Είπαν ότι κάλεσαν δαίμονες για να βουλιάξουν το πλοίο του βασιλιά και τις βασάνισαν μέχρι να το ομολογήσουν

Το 1590, ένα βασιλικό ταξίδι στη θάλασσα μετατράπηκε στην πρώτη μαζική δίκη μαγισσών στη Σκωτία. Ο βασιλιάς Ιάκωβος ΣΤ’ επέστρεφε από τη Δανία, αφού είχε παντρευτεί την Άννα, αδελφή του Χριστιανού Δ’ της Δανίας. Η θάλασσα όμως είχε άλλα σχέδια. Καταιγίδες τους χτύπησαν τόσο βίαια, που αναγκάστηκαν να καταφύγουν στα νορβηγικά λιμάνια για εβδομάδες. Ο Ιάκωβος πείστηκε πως κάποιος ήθελε να τον σκοτώσει.

Στη Δανία είχαν ήδη ξεκινήσει δίκες. Οι Δανοί κατηγόρησαν γυναίκες για μαγεία επειδή κατέστρεψαν, λέει, τον καιρό για να βυθίσουν το βασιλικό πλοίο. Ο Ιάκωβος το άκουσε. Εξοργίστηκε. Και όταν γύρισε στην πατρίδα του, έφερε μαζί του και την υστερία. Η πρώτη μεγάλη δίωξη μαγισσών στη Σκωτία είχε μόλις αρχίσει. Τη βάπτισαν «North Berwick Witch Trials».

Περισσότερα από 70 άτομα συνελήφθησαν. Στο κατηγορητήριο έγραφαν πως μαζεύονταν νύχτα σε νεκροταφεία, καλούσαν τον διάβολο με ψαλμούς και προσπαθούσαν να ρίξουν τον βασιλιά στη θάλασσα. Όλες οι μαρτυρίες βγήκαν μετά από φρικτό βασανισμό. Μεταξύ των θυμάτων ήταν η Agnes Sampson, σεβάσμια μαία που είχε φροντίσει πολλές γεννήσεις ευγενών. Της ξύρισαν τα μαλλιά, την έδεσαν στον τοίχο, την κράτησαν ξάγρυπνη, της φόρεσαν σιδερένιο φίμωτρο με καρφιά στη γλώσσα. Κάποια στιγμή ομολόγησε. Πώς να μην το κάνει;

Μαζί της βασάνισαν και τον Dr. John Fian, καθηγητή και άνθρωπο των γραμμάτων. Του τράβηξαν τα νύχια, του κάρφωσαν σίδερα στα δάχτυλα, τον έδεσαν στη «μπότα», μια ξύλινη παγίδα που σύνθλιβε τα κόκαλα των ποδιών. Ομολόγησε και εκείνος ότι είχε πουλήσει την ψυχή του στον διάβολο. Ήταν ακαδημαϊκός, και στο τέλος τον έκαψαν ζωντανό.

Κεντρική μορφή της υπόθεσης ήταν η υπηρέτρια Geillis Duncan. Ο αφέντης της παρατήρησε ότι έλειπε τα βράδια. Όταν την ανάκρινε, δεν πίστεψε τις απαντήσεις της και άρχισε να τη βασανίζει. Έτσι γεννήθηκε το κουβάρι των κατηγοριών. Υπό την πίεση, η Geillis «ομολόγησε» και έδωσε ονόματα. Πολλά ονόματα. Οι ανακριτές τα δέχτηκαν όλα. Είχαν ήδη αποφασίσει ποιοι ήταν ένοχοι. Έψαχναν απλώς ποιος θα το πει.

Η φήμη της δίκης έγινε τόσο μεγάλη, που ο ίδιος ο Ιάκωβος έγραψε το 1597 τη «Δαιμονολογία» του. Ένα βιβλίο-μανιφέστο για το πώς να αναγνωρίζεις και να τιμωρείς τις μάγισσες. Μέχρι και ο Σαίξπηρ επηρεάστηκε. Στον «Μάκβεθ», οι τρεις μάγισσες ψιθυρίζουν ξόρκια για να βουλιάξουν καράβια. Ό,τι ακριβώς ειπώθηκε στις ομολογίες των μαρτυριών του North Berwick.

Η Barbara Napier, γυναίκα καλής οικογενείας, καταδικάστηκε ότι έστειλε ξόρκι για να πεθάνει ο Λόρδος Άνγκους. Η ΜακΚάλζιν κατηγορήθηκε ότι είχε δώσει ομοίωμα του βασιλιά στον διάβολο. Στο τέλος, άλλοι κάηκαν, άλλοι εξαφανίστηκαν στα υπόγεια μπουντρούμια της Εδιμβούργου. Και ο κόσμος πίστεψε πως έτσι θα σωθεί η βασιλεία.

Μέχρι σήμερα, είναι από τις πιο αιματηρές και παρανοϊκές δίκες στην ιστορία της Ευρώπης. Το 2022, 430 χρόνια μετά, η Σκωτσέζικη κυβέρνηση ζήτησε επίσημη συγγνώμη για τον ρόλο της.