωριστός χώρος για το μαγείρεμα, αλλά όχι όπως τον φανταζόμαστε σήμερα. Οι “κουζίνες” των Αρχαίων ήταν μικρά δωμάτια χωρίς παράθυρα, με απλές εστίες στο δάπεδο, όπου άναβαν φωτιά για να ψήσουν το φαγητό.

Η φωτιά συνήθως έκαιγε μέσα σε πήλινα ή πέτρινα εστίες, χαμηλά στο έδαφος. Οι τοίχοι του χώρου μαυρίζονταν από τον καπνό, αφού συχνά δεν υπήρχε καμινάδα, και ο καπνός έβγαινε όπως μπορούσε, είτε από την πόρτα είτε από ένα μικρό άνοιγμα στο ταβάνι. Η ατμόσφαιρα μέσα στις κουζίνες ήταν γεμάτη καπνό, και πολλές φορές, ειδικά το καλοκαίρι, οι οικογένειες προτιμούσαν να μαγειρεύουν σε υπαίθριους χώρους ή μικρές αυλές για να μην πνίγονται μέσα στο σπίτι.

Στα πιο φτωχά σπίτια, δεν υπήρχε καθόλου εσωτερικός χώρος μαγειρέματος. Οι άνθρωποι έστηναν πρόχειρες φωτιές σε αυλές ή ακόμα και σε δημόσιους κοινόχρηστους χώρους. Το μαγείρεμα έξω, πάνω σε απλές πυροστιές ή σε πήλινες σούβλες, ήταν καθημερινό φαινόμενο, ειδικά για το ψήσιμο ψωμιού, κρέατος ή ψαριού.

Στα μεγαλύτερα σπίτια ή στα σπίτια των πιο πλούσιων, οι κουζίνες ήταν κάπως πιο οργανωμένες, με περισσότερα σκεύη, αποθηκευτικούς χώρους και κάποιες φορές ακόμα και βοηθούς ή δούλους που αναλάμβαναν τη διαδικασία. Παρ’ όλα αυτά, η έννοια μιας “μοντέρνας” κουζίνας με πάγκους, νεροχύτες και εξαερισμό ήταν άγνωστη.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, σε μεγάλες γιορτές ή συμπόσια, το μαγείρεμα συχνά γινόταν σε υπαίθριους χώρους, με μεγάλες εστίες για να ετοιμαστούν πολλά φαγητά ταυτόχρονα. Εκεί, τα πάντα ήταν πιο οργανωμένα, με ειδικές σχάρες, σούβλες και καζάνια, ενώ το φαγητό συνόδευε μουσική, ποίηση και άφθονο κρασί.